του Ιωνά Νικολάου
Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της κυπριακής οικονομίας, διαχρονικά, ήταν η πολύ χαμηλή ανεργία και οι συνθήκες πλήρους και σταθερής απασχόλησης που επικρατούσαν στον τόπο μας. Δυστυχώς, τα τελευταία δύο χρόνια, ως αποτέλεσμα κυρίως των επιπτώσεων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και της ανεπάρκειας και αδυναμίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί το πρόβλημα, η ανεργία έχει υπερδιπλασιαστεί, με το ρυθμό αύξησης να είναι εντονότερος από τις πλείστες χώρες της Ε.Ε.
Με τους άνεργους να ξεπερνούν ήδη τις 25.000, το φαινόμενο λαμβάνει πλέον «εφιαλτικές» διαστάσεις. Όχι μόνο οικονομικές, αλλά και κοινωνικές. Διαστάσεις οι οποίες βρίσκονται πίσω από τους αριθμούς και τα ποσοστά. Βρίσκονται στη σαφώς μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας στις παραγωγικές ηλικίες 30-49 και στη συνεχή αύξηση της χρονικής διάρκειας κατά την οποία κάποιος παραμένει χωρίς σταθερή απασχόληση.
Μέσα από επαφές που είχα το τελευταίο διάστημα με παράγοντες της αγοράς εργασίας και κυβερνητικά τμήματα, διαπίστωσα ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις της κυβέρνησης για την οικονομία, αναφορικά με τους ρυθμούς ανάπτυξης και παραγωγικότητας, η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς μέχρι το 2012, στη συνέχεια προβλέπεται ότι θα σταθεροποιηθεί στα ψηλά επίπεδα που θα προσεγγίσει, πριν αρχίσει σταδιακά να υποχωρεί κατά το έτος 2015. Δηλαδή σε πέντε χρόνια από σήμερα θα έχουμε μείωση τη ανεργίας. Συγκεκριμένα, το ποσοστό ανεργίας το 2011 και το 2012 προβλέπεται ότι θα αγγίξει το 7.7%, τα έτη 2013 και 2014 προβλέπεται σταθεροποίηση μεταξύ 7.6% και 7.3%, ενώ μείωση περίπου στο 6,9% θα έρθει το 2015. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, για να υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου, θα πρέπει να δημιουργηθούν τουλάχιστον 6000 νέες θέσεις εργασίας.
Είναι πραγματικά άξια απορίας η ανευθυνότητα και επιπολαιότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα. Με ποια στοιχεία η αρμόδια υπουργός υποστηρίζει ότι η αύξηση της ανεργίας είναι λόγω εποχικότητας και ότι αυτή θα μειώνεται από το 2011; Τη στιγμή που γνωρίζουν τις πραγματικές διαστάσεις της και την άκρως ανησυχητική πορεία που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια, αφού σύμφωνα με τις προβλέψεις για την αγορά εργασίας, μέχρι το τέλος του 2010 οι άνεργοι θα υπερβούν τις 27000 και το 2011 τις 32000, επιμένει στα μέτρα που προώθησε, τα οποία αποδεικνύονται στην καλύτερη περίπτωση, ανεπαρκή. Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι το Νοέμβριο οι άνεργοι ανήλθαν στις 25.000 λόγω εποχικότητας του τουρισμού. Τον προηγούμενο Νοέμβριο όταν οι άνεργοι ήταν περίπου 5.000 λιγότεροι και το Νοέμβριο του 2008 που ήταν 13.000 λιγότεροι, δεν υπήρχε εποχικότητα του τουρισμού;
Η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν βρίσκεται ασφαλώς ούτε στην αύξηση ούτε στην παράταση της διάρκειας λήψης επιδομάτων, τα οποία είναι εκεί και πρέπει να συνεχίσουν να είναι για να ικανοποιήσουν προσωρινά βασικές ανάγκες των ανέργων.
Ο πολίτης χρειάζεται εργασία, όχι ελεημοσύνη από το κράτος. Θέλει να έχει μια αξιοπρεπή ζωή σε συνθήκες σιγουριάς και ασφάλειας. Η λύση βρίσκεται στη δημιουργία θετικού επιχειρηματικού κλίματος, στην ενθάρρυνση επενδύσεων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
