Το άφρον πραξικόπημα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967, δεν οδήγησε μόνο στην κατάλυση της δημοκρατίας και στην επιβολή ενός τυραννικού καθεστώτος στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα συνετέλεσε και στην κυπριακή τραγωδία του 1974.
Η ενέργεια εκείνη είχε ως αποτέλεσμα την καθήλωση των πολιτικών εξελίξεων της Ελλάδας, την αποδυνάμωσή της στο διεθνές διπλωματικό πεδίο και τη ριζική ανατροπή της πορείας του κυπριακού, υπονομεύοντας τις θετικές προοπτικές που παρουσιάζονταν εκείνη την εποχή για επίλυσή του.
Η αλλοπρόσαλλη και αντιφατική πολιτική που εφάρμοσαν οι πραξικοπηματίες, με τις τραγικές ενέργειες, τα μοιραία λάθη, τις ασυγχώρητες αδυναμίες και παραλείψεις, με αποκορύφωμα τις εθνικές προδοσίες, επέτρεψαν στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο, με όλα τα τραγικά συνεπακόλουθα που ακόμη καθημερινά βιώνουμε.
Η αποδυνάμωση της άμυνας της Κύπρου με την απομάκρυνση της ελληνικής μεραρχίας το 1967 και το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, αποτελούν τις εγκληματικές πράξεις της στρατιωτικής χούντας των Αθηνών, που άνοιξαν διάπλατα την κερκόπορτα στον καραδοκούντα τουρκικό επεκτατισμό.
Από τις αποτρόπαιες και εγκληματικές πράξεις των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967, που έχουν καταγραφεί στις μελανές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, θα πρέπει όλοι να αντλούμε τα αναγκαία διδάγματα. Θα ήταν ανεπίτρεπτο αν η ζοφερή μνήμη της επταετούς τυραννίας του ελληνικού λαού, που ξεπούλησε τη μισή Κύπρο στον Τούρκο εισβολέα, δεν χρησίμευε για παραδειγματισμό και προσήλωση στο ιδεώδες της δημοκρατίας.
Σ΄ αυτές τις δύσκολες και κρίσιμες στιγμές που διέρχεται ο τόπος και γενικότερα ο Ελληνισμός, η τραγική εμπειρία της χούντας των Αθηνών δημιουργεί την απαιτούμενη αναγκαιότητα για επικράτηση της εθνικής ομοψυχίας και του απόλυτου σεβασμού στη δημοκρατία.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, το κόμμα που συνέβαλε αποφασιστικά στην εμπέδωση και επικράτηση των δημοκρατικών αρχών, διακηρύττει με αίσθημα ευθύνης ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει κα να αγωνίζεται με συνέπεια για τις αναπαλλοτρίωτες αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας ως υπέρτατων αγαθών μιας ευνομούμενης πολιτείας.
