του Ιωνά Νικολάου
Η μόνη αισιόδοξη νότα για την κυπριακή οικονομία είναι ο υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης. Ενώ ο λαός βιώνει τις συνέπειες μιας δύσκολης οικονομικής κατάστασης, με την ανεργία και την ακρίβεια να καλπάζουν και προβλέπει ότι έρχονται ακόμα δυσκολότερες μέρες για τις τσέπες του, αλλά και για την οικονομική θέση της χώρας, οι προβλέψεις από τα μέτρα εξυγίανσης της οικονομίας που έλαβε η κυβέρνηση είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να ανατρέψουν τις συνέπειες αυτές.
Τι αναμένουν λοιπόν ο υπουργός και η κυβέρνηση για να συμπληρώσουν το πακέτο μέτρων για την οικονομική εξυγίανση; Γιατί περιορίζονται σε κάποια χλιαρά και χαλαρά μέτρα, υπερτονίζοντας ότι αυτά δεν επηρεάζουν το βιοτικό επίπεδο του πολίτη; Περιόρισαν τις εφαρμοζόμενες περικοπές σε μέτρα που κυρίως τα επωμίζεται το κράτος, με μείωση των λειτουργικών εξόδων και την προσπάθεια μείωσης του προσωπικού της κρατικής μηχανής. Όταν μάλιστα επισημαίνουν ότι η δημοσιονομική κατάσταση είναι κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού, ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει μέσα σε δυόμισι χρόνια 600εκ., 300εκ. ετησίως, και τα πιο πάνω μέτρα είναι βέβαιο ότι δεν θα επιφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η υποβολή της χώρας μας στον στενό κλοιό της εποπτείας των Βρυξελών, δηλαδή υπό την επιτήρηση της ΕΕ, δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και οι αυστηρές συστάσεις που συνοδεύουν τον έλεγχο του χαρτοφυλακίου της χώρας μας επιβάλλουν την χωρίς καθυστέρηση λήψη των αναγκαίων μέτρων για βελτίωση των δημοσίων οικονομικών. Διαφορετικά, αν η Κύπρος δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ, τότε είναι βέβαιο ότι εκείνος που θα πληγεί από τα μέτρα που θα μας επιβάλει η Επιτροπή είναι η τσέπη του απλού πολίτη και κυρίως του φορολογούμενου. Δυστυχώς, η ατολμία της κυβέρνησης δρομολογεί τη διαδικασία τα μέτρα να προέλθουν από την ίδια της Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με στόχο να αποφύγουν τις επικρίσεις για την λήψη τους, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες στην οικονομία του τόπου και τις επιπτώσεις στα χαμηλά οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και στις επιχειρήσεις.
Τα παραπάνω αποτυπώνουν μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση για την οικονομία της χώρας αλλά και τις τσέπες του απλού πολίτη. Εάν δε λάβουμε υπόψη και τις προβλέψεις αρμοδίων κυβερνητικών τμημάτων που εκτιμούν -και μάλιστα με βεβαιότητα – ότι οι προβλέψεις για άλμα της ανεργίας που θα πλησιάζει το 8% φέτος και το 10% το 2012 θα επιβεβαιωθούν, ότι η μείωση της κατανάλωσης προϊδεάζει και άλλα μεγάλα λουκέτα στην αγορά. Ο Δείκτης Εμπιστοσύνης Καταναλωτή υποχώρησε κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2010 στο χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών και η νέα μείωση που καταγράφει ο δείκτης Τρέχουσας Προσωπικής Οικονομικής Κατάστασης, δείχνουν ότι οι καταναλωτές γίνονται όλο και πιο απαισιόδοξοι για τα οικονομικά του νοικοκυριού τους.
Από τα πιο πάνω είναι φανερό ότι, παρά την προβλεπόμενη επιστροφή της κυπριακής οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2010, αναμένεται και η φετινή χρονιά να αποτελέσει μια ακόμη δύσκολη χρόνια. Το μέγεθος της σημερινής κρίσης και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αντιμετώπισή της, μπορεί να μην χρειάζεται να είναι τόσο δραστικά, πρέπει όμως να είναι τέτοια που να μπορούν να οδηγήσουν στην οικονομική εξυγίανση και να βελτιώσουν την οικονομία μας. Αυτό που τελικά χρειάζεται, και δεν φαίνεται να έχει ο Πρόεδρος Χριστόφιας, είναι θάρρος και αποφασιστικότητα. Η αναβλητικότητα και η κωλυσιεργία καταλήγουν μόνο στη συσσώρευση των προβλημάτων. Όλοι μας έχουμε την υποχρέωση να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να συμβάλουμε στην λήψη των αναγκαίων μέτρων. Στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, προέχει η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός να βρουν το θάρρος να λάβουν τα αναγκαία μέτρα.
