του Τάσου Μητσόπουλου
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα μας αφορούν άμεσα και επηρεάζουν καθοριστικά τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο. Η αλληλεξάρτηση των οικονομιών μας έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε οι δραματικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία να έχουν άμεση αντανάκλαση και στην κυπριακή. Είναι γι αυτούς, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους, που άπτονται ζωτικών εθνικών συμφερόντων, που ο Κυπριακός Ελληνισμός δέχτηκε με ανακούφιση την είδηση ότι μετά από ένα εφιαλτικό και άθλιο πενθήμερο τακτικισμών και γελοιοποίησης της χώρας, έγινε εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης ευρείας αποδοχής υπό τον πολύπειρο Λουκά Παπαδήμο.
Η ιστορική αυτή εξέλιξη επιβλήθηκε από τη δραματικότητα των περιστάσεων και κάτω από το βάρος του κινδύνου μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας. Η επιλογή Παπαδήμου όμως και η επίτευξη μιας ευρύτερης σύγκλισης των αστικών ελληνικών κομμάτων που διαχρονικά ευθύνονται για τις διαρθρωτικές αδυναμίες και τις θεσμικές ανεπάρκειες της οικονομίας και του συστήματος, έγινε εφικτή γιατί υπήρξε επιτέλους συνειδητοποίηση της τεράστιας ευθύνης. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, παρότι εξασφάλισε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Ελλήνων, προχώρησε στην υποβολή παραίτησης από την πρωθυπουργία ανοίγοντας το δρόμο σε σαρωτικές εξελίξεις. Και ο Αντώνης Σαμαράς, αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης, ο οποίος θα μπορούσε να παραμείνει βολικά οχυρωμένος πίσω από τους αντιπολιτευτικούς του σχεδιασμούς, με στόχο τις επόμενες εκλογές, έκανε το ιστορικο βήμα συναινώντας στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης βραχείας μεν διάρκειας, μεγάλων ωστόσο προσδοκιών για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη.
Το κορυφαίο ζητούμενο ετούτη την ώρα είναι η νέα κυβέρνηση να αποδειχτεί στην πράξη χρήσιμη, λειτουργική και κυρίως αποτελεσματική. Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις γύρω από τις δυνατότητες του υπό τον κ. Παπαδήμο κυβερνητικού σχήματος, πως θα μπορέσει μέσα στον ασφυκτικό χρόνο των τριών μηνών να επιλύσει χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα και να θέσει τις βάσεις για μια νέα υγιή ανάπτυξη της οικονομίας και των εκφυλισμένων θεσμών. Μπορεί όμως να δώσει ένα μήνυμα ελπίδας στον ελληνικό λαό. Το μήνυμα πως μέσα από τη συνένωση δυνάμεων, μέσα από την αξιοποίηση του καλύτερου πολιτικού και τεχνοκρατικού δυναμικού που διαθέτει η χώρα, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο.
Το αντισυστημικό μέτωπο Τσίπρα – Παπαρρήγα έσπευσε με περισσή ανευθυνότητα να εξοβελίσει το νέο σχήμα μέσα από άναρθρες κραυγές κι ένα τυφλό, καταγγελτικό λόγο που παραπέμπει σε μεσαίωνα και κυνήγι μαγισσών. Η προσοχή όμως των πολλών στρέφεται τώρα στη στάση των δύο μεγάλων κομμάτων. Αν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία εμπλακούν σε μια διελκυνστίνδα επίρριψης ευθυνών, σε ένα άγονο, ενδοκυβερνητικό blame game, αν υιοθετήσουν μια στάση αλληλοϋπονομεύσης και αλληλουπόσκαψης, προσβλέποντας σε κομματικά οφέλη, στις επόμενες εκλογές, τότε τα πράγματα θα είναι καταστροφικά για την Ελλάδα. Και η τελευταία ελπίδα θα έχει οριστικά εξανεμιστεί. Αν όμως αιρόμενα στο ύψος των δραματικών στιγμών και των ιστορικών περιστάσεων, προτάξουν το εθνικό και όχι το κομματικό συμφέρον, αν θελήσουν κοντολογίς να καταθέσουν την πιο θετική και υπεύθυνη συμβολή τους, βάζοντας πλάτη για να ξεπεραστούν τα εκφυλιστικά φαινόμενα που κρατούν την ελληνική διοίκηση και κοινωνία καθηλωμένη στην υστέρηση και την υπανάπτυξη, τότε ναι, η Ελλάδα έχει μέλλον και ο λαός μπορεί ξανά να ελπίζει.
Ο κ. Παπαδήμος στις λιτές πρώτες του δηλώσεις, μακριά από βερμπαλισμούς και λεκτικές υπερβολές, έδωσε το στίγμα του μέτρου, της ευθύνης και της ευπρέπειας. Ήταν κι αυτή μια πρώτη συμβολική κίνηση για να ανέβει η Ελλάδα λίγο πιο ψηλά. Θα αποτελέσει η περίοδος αυτή ένα πρώτο βήμα για την επιστροφή στην εποχή της σοβαρότητας; Αισόδοξος δεν είμαι. Αισθάνομαι ωστόσο πως το έχω ανάγκη όπως κι όλοι εσείς. Η Ελλάδα όπως και η Κύπρος, έχουν ανάγκη από ένα νέο αστικό κίνημα που θα σαρώσει το σημερινό σάπιο «βαθύ κράτος», της διαπλοκής, των κατεστημένων και της ογκούμενης διαφθοράς. Θα μπορέσει ο Λουκάς Παπαδήμος, που κινείται ήδη σε ένα αφύλακτο ναρκοπέδιο, να εκφράσει αυτή την ανάγκη και να τη μετουσιώσει σε πράξη; Θα το δούμε μέσα στους επόμενους λίγους μήνες.
