H κυβέρνηση εγκαταλείπει αδικαιολόγητα την ανάπλαση της περιοχής της πρώην αρχιγραμματείας στη Λευκωσία
Αν όντως το λειτουργικό κόστος του έργου αποδεικνύεται υπερβολικό, το κράτος όφειλε να προσαρμόσει τους σχεδιασμούς και όχι να εγκαταλείψει ένα έργο που θα φέρει δεκάδες εκατομμύρια ευρωπαϊκής χρηματοδότησης. Εξάλλου, ακόμα και μέσα σε περίοδο κρίσης, δεν παύει να ισχύει η διεθνώς αποδεκτή παραδοχή ότι τέτοια έργα πολιτιστικής υποδομής χρειάζονται “υπερβάσεις” ως προς την κρατική χρηματοδότηση
Μπορεί στον Προϋπολογισμό του 2012 να συμπεριλαμβάνεται κονδύλι ύψους € 11,6 εκ. για το έργο της ανάπλασης του χώρου στην περιοχή της πρώην Αρχιγραμματείας, όπως υπήρχε (ανενεργό) και στον προϋπολογισμό της χρονιάς που τελειώνει. Ακριβώς όμως όπως συνέβηκε και φέτος, η Κυβέρνηση δε φαίνεται να έχει πραγματική πρόθεση να προχωρήσει το έργο. Αυτό προκύπτει από δηλώσεις και τοποθετήσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος.
Ισχυρίζονται ότι η αποπεράτωση του έργου και η ανέγερση του Μεγάρου Πολιτισμού, που θα σημαίνει και τη λειτουργία του Ιδρύματος Πολιτισμού θα φέρει μια νέα “τρύπα” στα δημόσια οικονομικά, αφού το τελευταίο θα χρειάζεται σημαντική κρατική χορηγία. Αυτό και μόνο σημαίνει, όμως, ότι μέχρι στιγμής έχουν δαπανηθεί άδικα € 15-20 εκ. χωρίς καμία προσφορά στην πολιτιστική πολιτική και καμία συναίσθηση ευθύνης απέναντι στο δημόσιο χρήμα.
Είναι σαφές ότι εάν το όλο έργο δεν ξεκινήσει αμέσως, οι προθεσμίες εξαντλούνται και η διαθέσιμη χρηματοδότηση (ύψους περίπου € 80 εκ.) από ευρωπαϊκό πρόγραμμα, θα χαθούν. Το πρόγραμμα στο οποίο εντάσσεται η χρηματοδότηση λήγει το 2013 και αν το έργο δεν ξεκινήσει στο αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι αδύνατο και να αποπερατωθεί μέσα στην προθεσμία, αλλά και να ζητηθεί μια κάποια παράταση.
Μπροστά σε αυτή την τραγελαφική κατάσταση με τις παλινδρομήσεις σε κυβερνητικούς σχεδιασμούς και αποφάσεις, επιβάλλονται οι εξής παρατηρήσεις:
-
Είναι διεθνώς γνωστό ότι έργα πολιτιστικής υποδομής και ανάπτυξης τυγχάνουν κρατικής χρηματοδότησης, χωρίς με στενή λογιστική προσέγγιση, να αναμένεται κάποια άμεση οικονομική ανταπόδοση. Τέτοιας φύσεως είναι η πολιτιστική πολιτική!
-
Η στενά λογιστική-οικονομικίστικη αντίκρυση ενός τέτοιου έργου παραβλέπει ακόμα και αυτά τα πολύ συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη από την αναπτυξιακή ώθηση που θα φέρει ένα τέτοιο μεγάλο έργο στο κέντρο της Λευκωσίας. Η ανάπλαση του χώρου είναι σίγουρα μεγαλύτερο και σημαντικότερο έργο από την εμπορική ανάπτυξη που σχεδιάζεται (από κοινού με το Κατάρ) στην είσοδο της Λευκωσίας.
-
Τα αναμενόμενα οφέλη από την ανάπλαση του χώρου εκείνου δεν περιορίζονται μόνο στη λειτουργία του Ιδρύματος Πολιτισμού, αλλά έχουν να κάνουν και με την ανάδειξη του αστικού χώρου στο κέντρο της Λευκωσίας, δημιουργώντας χώρους και επιτρέποντας λειτουργίες που βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής των πολιτών. Το έργο, σε συνδυασμό με άλλα γειτονικά έργα στο κέντρο της πόλης, θα συνέβαλε στην ανάδειξη μιας κάποιας φυσιογνωμίας της πρωτεύουσας. Με τρόπο που έμμεσα, αλλά πολύ απτά, θα βοηθούσε τα μέγιστα στην εν γένει (και οικονομική) ανάπτυξη.
-
Ειδικά μέσα σε συνθήκες βαθειάς ύφεσης και οικονομικής κρίσης, που δεν είναι μόνο δημοσιονομική αλλά παρασύρει το σύνολο της οικονομίας, δεν μπορεί μια κυβέρνηση που αναζητεί να ξαναγίνει ξενοδόχος σε συνεργασία με κεφάλαια από το Κατάρ, να γυρίζει την πλάτη σε ευρωπαϊκά κοινοτικά κονδύλια πάνω από € 80 εκ., επειδή δεν μπόρεσε να σχεδιάσει καλύτερα το λειτουργικό κόστος του σκοπούμενου έργου. Μια τέτοια πολιτική είναι παιδαριώδης!
-
Στην περίπτωση που πραγματικά η Κυβέρνηση έχει καταλήξει ότι το μελλοντικό λειτουργικό κόστος κάνει το έργο ανεπιθύμητο, όφειλε:
Ø Να αναθεωρήσει το σχεδιασμό του και να προσαρμόσει το λειτουργικό κόστος και όχι να το καταργήσει. Κανείς και τίποτα δεν εμπόδιζε την κυβέρνηση να αναθεωρήσει με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο το γενικό σχεδιασμό του έργου, έτσι που να μη χαθούν και τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά κονδύλια.
Ø Να θεωρήσει ακόμα και τρόπους συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, έτσι που να ελεγχθούν και να ενταχθούν στο επιθυμητό πλαίσιο τα τελικά λειτουργικά κόστη.
Ø Να σκεφτεί και να σχεδιάσει το μεγάλο αυτό διαθέσιμο αστικό οικόπεδο όχι μόνο μέσα από τη λογική της λειτουργίας ενός “Μεγάρου”, αλλά και στη λογική (και σημασία) της ανάπτυξης και αναζωογόνησης του αστικού κέντρου και έναντι της αναγκαιότητας δημιουργίας σημείων αναφοράς και στοιχείων φυσιογνωμίας της πρωτεύουσας.
Ø Να έχει εδώ και δυο χρόνια, τουλάχιστον, δηλώσει ευθαρσώς τους οικονομικούς υπολογισμούς, τους σχεδιασμούς και τις προθέσεις της –διότι στο όνομα της “εξοικονόμησης” ακόμα και αυτή τη στιγμή δαπανώνται κονδύλια εις μάτην.
