Οι εξελίξεις στην Ελλάδα και οι επιπτώσεις που θα έχουν στην ευρωζώνη και ειδικότερα στην Κύπρο είναι απροσμέτρητες. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ουδείς μπορεί να εκτιμήσει τι ξημερώνει την επόμενη ημέρα μετά τις αποφάσεις για απομείωση του ελληνικού χρέους κατά 50%.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι η επιλογή του πρωθυπουργού Παπανδρέου να οδηγήσει το ζήτημα σε δημοψήφισμα αποτελεί μέγα σφάλμα. Το ελληνικό πρόβλημα σήμερα δεν είναι απλώς ελληνικό και ο Γ. Παπανδρέου εξαρτάται απόλυτα από τη συνδρομή και υποστήριξη των ευρωπαίων εταίρων στην Ευρωζώνη ή ακόμα και από το ΔΝΤ.
Όλα αυτά τα ζητήματα μας φέρνουν μπροστά στις δικές μας ευθύνες. Οι επιπτώσεις του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους έχουν μια άμεση επίδραση στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου που θα χρειαστεί να ενισχύσει την κεφαλαιουχική του βάση κατά 3 – 3,5 δις ευρώ. Η διαγραφή του ελληνικού χρέους για όσες τράπεζες ήταν εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα δεν είναι ένα απλό σβήσιμο χρεών. Θα πρέπει οι απώλειες να αναπληρωθούν κι αυτό θα γίνει είτε με κρατική ενίσχυση με τη μορφή εγγυήσεων – λεφτά και φερεγγυότητα που δεν υπάρχουν όμως γιατί και το κράτος έχει δικά του προβλήματα – είτε με τις πολιτικές που θα ακολουθήσουν οι ίδιες οι εμπορικές τράπεζες.
Ζούμε σε ένα φαύλο κύκλο προβλημάτων που απαιτούν πολιτική ηγεσία, σαφή οικονομικό προσανατολισμό και υψηλού επιπέδου εσωτερική συνεννόηση. Φοβάμαι ότι δεν έχουμε σήμερα κανένα από αυτά τα τρία στοιχεία να χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση Δ. Χριστόφια. Πολύ σύντομα οι επιπτώσεις της δημοσιονομικής κρίσης στην Κύπρο και του «κουρέματος» θα έχουν αντίκτυπο στην ανάπτυξη. Οι τράπεζες θα γίνουν εξαιρετικά επιφυλακτικές στην παραχώρηση δανείων. Ήδη τα καταθετικά επιτόκια ανεβαίνουν για να προσελκύσουν οι τράπεζες χρήμα και αναλόγως θα αυξήσουν και το κόστος δανεισμού.
Αυτά τα γεγονότα δείχνουν ότι οι επιπτώσεις θα μετακυλιστούν σιγά – σιγά στις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Βιώνουμε το χειρότερο επιχειρηματικό κλίμα από το 1974 και η ανεργία αυξάνεται. Θεωρώ ότι μόνο με δραστικές αποφάσεις θα ανακόψουμε την καθοδική πορεία. Αποφάσεις για τις οποίες πρωτίστως καλείται να καταθέσει προτάσεις στη Βουλή η κυβέρνηση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα και τα δικά της δημοσιονομικά προβλήματα.