Ανακοίνωση του αντιπροέδρου και επιτρόπου Προσφύγων του Δημοκρατικού Συναγερμού Λευτέρη Χριστοφόρου:
Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, που καθιερώθηκε την 20ην Ιουνίου, βρίσκει εδώ και τριάντα εφτά χρόνια τη πατρίδα μας να υποφέρει από τη τουρκική εισβολή και κατοχή και να επωμίζεται το επαχθές πρόβλημα της προσφυγιάς καθώς και τις άλλες τραγικές συνέπειες.
Χιλιάδες πρόσφυγες συνεχίζουν να παραμένουν πρόσφυγες μακρυά από τη γενέθλια γη, με σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, με χαμένα εισοδήματα και περιουσίες και με άσβεστο όμως το πόθο της επιστροφής.
Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων βρίσκει την Κύπρο να έχει τη θλιβερή εξαίρεση να είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα με στρατεύματα κατοχής, η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με χιλιάδες πρόσφυγες και η μοναδική μοιρασμένη χώρα με μοιρασμένη πρωτεύουσα.
Επ’ ευκαιρία της Ημέρας των Προσφύγων διαπιστώνουμε και επαναλαμβάνουμε ότι οι πρόσφυγες της Κύπρου συνεχίζουν να υφίστανται, για τριάντα εφτά χρόνια, τεράστιες αδικίες. Υποχρεώθηκαν και σήκωσαν το βάρος της εισβολής και της κατοχής και ουσιαστικά αφέθηκαν στο περιθώριο και αντιμετωπίσθηκαν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η ισότιμη κατανομή βαρών όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε, αλλά συνεχίζει να απουσιάζει η πολιτική βούληση για υιοθέτηση και εφαρμογή από την πολιτεία αυτής της ελάχιστης υποχρέωσης απέναντι στον προσφυγικό κόσμο και απέναντι στις αρχές της δικαιοσύνης και της ισοτιμίας.
Ακόμη επισημαίνουμε ότι διαρκώς διευρύνονται τα ελλείμματα εις βάρος του πρόσφυγα χωρίς να επιδεικνύεται η επιβαλλόμενη ευαισθησία από την πολιτεία.
Εμείς θα συνεχίσουμε ακατάπαυστα την προσπάθεια μας για να εκλείψει η διαχρονική αδικία που υφίσταται ο προσφυγικός κόσμος, να αποκατασταθεί η χαμένη φερεγγυότητα του πρόσφυγα και για να αναλάβει πλήρως η πολιτεία τις ευθύνες της απέναντι σ’ αυτούς που θυματοποίησε η εθνική τραγωδία του ’74.
Καλούμε την κυβέρνηση να εγκύψει στα πολλά, άλυτα και χρονίζοντα προσφυγικά προβλήματα, και να δώσει άμεσα λύσεις. Ιδιαίτερα οφείλει να παραχωρήσει το δικαίωμα του πρόσφυγα στους εκ μητρογονίας πρόσφυγες.
Αυτή τη σημαδιακή μέρα οφείλουμε να επισημάνουμε τις κραυγαλέες αδικίες που υφίσταται ο προσφυγικός κόσμος, είτε διαμένει σε προσφυγικούς συνοικισμούς, είτε σε τουρκοκυπριακά χωριά και συνοικίες, είτε σε οικίες που ο ίδιος ανέγειρε όπου η διαπίστωση είναι κοινή ότι οι πρόσφυγες συνεχίζουν να δοκιμάζονται σκληρά και να υφίστανται τις αδικίες και την άνιση μεταχείρηση από την πολιτεία .
Ο προσφυγικός κόσμος δικαιούται μίας καλύτερης αντιμετώπισης και δικαιούται να διεκδικήσει τα δικαιώματα του από την πολιτεία.
Όμως πρωτίστως ο προσφυγικός κόσμος παραμένει σταθερά προσηλωμένος στον αγώνα της επιστροφής, στον αγώνα της δίκαιης λύσης που θα σημάνει την απαρχή του τέλους των δεινών του κάθε πρόσφυγα και της πατρίδας μας.
