του Αβέρωφ Νεοφύτου
Εκτός από τον δανεισμό του δημοσίου από το εξωτερικό και τις αγορές χρήματος, το υπουργείο οικονομικών θα μπορούσε να μελετήσει και το θέμα του επαναπατρισμού κυπριακών κεφαλαίων που βρίσκονται κατατεθειμένα σε χώρες εκτός ευρωζώνης. Η ανάγκη για τόνωση της ρευστότητας στην οικονομία είναι επιτακτική γι’ αυτό και θεωρούμε πως επιβάλλεται να εξεταστούν όλες οι πιθανές επιλογές. Άλλωστε, μια τέτοια πρόταση, αν τα δεδομένα συνηγορούν, δεν θα έχει κανένα κόστος παρά μόνο όφελος για την κυπριακή οικονομία και τα δημοσιονομικά.
Αν και δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία γύρω από το ύψος των κεφαλαίων αυτών ή τις χώρες που βρίσκονται κατατεθειμένα, είναι γενική εκτίμηση ότι το μέγεθος κεφαλαίων αυτών δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους τα κεφάλαια αυτά έχουν μεταναστεύσει. Σε κάθε περίπτωση όμως, πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να μελετηθεί από το υπουργείο οικονομικών ένα ολοκληρωμένο σχέδιο έτσι που με τις κατάλληλες ρυθμίσεις τα χρήματα αυτά, ή έστω μεγάλο μέρος τους, να καταλήξουν πίσω στην κυπριακή οικονομία. Στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου το κράτος θα ήταν δυνατό να έχει και σημαντικά άμεσα αλλά κυρίως έμμεσα οφέλη, διασφαλίζοντας παράλληλα πως τα χρήματα αυτά θα παραμείνουν στη κυπριακή οικονομία.
Εμείς θα καταθέσουμε και συγκεκριμένη εισήγηση: Το κράτος να εκδώσει κυβερνητικά χρεόγραφα πενταετίας που θα προσφερθούν σε Κύπριους που διατηρούν κεφάλαια στο εξωτερικό. Mε διασφάλιση ότι τα επαναπατριζόμενα χρήματα δεν θα έχουν οποιαδήποτε άλλη οικονομική επιβάρυνση. Με αυτό τον τρόπο, το κράτος θα αντλήσει χρήματα με τα οποία μπορεί να ενισχύσει την ρευστότητα του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος. Από την άλλη οι Κύπριοι, επαναπατρίζοντας τα κεφάλαια τους, θα έχουν την σιγουριά και την καλή απόδοση των κυβερνητικών χρεογράφων.
Εξίσου σημαντική όμως είναι η προοπτική που υπάρχει από την αξιοποίηση των κεφαλαίων αυτών στην οικονομία, διότι με την πρόσθεσή τους στη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος θα μπορούν επιχειρήσεις να υλοποιήσουν τα αναπτυξιακά τους σχέδια, να χρηματοδοτηθούν σημαντικά έργα του ιδιωτικού τομέα και γενικά να τονωθεί η ανάπτυξη. Και παράλληλα μέσα από κυβερνητικές αποφάσεις να στηριχθούν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Υπό το βάρος της οικονομικής δυσπραγίας οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις απειλούνται. Η ανάγκη στήριξης τους έχει αναγνωριστεί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και συγκεκριμένα στο Σχέδιο Οικονομικής Ανάκαμψης της ΕΕ τον περασμένο Νοέμβριο. Απαιτούνται όμως πόροι και κυρίως βελτίωση της ρευστότητας στην οικονομία. Αυτό θα συμβάλει στον περιορισμό των επιπτώσεων από την οικονομική κρίση και βεβαίως στην απασχόληση. Είναι γι’ αυτό που τονίσαμε και εξακολουθούμε να λέμε πως η τόνωση της ρευστότητας είναι αναγκαία ώστε να περιορίσουμε τις επιπτώσεις της οικονομικής επιβράδυνσης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκθεση με τίτλο «Ενδιάμεσες Προβλέψεις – Ιανουάριος 2009» εκτιμά πως ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ δεν θα ξεπεράσει το 1.1% για το 2009, έναντι 2.1% που προέβλεψε, μετά την τρίτη αναθεώρηση προς τα κάτω, ο υπουργός οικονομικών πριν μερικές μέρες. Αν το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θέλει να δείξει πως έχει λάβει τα μηνύματα των καιρών θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες έστω και τώρα. Η συρρίκνωση των κρατικών εσόδων και το έλλειμμα που θα δημιουργηθεί, καθώς ήδη παρατηρούνται περικοπές των δαπανών των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, επιβάλλει την προώθηση πολιτικών που να βοηθήσουν την γρηγορότερη αλλά και λιγότερο επώδυνη έξοδο από την οικονομική κρίση. Οι συνεχείς αναθεωρήσεις του ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕΠ φανερώνουν στην καλύτερη των περιπτώσεων την χαμηλή ορατότητα. Ας μην οδηγηθούμε σε αδιέξοδα που θα μας φέρουν σε δύσκολη θέση.
