Στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σήμερα, ανοίξαμε τη συζήτηση για την απουσία της νομικής κατοχύρωσης του δικαιώματος ψήφου για τους εκ μητρογονίας εκτοπισθέντες στον τόπο καταγωγής τους. Με τη Νομοθεσία που ψηφίστηκε το 2013, δηλαδή την τροποποίηση στον Περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμο, υπήρξε κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών των οποίων μόνο η μητέρα είναι πρόσφυγας. Τα παιδιά αυτά αναγνωρίζονται ως εκτοπισθέντες σε σχέση μόνο με τις οικονομικές παροχές, αλλά ρητά τους απαγορεύεται να ψηφίζουν στον τόπο καταγωγής τους. Αντίθετα με τα παιδιά των οποίων ο πατέρας είναι εκτοπισθέντας τα οποία έχουν φωνή και ψηφίζουν για τον κατεχόμενο τόπο καταγωγής τους.
Η νομοθεσία ρητά παραβιάζει το άρθρο 28 του Συντάγματος το οποίο προνοεί για την ισότητα των πάντων απέναντι στο Νόμο και την ίση προστασία και μεταχείριση. Επίσης παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αντιλαμβανόμαστε ότι η διάκριση αυτή έγινε για πολιτικούς και μόνο λόγους με αποτέλεσμα την ανισομερή εκπροσώπηση των προσφύγων προς όφελος των μη προσφύγων. Η τροποποίηση της Νομοθεσίας το 2013 έβαλε βασικά φρένο στα δικαιώματα καταγωγής, και οδηγεί σε φθίνουσα πορεία των εκτοπισθέντων.
Το αποτέλεσμα είναι η κοινωνική και πολιτιστική συρρίκνωση των κατεχόμενων επαρχιών και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Τουρκίας αφού το δικαίωμα στην καταγωγή είναι πλέον στη μνήμη και όχι στην άσκηση των δικαιωμάτων μας.
Η Αρχή της Ισότητας και της ίσης μεταχείρισης επιβάλλει όπως οι εκ μητρογονίας εκτοπισθέντες απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους εκ πατρογονίας εκτοπισθέντες, έτσι ώστε, να μην υφίσταται πλέον αυτή η διάκριση και σκοπεύουμε όπως προβούμε στις ενδεδειγμένες ενέργειες προς άρση αυτής της διάκρισης.
29.5.2023
