Ναρκωτικά: Συλλογικά λάθη και ελλείψεις

5 Μαρτίου, 2014

του Τάσου Μητσόπουλου

 

Το ζήτημα της αποτελεσματικής πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου των ναρκωτικών, αρθρώνεται ως ηθική και κοινωνική επιταγή. Η καταπολέμησή του, αποτελεί επένδυση στο μέλλον της Κύπρου, αλλά και δείκτη πολιτισμού της χώρα μας.

Η μάστιγα των ναρκωτικών, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές αιτίες νοσηρότητας και άκαιρης θνησιμότητας. Πρόκειται για πρόβλημα πολυδιάστατο, με σοβαρές επιπτώσεις στην ατομική και δημόσια υγεία, τη δημόσια ασφάλεια και την ευρυθμία της κοινωνικής ζωής.

Τα ναρκωτικά δεν έχουν σύνορα, δεν γνωρίζουν πατρίδα, ούτε κοινωνικές διαστρωματώσεις. Εισβάλλουν απειλητικά σε όλες τις κοινωνίες και στοιχειώνουν τη ζωή πολλών οικογενειών. Η δική μας κοινωνία, η κυπριακή κοινωνία δυστυχώς δεν αποτελεί εξαίρεση. Η πατρίδα μας θρηνεί την άδικη απώλεια των νέων της.

Η Πολιτεία οφείλει να αναπτύξει προς αυτή την κατεύθυνση μια σφαιρική και ισορροπημένη πολιτική. Στόχοι αυτής της πολιτικής πρέπει να είναι η μείωση στο ελάχιστο των θανάτων από τη χρήση ουσιών και η διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου για τη μείωση της διαθεσιμότητας τους, της ζήτησης και της βλάβης από τα ναρκωτικά. Πρέπει παράλληλα να εστιάσει στη βελτίωση των προσφερόμενων θεραπειών αλλά και των διαδικασιών επανένταξης των χρηστών.

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί και την ευαισθητοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας, τη συμμετοχή όλων μας, την προσπάθεια κάθε πολίτη χωριστά.

Έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια η συνήθεια να ονομάζουμε τα προγράμματα απεξάρτησης δεύτερη ευκαιρία για τους νέους, χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Μια δεύτερη ευκαιρία δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι.

Όμως, συχνά μας διαφεύγει πως η πλειοψηφία των νέων, κυρίως, ανθρώπων που μπλέκονται στα δίχτυα των ναρκωτικών δεν είχαν καν πρώτη ευκαιρία! Η Πολιτεία λοιπόν καλείται, όχι απλώς να επανορθώσει τα ατομικά λάθη κάποιων νέων, αλλά πάνω από όλα να αντιμετωπίσει τα συλλογικά λάθη και ελλείμματα της ίδιας της συγκρότησής της. Τις δομές εκείνες που οδήγησαν στην περιθωριοποίηση αυτών των νέων και τη νοοτροπία που συντηρεί τον κοινωνικό τους αποκλεισμό.

Η δική μας ευθύνη λοιπόν, είναι ακριβώς η βοήθεια για την ταχύτερη επιστροφή των νέων μας. Γι αυτό το λόγο η Πολιτεία, ο καθένας από εμάς, πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του. Όχι με λόγια. Αλλά με πράξεις. Εδώ τα λόγια είναι περιττά.

Απαιτείται μεθοδικότητα, σχέδιο, συνεχής προσπάθεια και συνεργασία σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο, προκειμένου να προφυλάξουμε τους νέους μας από τα ναρκωτικά. Και αυτό γιατί στην πατρίδα μας δεν μας περισσεύει κανένας νέος και καμία νέα.

Πρέπει να τους δείξουμε ότι είμαστε δίπλα τους για να οργανώσουμε την επιστροφή τους. Ίσως να μας βρουν πάλι με αδυναμίες, λάθη και ελλείμματα. Όμως, γνωρίζουν πια, καλύτερα από όλους, πως κάθε αγώνας δίνεται μέσα από την ίδια την πραγματικότητα και μέσα από την κοινωνία.

 

 

https://disy.org.cy/wp-content/uploads/2023/09/logo-site-members.disy_.cy_.png
Επικοινωνία
22883000
Πινδάρου 25, Λευκωσία

Χρήση Cookies | Όροι Χρήσης Ιστοσελίδας
© 2025 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ. All Rights Reserved.