Συζητήσαμε σήμερα στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το θέμα των ασυνόδευτων ανηλίκων οι οποίοι φτάνουν στη χώρα μας από εμπόλεμες ζώνες ή αλλού. Η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας, μας έδωσε το υφιστάμενο πλαίσιο καθώς και την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας σε μια εκτενή ενημέρωση. Η Επίτροπος Προστασίας του Παιδιού μεταξύ άλλων τόνισε την αδυναμία που υπάρχει στον συντονισμό και στην άμεση ανταπόκριση των υπηρεσιών όσον αφορά στον χειρισμό των περιπτώσεων των παιδιών αυτών και ο χειρισμός αυτός είναι και το σημαντικότερο θέμα που έχει προκύψει.
Πρόκειται για παιδιά τα οποία επιβάλλεται να ενταχθούν στην κοινωνία μας. Πρόκειται για μια ανομοιογενή ομάδα και πρόκειται για παιδιά μιας διαφορετικής κουλτούρας από τη δική μας, οπότε και χρειάζονται έναν εξειδικευμένο χειρισμό από τις υπηρεσίες. Υπάρχουν δομές ένταξης που ανήκουν στις Υπηρεσίες Κοινωνικής ευημερίας αλλά και στους Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς όπως το Hope for Children και τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, ως επί το πλείστον. Αυτές οι δομές βρίσκονται σε όλες τις πόλεις της Κύπρου, εκεί προσφέρονται προγράμματα ένταξης, ψυχολογικής στήριξης, εκπαίδευσης και άλλα σχετικά προγράμματα.
Οι αριθμοί σήμερα είναι απειλητικοί. Από 26 αιτήσεις ασύλου ασυνόδευτων ανηλίκων το 2012 μέχρι σήμερα το 2021 έχουν υποβληθεί 549 αιτήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε 549 ασυνόδευτους ανηλίκους σήμερα στην Κύπρο, σημαίνει ότι έχουμε πολύ περισσότερους. Οι αριθμοί είναι μεγαλύτεροι.
Τα περισσότερα παιδιά, κάτι άλλο που πρέπει να λάβουμε υπόψη, είναι ότι είναι ηλικίας 15 μέχρι 17 ετών και ως επί το πλείστον 17 ετών και είναι αγόρια. Υπάρχει δυσκολία ένταξης στα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας τα οποία πρέπει να πούμε ότι έχουν αναβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό και μας έχει δηλωθεί ότι 81 παιδιά σήμερα παρακολουθούν αυτά τα προγράμματα στα σχολεία μας.
Αυτό που διαφάνηκε είναι ότι χρειάζεται εξειδικευμένη γνώση και συγκεκριμένη γνώση όσον αφορά στον τρόπο που εντάσσεται το θέμα των ασυνόδευτων ενηλίκων στο ευρύτερο θέμα της μετανάστευσης. Για παράδειγμα, θα πρέπει να γνωρίζουν οι λειτουργοί ότι ενήλικες δηλώνουν ανήλικοι και ότι ανήλικοι δηλώνουν ενήλικες. Υπάρχει σκοπιμότητα για να γίνεται αυτό το πράγμα. Δηλαδή οι ενήλικοι δηλώνουν ανήλικοι γιατί δεν μπορούν να απελαθούν από τη χώρα ή οι ανήλικοι δηλώνουν ενήλικες γιατί ακριβώς θα τύχουν ενός καλύτερου χειρισμού στη χώρα μας.
Υπάρχουν ενδείξεις εκμετάλλευσης των ανηλίκων τόσο μέσα από τις δομές όσο και μέσα από το σχολείο όπως μας έχει αναφερθεί, δηλαδή τα παιδιά δεν αφήνονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα αλλά κάποιοι τα περιμένουν απ’ έξω ακριβώς γιατί πρέπει να εργαστούν ή θέλουν να εργαστούν. Στη συζήτηση τέθηκαν τα θέματα των Σύριων ανήλικων κοριτσιών που παντρευτήκαν με ενήλικες.
Συζητήσαμε για θέματα ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων και άλλα σχετικά θέματα. Σημαντική είναι η πρόθεση και η δήλωση της Υφυπουργού Πρόνοιας για πλήρη συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους. Ήδη έχει καλέσει ενώπιον μας του Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς για συνεργασία. Είναι σημαντικό και πρέπει να το αναφέρουμε ότι στη δύσκολη αυτή περίοδο της πανδημίας, έχουν αναπτυχθεί πολιτικές για τους ασυνόδευτους ανήλικους και ακόμα σημαντικότερο είναι ότι το Υφυπουργείο Πρόνοιας σε συνεργασία με την Επίτροπο Νομοθεσίας επεξεργάζονται νομοσχέδιο για προώθηση του θεσμού της ανάδοχης οικογένειας για τα ασυνόδευτα παιδιά. Η οικογενειακή θαλπωρή και η φροντίδα, δεν είναι προνόμιο μόνο των δικών μας παιδιών.
22.11.2021
