του Αβέρωφ Νεοφύτου
Το τελευταίο διάστημα υπάρχει ένα έντονο πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία το οποίο απορρίπτει τις πολιτικές επιλογές του ΑΚΕΛ και της κυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια. Η Κύπρος είναι πλέον χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης και οι πολίτες απαιτούν από τα κόμματα, τους πολιτικούς και τους κυβερνώντες να λειτουργούν μέσα σε πλαίσια διαφάνειας, χρηστής διοίκησης, αξιοκρατίας και όχι να κρατούν την κοινωνία και τους πολίτες στην αδιαφάνεια και στον σκοταδισμό.
Αντί η κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ να διαχειριστούν σωστά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας, προσπαθούν μέσα από επικοινωνιακές τακτικές περασμένων δεκαετιών να κερδίσουν εντυπώσεις χωρίς να παράγουν έργο. Σε όλα τα ζητήματα, όποιος ασκήσει κριτική στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, άμεσα το ΑΚΕΛ σπεύδει να κατηγορήσει και να ρίξει λάσπη στο πρόσωπο το οποίο ασκεί την κριτική. Παραδείγματα η ομιλία του κ. Άνδρου Κυπριανού στην Ολομέλεια της Βουλής που μίλησε για φυσική εξόντωση του Προέδρου αλλά και για κινδυνολόγους που υποσκάπτουν την κυβέρνηση.
Όποιος ασκήσει κριτική στον Πρόεδρο για το εθνικό μας θέμα, τότε η μηχανή του ΑΚΕΛ μιλάει για υπόσκαψη της προσπάθειας για επίλυση του Κυπριακού. Η κριτική για θέματα οικονομίας αντιμετωπίζεται από το ΑΚΕΛ ως μια προσπάθεια να πληγεί η οικονομία του τόπου μέσα από κινδυνολογίες. Στα ζητήματα εσωτερικής διακυβέρνησης κριτική στον Πρόεδρο ισοδυναμεί με προσπάθειες εκμηδένισης του κυβερνητικού έργου. Με άλλα λόγια η οποιαδήποτε κριτική τυγχάνει μηδενιστικής αντιμετώπισης ωσάν ο όποιος την ασκεί να θέλει το κακό του τόπου και σε επέκταση και του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Για πρώτη φορά βλέπουμε μια κυβέρνηση η οποία έχει χάσει επαφή με τους πολίτες και την κοινωνία. Έχουν κολλήσει σε πρακτικές άλλων εποχών και ό,τι πράττουν είναι κρυμμένο πίσω από ένα πέπλο μυστικότητας. Για μεγάλο διάστημα δεν ήξερε κανείς τι γινόταν με τις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού αφού η ενημέρωση ήταν μια πολυτέλεια που την απολάμβανε μόνο το κυβερνών κόμμα. Κανένας άλλος δεν δικαιούταν να έχει το προνόμιο αυτό. Η κατάθεση των θέσεων για εκ περιτροπής προεδρία και η αποδοχή των 50 χιλιάδων εποίκων έγιναν εκ των υστέρων γνωστά στα κόμματα.
Στα θέματα οικονομίας βλέπουμε μια κυβέρνηση που δεν θέλει να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Ούτε καν στην Βουλή των Αντιπροσώπων. Πρόσφατο και τρανταχτό παράδειγμα η απόκρυψη της μελέτης του Γενικού Λογιστή κατά την διάρκεια της συζήτησης για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Eurocypria. Είχαν πάρει την απόφαση τους για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και δεν ήθελαν να παρουσιάσουν μια μελέτη που πρόβαινε σε αντίθετες συστάσεις. Στο ίδιο θέμα είδαμε την κυβέρνηση να μην εισακούει και την γνωμάτευση του Εφόρου Ελέγχου Κρατικών Ενισχύσεων που ήταν αντίθετη με την πρόθεση τους. Και τώρα που η μελέτη βγήκε στην επιφάνεια, προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες στην Βουλή και στην αντιπολίτευση πως τάχα αυτό θα έχει επιπτώσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δηλαδή, τα δικά τους λάθη και παραλήψεις προσπαθούν να τα φορτώσουν σε αυτούς που ασκούν τον έλεγχο. Πραγματικά τέτοια ασέβεια προς τους θεσμούς είναι πρωτοφανής και πρωτόγνωρη.
Με κάθε τρόπο στέλνουν μηνύματα αλαζονείας, άρνησης να συγχρονισθούν με τους βηματισμούς της Ευρώπης και κυβερνούν την Ευρωπαϊκή Κύπρο όπως διοικούσαν το κόμμα τους.
Μια νοοτροπία η οποία προεκτείνεται και στις συμπεριφορές των διοικητικών συμβουλίων των ημικρατικών οργανισμών. Δεν λέμε πως παρόμοιες πρακτικές δεν παρατηρούνταν και στο παρελθόν. Λάθη του παρελθόντος όμως δεν μπορούν να είναι άλλοθι για το σήμερα. Και ειδικά μάλιστα σε μια χώρα όπου πλέον είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
