του Θανάση Τσώκου
Ποιός τελικά είναι ήρωας στις μέρες μας; Αναμφισβήτητα, ήρωας είναι αυτός, που θυσιάζεται για την πατρίδα του. Είναι όμως και αυτός, που προβαίνει σε γενναίες και θαρραλέες πράξεις. Είτε αυτές καταλήγουν σε αυτοθυσία είτε όχι. Αλέξανδρος Σημαιοφορίδης λοιπόν. Το όνομα του, σχεδόν άγνωστο σε Κύπρο και Ελλάδα. Και όμως, είναι το όνομα του ανθρώπου, που μέσα από τις καταθέσεις του, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων, αλλά και της κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων για τον «Φάκελο της Κύπρου», αποκαλύφθηκε με αδιάσειστα πλέον στοιχεία και πλούσιο μαρτυρικό υλικό, το μέγεθος της προδοσίας του 1974, σε βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού. Είναι το όνομα, ενός αφανή ήρωα, της κυπριακής τραγωδίας.
Ο Αλέξανδρος Σημαιοφορίδης, σήμερα απόστρατος συνταγματάρχης του ελληνικού στρατού, υπήρξε ο επικεφαλής του κλιμακίου της ελληνικής Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην Κερύνεια. Υπηρέτησε στο νησί μας από το 1970 μέχρι το 1980 και έχει κριθεί ως ένας από τους πιο αξιόπιστους και αξιόλογους μάρτυρες των δυο εξεταστικών επιτροπών. Μέσα από τις μακροσκελείς και αποκαλυπτικές καταθέσεις του αποτυπώνει όλα όσα διαδραματίστηκαν τους μήνες πριν, αλλά και τις μέρες της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο. Αποτυπώνει το μέγεθος μιας εθνικής προδοσίας.
Με βάση τις καταθέσεις Σημαιοφορίδη, οι προετοιμασίες για την εισβολή, άρχισαν από τον Απρίλιο του 1974. Κορυφώθηκαν δε τον Ιούλιο, με την μεταφορά των αποβατικών δυνάμεων, στην περιοχή της Μερσίνας. Μια προετοιμασία, που χρειαζόταν χρόνο για να ολοκληρωθεί. Οι προετοιμασίες του τουρκικού στρατού, γίνονται αμέσως γνωστές στο κλιμάκιο της Ελληνικής ΚΥΠ Κερύνειας, όταν αυτές εξελίσσονταν. Στις 17 Ιουλίου ημέρα Τετάρτη, το δίκτυο της Ελληνικής ΚΥΠ, είχε όλες τις πληροφορίες για την εισβολή. Όπως αναφέρει σχετικά ο Σημαιοφορίδης, «οι πληροφορίες αυτές, δεν επιδέχονταν καμία αμφισβήτηση, ή διάψευση. Σαν να ήμασταν μέτοχοι των εντολών των Τούρκων διοικητών». «Τρεις μέρες κουβαλάγανε πυρομαχικά όλων των διαμετρημάτων, τόνους ολόκληρους, στον χώρο συγκέντρωσης για την απόβαση». Την Παρασκευή 19 Ιουλίου, στις 17:00 το απόγευμα, το τουρκικό ΓΕΣ, ανάβει το πράσινο φως για την εισβολή. Το σήμα με τη διαταγή για έναρξη της εισβολής, οι συνομιλίες των Τούρκων αξιωματικών και η αναφορά τους για την δύναμη του αποβατικού στόλου, υποκλέπτονται και προωθούνται αμέσως στους επιτελείς του ΓΕΣ στην Αθήνα. Όλοι ήταν ενήμεροι, για το τι επίκειται. Όλα αυτά, έρχονται στο φως της δημοσιότητας, με πάσα λεπτομέρεια, μέσα από τις καταθέσεις Σημαιοφορίδη, στις δυο εξεταστικές επιτροπές.
Πολλοί είναι αυτοί, που γνώριζαν και γνωρίζουν στοιχεία για το μέγεθος της προδοσίας του 1974. Πολλοί είναι και αυτοί, που έζησαν τα τραγικά γεγονότα ως πρωταγωνιστές, από νευραλγικά πόστα. Λίγοι όμως έγραψαν ή κατέθεσαν για αυτά. Κάποιοι δε που το έκαναν, συνειδητά, προσπάθησαν, μέσα από τις αναφορές τους, να αλλοιώσουν τα πραγματικά γεγονότα των τραγικών εκείνων ημερών. Ο Αλέξανδρος Σημαιοφορίδης όμως, τα είπε όλα, με τόλμη και παρρησία. Συμβάλλοντας έτσι τα μέγιστα στην εξιχνίαση ενός εθνικού εγκλήματος.
Πεποίθηση μου είναι, ότι μετά και την ολοκλήρωση της διαδικασίας για έκδοση του πορίσματος για τον «Φάκελο της Κύπρου», από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η κυπριακή πολιτεία, θα πρέπει να τιμήσει τον Αλέξανδρο Σημαιοφορίδη, ως τον άνθρωπο που συνέβαλε και συνέδραμε τα μέγιστα στο να ακουμπήσουμε την ιστορική αλήθεια. Αποκαλύπτοντας έτσι, τους ενόχους του εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου. Στο πρόσωπο του Σημαιοφορίδη, η κυπριακή πολιτεία, θα τιμήσει και όλους τους Δημοκρατικούς αξιωματικούς του Ελληνικού στρατού, που αγωνίστηκαν με σθένος και θυσιάστηκαν, για την υπεράσπιση και εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να υπάρχουμε εμείς σήμερα.
