του Θανάση Τσώκου
Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για της προεδρικές εκλογές. Εντούτοις όμως, αρκετά είναι αυτά που υπολείπονται ακόμη να γίνουν μέχρι τότε. Τις ημέρες που απομένουν μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου 2013, πρώτιστα θα πρέπει διαφυλαχτεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό η ενότητα του λαού. Την ημέρα των εκλογών, πάντοτε ακολουθεί η επόμενη ημέρα. Μια μέρα η οποία θα πρέπει να μας βρει όλους ενωμένους στη δύσκολη προσπάθεια που θα καταβάλουμε όλοι μαζί συλλογικά, για θεσμικές αλλαγές και ανασυγκρότηση του κράτους μας. Δεν υπάρχει κανείς που να περισσεύει στην προσπάθεια αυτή.
Σημαντικό είναι επίσης να αντιληφθούμε, ότι ένα καθοριστικό κομμάτι της κοινωνίας μας , ακόμη δεν έχει λάβει τις τελικές του αποφάσεις. Την ίδια ώρα που ένα μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα, έχει δημιουργηθεί και στηρίζει την υποψηφιότητα Νίκου Αναστασιάδη, πολλοί είναι οι συμπολίτες μας, που περιμένουν ακόμη, να τους πείσουμε για όλα αυτά που υποσχόμαστε ότι θα υλοποιήσουμε. Κάποιοι από αυτούς , θα αποφασίσουν ακόμη και τις τελευταίες ώρες πριν από την ψηφοφορία. Είναι σημαντικό λοιπόν, η εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη, να επιτευχθεί με το μέγιστο δυνατό εκλογικό ποσοστό. Καταδεικνύοντας έτσι και την ευρεία και πλατειά αποδοχή των θέσεων και προτάσεων του από την πλειοψηφία της κοινωνίας. Θα πρέπει λοιπόν η προσπάθεια μας να κάνουμε κοινωνό των προτάσεων μας, ακόμη και τον τελευταίο αναποφάσιστο συμπολίτη μας, να συνεχιστεί μέχρι τέλους.
Ένα από τα βασικά ζητήματα που συζητείται ευρέως και ομολογουμένως δημιουργεί κάποιο βαθμό δυσπιστίας σε μερίδα των ψηφοφόρων, είναι αυτό της συνεργασίας του Δημοκρατικού Συναγερμού και του Δημοκρατικού Κόμματος. Θα πρέπει να γίνει λοιπόν αντιληπτό από όλους, ότι η συμφωνία των δυο κομμάτων της κεντροδεξιάς, αλλά και άλλων δυνάμεων, αποτελεί προϊόν υπέρβασης των ηγεσιών τους, για το καλό του τόπου και της πατρίδας μας. Είναι μια συνεργασία έντιμη και ειλικρινής. Συνεργασία βάθους χρόνου, βασισμένη σε συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα και αρχές. Μια συνεργασία, που συνάπτεται για πρώτη φορά στα πολιτικά δρώμενα του τόπου.
Γιατί όμως ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το Δημοκρατικό Κόμμα με υποψήφιο τον Νίκο Αναστασιάδη, επιθυμούν να κυβερνήσουν τον τόπο σε μια τόσο δύσκολη πολιτική και οικονομική συγκυρία; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί πιστεύουμε, ότι η πατρίδα μας, με μια φωτισμένη ηγεσία, μπορεί να βγει από την κρίση. Γιατί η κρίση θέλει ηγέτη. Γιατί η αθλιότητα και η μιζέρια δεν αποτελούν τη μοίρα της Κύπρου και του λαού της. Ενός λαού με αστείρευτα αποθέματα δύναμης αλλά και περηφάνιας. Γεγονός που απέδειξε πολλές φορές στη μακραίωνη ιστορία του. Τρανή απόδειξη αποτελούν οι προτάσεις του Νίκου Αναστασιάδη, για έξοδο από την κρίση. Αλλά και η δέσμευσή του, ότι σε όσες των προτάσεων χρειάζεται νομική ρύθμιση, θα κατατεθούν στη Βουλή των Αντιπροσώπων και θα γίνουν νόμοι του κράτους αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας.
Όλα στη πολιτική αλλά και στη ζωή κρίνονται από το αποτέλεσμα. Για μας τους Έλληνες η υστεροφημία, από την εποχή του χρυσού αιώνα του Περικλή, αλλά και πιο πριν, υπήρξε έγνοια και σκοπός. Ο Νίκος Αναστασιάδης σε αυτή την χρονική συγκυρία, θα αναλάβει συνειδητά, το δύσκολο έργο της ανόρθωσης του κυπριακού κράτους. Η ευθύνη που αναλαμβάνει έναντι του λαού είναι τεράστια. Όπως μεγάλες είναι οι δυνατότητες και η εμπειρία του ως πολιτικού άνδρα. Επιβάλλεται όμως να συνεχίσει να πολιτεύεται συνετά και υπεύθυνα με τη συμβολή των κομμάτων που τον στηρίζουν. Να πατάξει τη διαπλοκή και τη ρεμούλα. Να εδραιώσει ένα κράτος δικαίου. Να δώσει ξανά όραμα και ελπίδα. Ο δρόμος της επιτυχίας είναι μονόδρομος. Πρέπει να πετύχουμε, γιατί οι αντοχές της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί και τα συσσωρευμένα αδιέξοδα είναι τεράστια.
