Γραπτή δήλωση χθες του αναπληρωτή προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου σχετικά με την οικονομία:
Η διαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνηση, αυτές τις κρίσιμες ώρες για τον τόπο, διακρίνεται από νοοτροπίες παρόμοιες μ’ εκείνες που μας οδήγησαν στην τραγωδία στο Μαρί. Δυστυχώς και τα εμπορευματοκιβώτια της οικονομίας έχουν φουσκώσει επικίνδυνα για ν’ αντέξουν ημίμετρα, ερασιτεχνισμούς και εξυπηρέτηση κομματικών και άλλων μικροσυμφερόντων.
Μετά από δυόμιση χρόνια αναβλητικότητας, η συγκυβέρνηση ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ δέησε, λίγο πριν την τραγωδία στο Μαρί, να παρουσιάσει ένα πακέτο μέτρων για την οικονομία που εκινείτο στη σωστή μεν κατεύθυνση αλλά εμείς του Δημοκρατικού Συναγερμού το κρίναμε ανεπαρκές. Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα όμως δεσμευθήκαμε ότι θα το στηρίζαμε, ευελπιστώντας ότι έτσι γίνεται μια αρχή.
Η τραγωδία στο Μαρί έχει φορτώσει την οικονομία μας μια πρόσθετη ζημιά 2,5-3 δις ευρώ. Αποτελεί επικίνδυνη ψευδαίσθηση να πιστεύει η κυβέρνηση ότι το πακέτο – που πριν την έκρηξη ήταν για μας ανεπαρκές – σήμερα φτάνει και περισσεύει για να σώσει την οικονομία. Είναι αδιανόητο, σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή, η κυβέρνηση να αναβάλλει αποφάσεις επωφελείς για τον τόπο για να μην δυσαρεστήσει κάποιους. Ούτε μπορεί να κρύβεται επ’ άπειρον με το δικαιολογητικό του κοινωνικού διαλόγου.
Με έκπληξη σήμερα όλοι οι παρευρισκόμενοι, πλην του εκπροσώπου του ΑΚΕΛ, παρακολουθήσαμε τον υπουργό αντί για εξαγγελία των νέων μέτρων να μας παραθέτει την ουσιαστική ακύρωση εφαρμογής και του πρώτου πακέτου.
Με την διαγραφή σχεδόν του συνόλου των αποφάσεων για μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και με μόνον άμεση υλοποίηση των νέων φορολογιών.
Αναλυτικά παραθέτουμε τα ακόλουθα:
Αποτελεί πρωτοφανή πολιτική παραδοξότητα η αντιπολίτευση να αγνοεί το πολιτικό κόστος και να επιμένει στη λήψη περαιτέρω μέτρων και η κυβέρνηση όχι μόνο να αρνείται νέα μέτρα αλλά να ακυρώνει και τα ήδη συμφωνηθέντα. Αυτή είναι απλά μια επικίνδυνη και ανεύθυνη πολιτική.
Αυτή όμως τη φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε τους κινδύνους. Δεν θα μπορεί να μετατοπίζει τις ευθύνες εδώ κι εκεί, αρνούμενος να αναλάβει τις δικές του. Ο Πρόεδρος, ο υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνησή του θα φέρουν ακεραία την ευθύνη της πιθανής έκρηξης της οικονομικής πυρίτιδας.
Ευθύνη όμως ταυτόχρονα φέρουν και όσοι κομματάρχες, αλλά και οικονομικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες εθελοτυφλούν επιδιώκοντας την εξυπηρέτηση πρόσκαιρων πολιτικών, κομματικών και οικονομικών τους συμφερόντων, ενώ την ίδια ώρα βλέπουν ξεκάθαρα ότι η κυπριακή οικονομία είναι στα πρόθυρα της έκρηξης.
Ζούμε στην Κύπρο μία εποχή που την διακρίνει η πολιτική παραδοξότητα. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης να έχεις μια υπεύθυνη αντιπολίτευση που είναι έτοιμη να αναλάβει πολιτικό κόστος και την ίδια ώρα να έχει ο τόπος μια ανεύθυνη κυβέρνηση.
In Cyprus we are faced with a political paradox. The opposition is pushing for the introduction of measures that are unpopular, but are necessary for the future of our economy and the government is reluctant.
I have to say that in these difficult economic circumstances, we do have a responsible opposition and at the same time unfortunately, an irresponsible government.
