του Χριστόφορου Φωκαΐδη
Είναι με μεγάλη έκπληξη που διαβάσαμε γραπτή δήλωση του προέδρου της ΕΔΕΚ Γιαννάκη Ομήρου που λίγο ή πολύ υιοθετώντας την φρασεολογία της κομμουνιστικής αριστεράς καταφεύγει σε αστήρικτες κατηγορίες εναντίον του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και ουσιαστικά αποδέχεται τον ισχυρισμό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ευθύνεται για την παγκόσμια οικονομική κρίση. Η δήλωση αυτή του προέδρου της ΕΔΕΚ πραγματικά ξενίζει όσους γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη.
Πρώτο, γιατί οι αποφάσεις για αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης λήφθηκαν ομόφωνα από τους ηγέτες της Ε.Ε., οι οποίοι προέρχονται τόσο από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα όσο και από το Σοσιαλιστικό. Μάλιστα ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Γκόρντον Μπράουν, που ανήκει στην ομάδα των Σοσιαλιστών, πρωτοστάτησε σ’ αυτή την προσπάθεια.
Δεύτερο, γιατί είναι καλά γνωστό πως η οικονομική κρίση έχει εισαχθεί στην Ευρώπη από την Αμερική και αποτελεί προϊόν της έλλειψης μηχανισμών ελέγχου και εποπτείας της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Ο ισχυρισμός που προβάλλεται από την αριστερά πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί προέκταση της παγκοσμιοποίησης, όχι μόνο δεν ευσταθεί αλλά δημιουργεί σύγχυση στο ευρύ κοινό, για το ρόλο που διαδραματίζει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αλλά και γενικότερα της πρόκλησης της παγκοσμιοποίησης.
Ούτως ή άλλως το πρόβλημα δεν είναι στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, που είναι αναπόφευκτη ως φυσιολογική συνέπεια της τεχνολογικής προόδου. Το πρόβλημα έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι δεν έχουν παγκοσμιοποιηθεί στον ίδιο βαθμό οι μηχανισμοί δημοκρατικού ελέγχου της οικονομίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνιστά σήμερα το πιο προχωρημένο εγχείρημα σε διεθνές επίπεδο για την αντιμετώπιση της μεγάλης αυτής πρόκλησης. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί προέκταση αλλά απάντηση στην παγκοσμιοποίηση.
Η παραδοχή αυτή αποτελεί προϋπόθεση για όσους πραγματικά πιστεύουν πως η Ευρώπη μπορεί να αποτελέσει κινητήριο δύναμη για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων. Οι αφοριστικές και ισοπεδωτικές τοποθετήσεις της αριστεράς που ταυτίζουν το αμερικανικό μοντέλο ανάπτυξης με το ευρωπαϊκό, όχι μόνο δεν τεκμηριώνονται ιστορικά αλλά οδηγούν και σε συνολική απαξίωση του εγχειρήματος για πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι η παράταξη που με συνέπεια αντιστάθηκε στις φωνές του λαϊκισμού, είτε αυτές προέρχονταν από εθνικιστικά κόμματα ή κομμουνιστικά και στόχο είχαν να εμποδίσουν την πορεία εμβάθυνσης της Ένωσης.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι η παράταξη από την οποία προέρχονται οι πατέρες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως ο Σιουμάν και ο Αντενάουερ αλλά και η παράταξη που μπορεί σήμερα να οδηγήσει την Ευρώπη στα επόμενα δύσκολα βήματα, με πρώτο την επικύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας.
Η ανάγκη, μέσα από την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφενός και αφετέρου μέσα από τη συνεργασία σε διεθνές επίπεδο, να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αποτελεί πολιτική προτεραιότητα για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ήταν, άλλωστε η Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, που ανήκει στο ΕΛΚ, που πρότεινε πρόσφατα την δημιουργία ενός «Συμβουλίου Οικονομίας» των Ηνωμένων Εθνών για τον έλεγχο των αγορών, κάτι αντίστοιχο δηλαδή του Συμβούλιου Ασφαλείας, όπως η ίδια υπέδειξε χαρακτηριστικά.
Με ανάλογες πρωτοβουλίες το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξακολουθεί να παραμένει πρωτοπόρος δύναμη στην Ευρώπη. Όχι μόνο οι διακηρύξεις αλλά κυρίως οι πολιτικές που εφαρμόζει, το καθιστούν τον κατεξοχήν εκφραστή του μεσαίου χώρου. Ανάμεσα στις δύο ακραίες επιλογές, από τη μια του νεοφιλελευθερισμού, που εναποθέτει τα πάντα στο αόρατο χέρι της αγοράς και από την άλλη του κρατισμού της αριστεράς και της επιστροφής σε χρεοκοπημένες συνταγές του χθες, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι η μόνη αξιόπιστη πολιτική δύναμη σήμερα που μπορεί να δώσει απάντηση στις σύγχρονες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης αλλά και να δώσει συνέχεια στο όραμα των πρωτεργατών της ενωμένης Ευρώπης.
