του Θανάση Τσώκου
Την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831, οι Μαυρομιχαλέοι θα εκτελούσαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, (πολιούχου Αγίου της γενέτειρας του Κέρκυρας), στο Ναύπλιο, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος. Η πόλη του Ναυπλίου αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα κήδεψε, μέσα σε κλίμα βαρύτατου, πένθους, τον Καποδίστρια στις 18 Οκτωβρίου 1931. Την ημέρα της δολοφονίας του, ο Καποδίστριας , έκανε επιλογή ενός τραγικού θανάτου. Γνώριζε από το προηγούμενο βράδυ, ότι το πρωί, θα γινόταν απόπειρα εναντίον του. Παρόλα αυτά, στην εκκλησία πήγε μόνος του, όπως συνήθιζε πάντα, χωρίς φρουρά. Συνοδευόμενος μόνο από ένα μονόχειρα σωματοφύλακα του. Τρία χρόνια από την υποδοχή του ως μεσσία στην Ελλάδα από τον λαό, το 1827, ενταφιάζεται στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού της Παναγίας της Πλατυτέρας, όπως ήταν και η επιθυμία του.
Ευλαβικός και ασκητικός, ευπατρίδης, ταπεινός και γενναίος εκσυγχρονιστής, άνθρωπος των μεγάλων επιλογών, αλλά και των μεγάλων ρήξεων. Ανιδιοτελής, με αδαμάντινο ήθος και μια έμφυτη ευγένεια, αυθεντικός εκσυγχρονιστής. Μετά από είκοσι χρόνια μάχιμης διπλωματίας, παραιτείται από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας και επιστρέφει στην Ελλάδα. Στόχος του, η ανασυγκρότηση της χώρας, αφού ως Κυβερνήτης παρέλαβε καμένη γη.
«Αυτοί που μετρούν καλά τον χρόνο, σε αυτόν που τον επιμερίζεται καλά», έγραφε η αφιέρωση των Ελβετών στο χρυσό ρολόι, δώρο στον Καποδίστρια, για την ουσιαστική του συμβολή στην συμφωνία συνένωσης των καντονίων της χώρας, και το Ελβετικό Σύνταγμα. Ο χαρισματικός αυτός άνδρας, διεθνοποιεί το ελληνικό ζήτημα, συστρατεύει όλους τους φιλέλληνες, συνθέτει το πρώτο προσχέδιο της Ενωμένης Ευρώπης, θέτει τις βάσεις της Γερμανικής Ομοσπονδίας, μιλά για συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών και συνδέει την επιβίωση και την ευημερία της Ευρώπης, με την αξιοπρέπεια των υπηκόων της.
Η ζωή, το έργο και η θυσία του Ιωάννη Καποδίστρια, θα πρέπει να αποτελέσουν φωτεινό παράδειγμα για την πολιτική μας ηγεσία. Θα πρέπει επίσης να συμβάλουν στο να αντιληφθούμε όλοι, ότι με συλλογικότητα, ενωμένοι σε κοινούς στόχους ηγεσία, και δύσκολη ομολογουμένως προσπάθεια, μπορούμε να μετατρέψουμε την παρούσα κρίση σε μια μεγάλη ευκαιρία ανασυγκρότησης και αναγέννησης του κράτους μας και των θεσμών. Κάτι που επεχείρησε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Η προνομιακή μεταχείριση, οι περίθαλψη των κοινωνικά ασθενέστερων, οι πελατειακές σχέσεις, η διαφθορά, ο εκσυγχρονισμός και η εύρυθμη λειτουργία του κράτους, η διαφάνεια, ο σεβασμός στους νόμους, τα οργανωμένα συμφέροντα, ήταν μερικά από τα προβλήματα που ο Καποδίστριας κλήθηκε να αντιμετωπίσει στην προσπάθεια αναγέννησης του Ελληνικού κράτους. Αυτά τα προβλήματα τηρουμένων των αναλογιών, θα κληθεί να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση τον Φεβρουάριο του 2013. Η επιτυχία στον στόχο, έγκειται στο να πιστέψουμε όλοι, ότι ως πολίτες αξίζουμε ένα καλύτερο μέλλον. Ότι η προσπάθεια, θα πρέπει να είναι συλλογική. Γιατί απλά η αναγέννηση που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος, αφορά όλους μας. Οι δε πολιτικοί μας να αντιληφθούν, ότι η πολιτική θα πρέπει να πάψει να είναι δέσμια του πολιτικού κόστους και έρμαιο αυτών που ταπεινώνουν το κράτος μας μέσα από τη νομή της εξουσίας και τη διαφθορά. Ας παραδειγματιστούν έστω και κατ’ ελάχιστον από το έργο του Καποδίστρια.
