Ομιλία Προέδρου Δημοκρατικού Συναγερμού κ. Αβέρωφ Νεοφύτου για την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019
Κύριε Πρόεδρε
Μακαριότατε
Κύριε Εκπρόσωπε της Ελληνικής Πρεσβείας
Ελληνίδες και Έλληνες,
Την 28η Οκτωβρίου κάθε χρόνο, κορυφαίες αξίες του Έθνους μας αναδεικνύονται ξανά για να εκδηλώσουν τους άρρηκτους δεσμούς ανάμεσα στον Ελληνισμό και το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή του χρόνου, στρέφουμε το νου μας, σε ημέρες τιμής και απαράμιλλου μεγαλείου. Σε κορυφαίες στιγμές αυτοθυσίας αλλά και συναίσθησης της ευθύνης απέναντι στην πατρίδα, την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Οι ιστορικές περίοδοι αλλάζουν και ο χρόνος τρέχει. Γαλλία και Γερμανία, τότε σε αντίπαλα στρατόπεδα και σήμερα πυλώνες σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προχωράμε μπροστά, κι απομακρυνόμαστε χρονικά από ιστορικά γεγονότα όπως η 28η Οκτωβρίου. Ωστόσο συχνά επανέρχονται οι συνθήκες που θυμίζουν εκείνη την περίοδο, που έδωσαν τη δυνατότητα στον ελληνισμό να κάνει τη διαφορά. Μιλώ για περιόδους που τα μαύρα σύννεφα της απειλής και του φόβου σκέπασαν την οικουμένη και τον ελληνισμό.
Αυτά τα μαύρα σύννεφα είχαν κατακλύσει και την Ευρώπη του 1940. Ο φόβος του θανάτου και οι βαρβαρότητες του φασισμού είχαν φωλιάσει στην ψυχή των ανθρώπων. Ωστόσο είναι μέσα από τα σύννεφα και μέσα από το φόβο που ανέτειλε ο ήλιος της αντίστασης και της ελπίδας στην Ελλάδα, δίνοντας κουράγιο σε όλη την Ευρώπη. Εκεί έκανε τη διαφορά ένας λαός αριθμητικά μικρός απέναντι σε δυνάμεις υπέρτερες. Και η τιμή και η υπερηφάνεια την οποία όλοι μας νιώθουμε σήμερα, δεν την έφεραν η πληθώρα των αριθμών αλλά το περιεχόμενο της ψυχής των Ελλήνων.
Η οποία έβγαλε προς τα έξω το υπέροχο σ’ έννοια Ελληνικό ΟΧΙ, που λέχθηκε με πρωτοφανή αποφασιστικότητα την 3η πρωινή της 28ης Οκτώβρη του ’40. Και τ’ ακούσανε οι άλλοι λαοί μ’ απέραντη κατάπληξη. Αυτό απετέλεσε τον κρατήρα του Ελληνικού ηφαιστείου μέσα από τον οποίο ξεχύθηκε η λάβα της εκδίκησης, ο Ελληνικός δυναμισμός με τον οποίο η μικρή Ελλάδα αναχαίτισε τους πολυάριθμους Ιταλούς.
Μακαριότατε
Οι ξένοι θαμπωμένοι απ’ της φυλής την αντρειά έψαλλαν μεγαλυνάρια για της Ελλάδας τα παιδιά και το θάμα που γινόταν. Η Manchester Gardian έγραφε τότε πως «του λοιπού δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Η δε Daily Telegraph έγραφε: «Η Ελλάς αναπτέρωσε τις ελπίδες και την πεποίθηση στη τελική νίκη. Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε εκστρατεία ενδοξοτέρα από αυτήν που διεξήγαγεν ο ελληνικός στρατός».
Και πραγματικά! Άγιοι Σαράντα, Κορυτσά, Ρούπελ και Τεπελένι κι άλλοι αγιασμένοι τόποι, γίνηκαν οι σελίδες που πάνω στο λευκό τους χιόνι γράψαν την ένδοξη ιστορία, της νέας Ελλάδας τα παιδιά. Νέοι, γέροι και γυναίκες ξεχύθηκαν με τη γαλανόλευκη στην ψυχή και με την προτροπή να αγωνιστούν μέχρι θανάτου για τα δίκαια, τα ιερά και τα όσια της πατρίδας. Η ανθρωπότητα βρήκε ένα αποκούμπι, κάπου να πατήσει. Τη μάχη της Πίνδου που κατά πολλούς άλλαξε τον ρουν της ιστορίας. Η κατάθεση ψυχής που έδωσαν οι Έλληνες, ήταν η απόδειξη ότι η κατακτητική βουλιμία του Ναζισμού μπορεί να βρει αντίσταση. Θέριεψε το φρόνημα, κι υψώθη, εγιγαντώθη η θέληση. Και η πίστη για τη νίκη μετουσιωνόταν σε τραγούδι:
«Κι αν πέσαμε σε πέσιμο πρωτάκουστο
και σε γκρεμό κατρακυλήσαμε
που πιο βαθύ καμιά φυλή δεν είδε ως τώρα,
είναι γιατί με του καιρού το πλήρωμα
όμοια βαθύ εν’ ανέβασμα μας μέλλεται
σε ύψη ουρανοφόρα!»
Αυτό είναι και το μήνυμα που πρέπει να έχουμε όλοι κατά νου σήμερα, ώστε τα λόγια μας να μην είναι κενά περιεχομένου. Αντλούμε από αυτά τα παραδείγματα στην πράξη. Τα μετουσιώνουμε σε βίωμά μας και σε με αυτά σαν οδηγό, προκύπτει ένα συμπέρασμα. Πως κάθε λαός, μικρός ή μεγάλος, κρατάει ο ίδιος τη μοίρα του στα χέρια του. Στα χέρια αυτά που πρέπει να είναι ενωμένα, ώστε να οδηγηθούν οι αγώνες του στη λύτρωση και στην ελευθερία.
Ελληνίδες, Έλληνες
Για εμάς τους Έλληνες της Κύπρου, ο αγώνας, η φλόγα, η αντίσταση και όλα τα μηνύματα που εμπεριέχονται στην 28η Οκτωβρίου, είναι ιστορική παρακαταθήκη. Με αυτή την παρακαταθήκη, με αυτές τις αξίες, δίνουμε τον αγώνα μας για τη λύτρωση και την ελευθερία από τον Τούρκο κατακτητή. Αγώνας που μέχρι την τελική ολοκλήρωσή του, δεν μας επιτρέπεται να τον εγκαταλείψουμε. Δεν έχουμε το δικαίωμα, δεν θα το κάνουμε.
Όπως δεν εγκατέλειψαν οι Έλληνες στιγμή τον αγώνα για ελευθερία, έναν αγώνα καθολικό για ένα καλύτερο αύριο για όλους τους ανθρώπους. Για ένα μέλλον απαλλαγμένο από το φόβο. Αυτός είναι ο δρόμος που οδήγησε στην ενωμένη Ευρώπη, στην προοπτική και στην ασφάλεια της οποίας είμαστε μέλος σήμερα ως Κύπρος. Κλείνουμε το γόνυ λοιπόν στην παγκοσμιότητα του έπους του 1940 και βλέπουμε και τον εαυτό μας στα μάτια.
Γιατί αν η 28η Οκτωβρίου φέρνει στο νου μας αισθήματα λύτρωσης, για μας τους Κυπρίους θυμίζει και κάτι άλλο. Θυμίζει τους υπέροχους δικούς μας αγώνες, τη θυσία του αίματος των ηρωικών παιδιών μας, που με θάρρος κι άπειρη ψυχική αντοχή πήραν τα μονοπάτια να βρουν τη λευτεριά.
Και κει που περιμέναμε και ’μεις τη λευτεριά μας, στάθηκαν πιο δύσκολες οι θύρες για ν’ ανοίξουν και ν’ ακούσουν τη θέλησή μας, τον εθνικό μας πόθο.
Χρόνια τώρα – αιώνες ολόκληρους το ίδιο σκηνικό. Βράχοι πεταμένοι στη θάλασσα, δίπλα από στεριές βαθιά πληγωμένες απ’ το αλμυρό νερό, με βραχωμένα κι’ απόκρημνα βουνά πιο πάνω και λιγοστούς κάμπους χαμηλότερα. Κι απάνω σε τούτα τα βράχια ένας αδιόρθωτος λαός, ο Ελληνικός, γαντζωμένος με πείσμα να γράφει με πίκρα και πόνο τη δική του ιστορία.
Μακαριότατε
Πήραμε σαν λαός στο διάβα των αιώνων την ανθρωπότητα από το χέρι και της ανοίξαμε το δρόμο να περάσει.
- • Διδάξαμε την Δημοκρατία και εισπράξαμε φθόνο, ζήλια, εμπαιγμό και μίσος, απύθμενα.
- • Τους χαρίσαμε την πνευματική κληρονομιά και το Βυζάντιο και μας πλήρωσαν με τις σταυροφορίες.
- • Τους δώσαμε την Αναγέννηση και φόρτωσαν την Ιερή Συμμαχία που εχθρευόταν οτιδήποτε ελληνικό.
- • Τους δώσαμε τις πρώτες νίκες στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μας πλήρωσαν με τη Μικρασιατική καταστροφή και τον Εμφύλιο στη Ελλάδα
- • Σταθήκαμε δίπλα τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και πάρα πολλοί Κύπριοι και μας πλήρωσαν με τον Αττίλα στην Κύπρο.
Φίλες και φίλοι
Η Κύπρος ζει από το 1974 την κατοχή και την παρουσία στο έδαφος της, του Τουρκικού κατοχικού στρατού. Μιας παρουσίας που δεν έχει αφήσει μέσα μας σπιθαμή που να μην έχει μαυρίσει. Πενθούμε καθημερινά για τους δικούς μας νεκρούς, για τις δικές μας θυσίες απέναντι στη βαρβαρότητα της εισβολής.
Η δική μας ιστορική οφειλή θα εκπληρωθεί στην πράξη με μια λύση του εθνικού μας προβλήματος λειτουργική, χωρίς πολλαπλά και δυσεπίλυτα αδιέξοδα, αλλά και μια λύση οικονομικά βιώσιμη.
Σήμερα φαίνεται εκ νέου να δημιουργείται ένα παράθυρο για το κυπριακό. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει δηλώσει την ετοιμότητά του για επανεκκίνηση του διαλόγου. Και είμαστε αποφασισμένοι να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο προκειμένου να ευοδωθεί αυτή η προσπάθεια. Στεκόμαστε δίπλα στον Πρόεδρο Αναστασιάδη στην τεράστια προσπάθεια που κάνει να φτάσουμε σε ένα σωστό, βιώσιμο και αξιοπρεπή συμβιβασμό για όλους τους Κύπριους.
Δηλώνουμε απερίφραστα ότι παρά τις συνεχείς προκλήσεις της Άγκυρας, παραμένουμε προσηλωμένοι στην προσπάθεια για εξεύρεση λύσης. Στόχος μας μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, τις αρχές και αξίες της ΕΕ και το κοινοτικό κεκτημένο. Μια λύση που θα επανενώνει πραγματικά την Κύπρο και θα την αποκαθιστά ως ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος με μία και μόνη κυριαρχία, μία και μόνη διεθνή προσωπικότητα, μια και μόνη ιθαγένεια.
Νοουμένου φυσικά ότι η Τουρκία θα συμβάλει στη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος, τερματίζοντας τις έκνομες ενέργειές της εντός της χωρικής θάλασσας και της ΑΟΖ της Κύπρου, όπως επίσης τους όποιους σχεδιασμούς για τη δημιουργία νέων τετελεσμένων. Όπως με την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου. Απέναντι στην παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η Κύπρος δεν είναι μόνη. Ακούστηκε δυνατά η φωνή της μέσω της Ευρώπης που τάχθηκε σύσσωμη κατά των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου από την Τουρκία εις βάρος της Κύπρου. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και μέσα σε αυτό το σπίτι παράνομες συμπεριφορές όπως της Τουρκίας δεν έχουν θέση.
Την ίδια ώρα όμως χρειάζεται και κλίμα συναίνεσης. Όπως οι Έλληνες το 1940 στάθηκαν ενωμένοι σαν μια γροθιά πίστης στον αγώνα για την ελευθερία, έτσι κι εμείς δεν πρέπει στιγμή να εκφεύγουμε της πορείας και του στόχου μας. Για να φτάσουμε όλοι μαζί στον τερματισμό της σημερινής απαράδεχτης κατάσταση πραγμάτων. Για να απαλλαγεί η πατρίδα μας από την τουρκική δεσποτεία. Για να προχωρήσει η Κύπρος ελεύθερη και ευημερούσα στον ευρωπαϊκό της δρόμο.
Το χρωστάμε στον τόπο μας. Το χρωστάμε στις μελλοντικές γενεές.
Το χρωστάμε στην ιστορία μας αλλά και σε όλους αυτούς τους ήρωες του έπους του 1940 που μνημονεύουμε σήμερα. Το χρωστάμε στην πατρίδα μας. Το χρωστάμε στις παθιασμένες φωνές της ελευθερίας όπως ακούστηκαν στην Κλεισούρα, στο Τεπελένι, στην Ήπειρο. Αναλογιζόμενοι και το δικό μας χρέος έναντι της Ιστορίας δεν θα αποστρατευτούμε ποτέ από τον αγώνα μέχρι την άγια μέρα της επανένωσης της πατρίδας μας σε συνθήκες ελευθερίας και ασφάλειας. Για την Αμμόχωστο, την Κερύνεια, τον Απόστολο Αντρέα, τη Μόρφου. Για την ελευθερία της Κύπρου μας.
Ζήτω ο Ελληνισμός
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου
Ζήτω η Κύπρος
