του Γιώργου Παναγιώτου
Η νεολαία έχει γίνει τα τελευταία χρόνια αντικείμενο χλευασμού από διάφορους παλιομοδίτες οι οποίοι με κάθε ευκαιρία την υποτιμούν. «Οι νέοι δεν ξέρουν», «Οι νέοι δεν ασχολούνται με τα κοινά», «Οι νέοι είναι χούλιγκαν» είναι μερικές από τις ατάκες που συναντάμε συχνά και πρέπει να απαντάμε και να προσπαθούμε συνεχώς να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Η αδιαφορία της μεγάλης μάζας των νέων για τα κοινά αλλά και την πολιτική είναι αποκλειστική ευθύνη των πλείστων σημερινών πολιτικών οι οποίοι έχουν οδηγήσει την πολιτική του τόπου σε μία αλλοτρίωση, σε ένα τέλμα το οποίο δεν μπορει να εμπνεύσει τον νέο άνθρωπο και τις ανησυχίες του. Οι νέοι όμως έχουν και άποψη,έχουν και λόγο, και είναι πάντα ενημερωμένοι για τα κοινά, και σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει κανένας να προσπαθεί να παίξει με τη νοημοσύνη τους.
Αφορμή για όλα αυτά και για τον τίτλο του άρθρου αποτέλεσαν οι προεκλογικές καμπάνιες και τα σλόγκαν ορισμένων κομμάτων τα οποία έχουν την εντύπωση ότι απεθύνονται σε παιδιά της προδημοτικής. Το ΑΚΕΛ κάνει την προσπάθεια του να προσελκύσει ψήφους μέσω τελεοπτικού σποτ ανασύροντας από το συρτάρι του γεγονότα της δεκαετίας του 1990, ουτε καν της περασμένης δεκαετίας. Τώρα τι σχέση έχουν οι S300 και το ΧΑΚ εν έτει 2011, και σε βουλευτικές εκλογές, ένας θεός ξέρει, η μάλλον ένας κομμουνιστής επικοινωνιολόγος. Πάλι καλά που δεν θυμήθηκαν τις ιδίες Γκάλι ή ακόμα και τη γνωστή τους ατάκα για το πραξικόπημα. Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου πάντως φιγουράρει σε μια άλλη διαφήμιση η οποία κάθε άλλο παρά προοπτική για το μέλλον δείχνει.
Ακόμα πιο αστεία καμπάνια είναι αυτή της ΕΔΕΚ. Σε κεντρικούς δρόμους έχουν τοποθετήσει πινακίδες που λεν «για την απόσυρση της εκ περιτροπής προεδρίας –ΕΔΕΚ». Εντάξει. Δηλαδή τώρα αν ψηφίσουμε ΕΔΕΚ θα αποσύρει ο Χριστόφιας την πρόταση του για εκ περιτροπής προεδρία ή μήπως μπόρει να αποφασίσει η βουλή για ένα τέτοιo θέμα; Μας κοροδεύουν ή απλά παίζουν με τη νοημοσύνη μας;
Όσο για το ΕΥΡΩΚΟ τι να πούμε ; «Τους είδαμε τους ξέρουμε –Αλλαγή τώρα». Υπό άλλες προϋποθέσεις θα μπορούσε να ήταν πετυχεμένο σλόγκαν. Eλα όμως που το ΕΥΡΩΚΟ ως κόμμα το οποίο βγάζει μόνο 2 με 3 βουλευτές λειτουργεί για να στέλλει στα έδρανα της βουλής τον κ. Συλλούρη που είναι βουλευτής απο το 1991 και τον κ. Ερωτοκρίτου που είναι βουλευτής απο το 1996. Αυτή είναι η αλλαγή; Να τους ξαναστείλουμε αυτούς τους 2 στη βουλή; Και καλά τους άλλους υποψηφίους τους κόμματος τους, και ειδικά αυτούς της επαρχίας Λευκωσίας, δεν τους λυπούνται; Ξοδεύουν κόπο, χρήμα, χρόνο, και όσους σταυρούς και να πάρουν δεν θα έχουν αντίκρισμα αφού θα εκλεγεί μόνο ένας, και αυτός είναι αυτόματα ο αρχηγός του κόμματος, ο κ. Συλλούρης.
Στο ΔΗ.ΚΟ τώρα, που δεν έχουν τρόπο να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα για την εμμονή τους να μένουν στην κυβέρνηση, θυμήθηκαν τον Μακάριο, τον Σπύρο και τον Τάσσο. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι μιλούν για τους 3 εκφραστές της διεκδικητικής πολιτικής, τη στιγμή που ο πρώτος υπέγραψε τις συμφωνίες του ‘77, ο δεύτερος του ‘79 και ο τρίτος την 8η Ιουλίου, και τη στιγμή που η βάση του ΔΗΚΟ είναι σθεναρά ενάντια στην διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Την ώρα που γίνοντα όλα αυτά, ο επίσημος καρεκλάρχης του κόμματος Μ. Κάρογιαν προσπαθεί να πείσει με κάθε τρόπο τους δυσαρεστημένους δηκοϊκούς ότι δεν έχει συμφωνία με τον Χριστόφια για την προεδρία της βουλής. Αυτοί και αν παίζουν με τη νοημοσύνη μας.
Όσο λοιπόν και αν προσπαθήσουν να παίξουν με τη νοημοσύνη μας, η νεολαία του τόπου είναι έτοιμη να δώσει απαντήσεις σε αυτές τις εκλογές. Είναι έτοιμη να στείλει ηχηρά μηνύματα σε αυτούς που προσπαθούν να παίξουν με τη νοημοσύνη της. Η νέοι άνθρωποι συντάσσονται με την εκσυνχρονιστική δύναμη του Δημοκρατικού Συναγερμού, στο δρόμο του κοινωνικού φιλελευθερισμού, στο δρόμο της συνέπειας και της προσφοράς που θα μπορέσει να δώσει ένα τέλος στα αδιέξοδα της κυβέρνησης Χριστόφια.
