του Νίκου Τορναρίτη
Τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η οικονομική κρίση προκαλούν την ανάγκη εγρήγορσης. Τώρα δεν μετράμε πια μόνο τους επιβεβλημένους ποσοτικούς δείκτες, τους οποίους ευνοούσε η οικονομική συγκυρία της προηγούμενης περιόδου. Τώρα χρειάζεται να δουλέψουμε αποφασιστικά στους ποιοτικούς δείκτες της οικονομίας μας. Μόνο έτσι μπορούμε να περιορίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις, μόνο έτσι μπορούμε να αποτρέψουμε τον περιορισμό του παραγόμενου πλούτου. Μόνο έτσι μπορούμε να διαφυλάξουμε την κοινωνική ισορροπία που επιτυγχάνεται με τη δουλειά και τον κόπο των εργαζομένων και των παραγωγικών κλάδων.
Υποστηρίζω ότι η παρούσα δύσκολη συγκυρία επιβάλλει την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής, που θα θέσει ένα νέο κέντρο βάρους στην ανάπτυξη. Ποιο είναι το ζητούμενο σήμερα; Κατά την άποψή μου, το ζητούμενο είναι: μια πιο ανταγωνιστική επιχείρηση, πιο καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, η χρήση νέων τεχνολογιών και η παραγωγή καινοτόμων προϊόντων.
Αν η ανάπτυξη είναι η θεμελιώδης αρχή που όλοι υιοθετούμε πως μπορεί να βγάλει την Κυπριακή οικονομία από περιπέτειες, τότε πρέπει να παραδεχθούμε ότι ως οικονομία και ως κοινωνία έχουμε δομικά προβλήματα και πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε. Εισηγούμαι:
* Να στραφούμε αποφασιστικά στον ολοκληρωμένο σχεδιασμό της πραγματικής μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αντί να περιοριζόμαστε κάθε κυβέρνηση και κάθε πενταετία στην κατανάλωση του υφιστάμενου πλούτου, να χαράξουμε μια πορεία που να βάλει στην καρδιά του σχεδιασμού της, τη νέα γενιά. Να επενδύσουμε δηλαδή σε αυτούς που μεγαλώνουν σήμερα στο σχολείο και αύριο θα αποτελούν το πιο δυνατό όπλο της ανάπτυξής μας. Με γνώσεις και εφόδια να είναι άνθρωποι δημιουργικοί, παραγωγικοί, με δεξιότητες, με γλώσσες, να συγκρίνονται στην κοινή ευρωπαϊκή αγορά και να κερδίζουν.
* Να περιορίσουμε τα στεγανά της οικονομίας μας που δεν επιτρέπουν την απελευθέρωση των δυνάμεων της αγοράς. Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Χρειαζόμαστε διαρθρωτικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση και τους ημικρατικούς οργανισμούς, με νέα μοντέλα διοίκησης και ανέλιξης. Εμείς πιστεύουμε ότι στις συνθήκες της παγκόσμιας ύφεσης, είναι κυρίαρχη ευθύνη του κράτους να περιορίσει τη γραφειοκρατία και να επιτρέψει τη θεσμική θωράκιση της εποπτείας της αγοράς και του ανταγωνισμού. Η αποτελεσματικότητα του κράτους κρίνεται στο βαθμό που μπορεί σήμερα να απελευθερώνει τις παραγωγικές δυνάμεις και όχι να τις καθηλώνει. Κρίνεται επίσης στην ικανότητά του να αναδιανέμει τον εθνικό πλούτο και να συνδράμει στην εκτόνωση των πιέσεων στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
