Συνέντευξη Αβέρωφ Νεοφύτου στην Εφημερίδα Αλήθεια
-
- Το ποιος κυνηγά ψήφους θα φανεί στις μεταρρυθμίσεις
-
- Φτάνει πια να παράγουμε την μετριότητα σε αυτό τον τόπο. Θέλουμε να πληρώνεται ο καλός καλύτερα και να ανελίσσεται γρηγορότερα.
-
- Προτιμούσαν δηλαδή να κάνουμε την αλλαγή στην ΕΦ μετά τις βουλευτικές και πριν τις δημοτικές εκλογές; Ή μήπως το 2017 και προ των προεδρικών εκλογών;
-
- Πότε θα με απαξιώσουν οι Νοσηλευτές ως πολιτικό; Όταν τους πω ψέματα; Ή όταν τους πω αυτό που θεωρώ ορθό και ας είναι αντίθετο με τις δικές τους απόψεις.
-
- Λένε, ‘μα ο Αβέρωφ είναι με το κεφάλαιο’. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι. Ο κ. Βγενόπουλος εθεωρείτο ως «κεφάλαιο»; Ναι εθεωρείτο. Ποιος ήταν ο μόνος πολιτικός που ήρθε σε ρήξη με τον Βγενόπουλο;
Του ΠΑΜΠΟΥ ΜΙΤΙΔΗ
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη σχολιάζει τα γεγονότα που τάραξαν τα λιμνάζοντα νερά της πολιτικής κονίστρας τις τελευταίες μέρες. Δεν διστάζει να προειδοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους να σταματήσουν τις μαγκιές και τους παλικαρισμούς και να τους κάνουν αλλού. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου μιλά για την υπόθεση Βγενόπουλου όπως και για τις μεταρρυθμίσεις, ενώ για την μείωση της στρατιωτικής θητείας υπενθυμίζει ότι ο ΔΗΣΥ είχε υιοθετήσει την πολιτική αυτή εδώ και πολλά χρόνια. Σημειώνει επίσης ότι δεν θα σταματήσει να λέγει την αλήθεια έστω και εάν πληρώνει πολιτικό κόστος.
Κύριε Πρόεδρε μόλις πριν μερικά 24ωρα η Κυβέρνηση εξήγγειλε άμεση μείωση της στρατιωτικής θητείας σε 14 μήνες. Εσείς ως ΔΗΣΥ πώς κρίνετε την απόφαση αυτή και εάν με τις εξηγήσεις που σας δόθηκαν σας αφήνουν ικανοποιημένους;
Συγχαίρουμε την Κυβέρνηση και στηρίζουμε αυτή την απόφαση.
Πρόκειται για μια πάγια και διαχρονική θέση του ΔΗΣΥ, την οποίαν υποστηρίζαμε εδώ και αρκετά χρόνια. Ως ΔΗΣΥ, πάντοτε θεωρούσαμε ότι η ΕΦ πρέπει να αναβαθμιστεί, να εκσυγχρονιστεί, με ένα μικρό, ευέλικτο και αξιόμαχο στράτευμα. Για κάθε ένα κληρωτό, θα έχουμε σχεδόν ένα επαγγελματία στρατιώτη…
Ενεργείτε ψηφοθηρικά, θα μπορούσε κάποιος να πει…
Όταν ο ΔΗΣΥ πρότεινε τον εκσυγχρονισμό της ΕΦ και μείωση της θητείας σε 14 μήνες στα μέσα του 2003, όταν υπουργός Άμυνας ήταν ο Σωκράτης Χάσικος, μας απήντησαν, και ορθώς, «γιατί δεν το κάνατε όταν ήσασταν για 10 χρόνια στην κυβέρνηση;». Τώρα που είμαστε ξανά κυβέρνηση και το υλοποιούμε, μας λένε ότι το κάνουμε για προεκλογικούς σκοπούς.
Τον Μάρτιο του 2011 ο ΔΗΣΥ επανέφερε την πρόταση για εκσυγχρονισμό της ΕΦ. Το 2011 δεν κυβερνούσε ο ΔΗΣΥ. Αλλά το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ. Εμείς μονίμως τασσόμαστε υπέρ αλλαγών που οδηγούν στον εκσυγχρονισμό ανεξαρτήτως με το ποιος κυβερνά.
Αλλά σε αυτό τον τόπο έχουμε κάθε λίγο εκλογές. Θα σταματούν τα πάντα 6 μήνες προ των εκλογών; Θέλουμε ή δεν θέλουμε μεταρρυθμίσεις;
Προτιμούσαν δηλαδή να κάνουμε την αλλαγή στην ΕΦ μετά τις βουλευτικές και πριν τις δημοτικές εκλογές; Ή μήπως το 2017 και προ των Προεδρικών Εκλογών;
Κανείς δεν σκέφτηκε ότι αυτή η χρονική περίοδος είναι η ορθότερη να εφαρμοστεί μια τέτοια μεταρρύθμιση διότι μόνο έτσι επωφελούνται και οι κληρωτοί της 2015 ΕΣΣΟ; Από την στιγμή που η απόφαση λήφθηκε για αυτή την μεταρρύθμιση, έπρεπε να γίνει σε χρονικό διάστημα, το οποίο να είναι το δικαιότερο για όλους. Είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης. Και όχι ψηφοθηρίας.
Και εάν ενεργούσαμε στον βωμό της ψηφοθηρίας θα αρνούμασταν να συζητούσαμε τα αιτήματα ας πούμε των νοσηλευτών; Ή των ιατρών; Ή των λεωφορειούχων; Μα ξεχάσατε ότι το μόνο κόμμα που είπε όχι στα διάφορα αιτήματα που ακούγονται προεκλογικά ήταν ο ΔΗΣΥ;
Θα ήταν το ευκολότερο πράγμα για μένα ως πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και ενόψει εκλογών να αποδεχόμουν την συζήτηση των όποιων αιτημάτων και να μοίραζα και υποσχέσεις για να κερδίσω ψήφους.
Το επαναλαμβάνω. Ο ΔΗΣΥ δεν πρόκειται για χάριν ψήφων να στέλλει τιμολόγια στους πολίτες και στους φορολογούμενους. Όλοι θέλουν, αλλά κανένας δεν λέει ότι αυτά «τα θέλω» τα πληρώνει ο πολίτης.
Και να σας πω και κάτι άλλο; Θα φανεί ποιοι ενεργούν ψηφοθηρικά στη συζήτηση για την μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας…
Θα έλθω και σε αυτό, αλλά επιτρέψετε μου κάτι ακόμη για το εν λόγω θέμα. Επειδή η άμυνα του τόπου είναι συνυφασμένη με το Κυπριακό, μήπως, κύριε Πρόεδρε ,φτάνουμε στο τέλος του Κυπριακού;
Εάν φτάνουμε ή όχι στο τέλος του Κυπριακού, δεν εξαρτάται από εμάς αλλά από την Άγκυρα. Ο Πρόεδρος προ 15 ημερών περίπου ενημέρωσε πλήρως την Βουλή των Αντιπροσώπων αλλά και τον λαό για το που βρίσκονται οι συνομιλίες. Υπάρχουν σημαντικά ζητήματα, τα οποία πρέπει ακόμη να συζητηθούν και να συμφωνηθούν. Αλλά προσέξετε. Σοβαρά θέματα που χρειάζονται πολιτική απόφαση, τα οποία εάν συμφωνηθούν θα ωθήσουν την διαδικασία προς την λύση. Δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης δηλαδή. Και η πολιτική απόφαση από εμάς είναι δεδομένη. Αυτό που λέω είναι πως η Άγκυρα πλέον θα πρέπει να λάβει πολύ συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα για το Κυπριακό. Εάν λάβει αυτές τις αποφάσεις, ναι, θα επαναλάβω αυτό που είπα και προηγουμένως, ότι υπάρχει δυνατότητα να λυθεί το Κυπριακό εντός του 2016.
Ως προς το ερώτημά σας, θα έλεγα πως κάποιος θα μπορούσε να το αντιστρέψει και να κάνει μια αντίθετη ανάγνωση. Δηλαδή, επειδή μειώνεται η θητεία στους 14 μήνες σημαίνει πως δεν θα έχουμε λύση;
Συνεπώς ως προς το Κυπριακό ας μείνουμε στα δεδομένα των συνομιλιών και να μην προχωρούμε σε συμπεράσματα λόγω άλλων αποφάσεων που λαμβάνονται.
Πως επηρεάζουν το Κυπριακό τα όσα διαδραματίζονται στη γειτονιά μας;
Οι συγκυρίες προκύπτουν από μια σειρά και αλληλουχία γεγονότων και καταστάσεων. Δεν δημιουργούνται. Και ακριβώς επειδή δεν δημιουργούνται και άρα δεν εναπόκειται σε εμάς, δεν είναι στο χέρι μας να δημιουργούμε συγκυρίες, θα πρέπει αυτό το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στη γειτονιά μας να το εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας και προς την επίλυση του Κυπριακού.
Η γειτονιά μας είναι μια ασταθής περιοχή. Με πολέμους, συγκρούσεις και αναταράξεις. Η μοναδική περιοχή στην Ανατολική Μεσόγειο που μπορεί να αποτελέσει βάση σταθερότητας είναι η Κύπρος.
Η Τουρκία από την εξαγγελθείσα πολιτική για «μηδέν προβλήματα» βρέθηκε με «μηδέν καλή γειτονία και μηδέν φίλους». Οι σχέσεις της με το Ισραήλ δεν είναι και τόσο καλές. Οι σχέσεις Τουρκίας – Ρωσίας είναι ψυχροπολεμικές. Οι σχέσεις Τουρκίας – Συρίας επίσης δεν είναι καλές. Οι δε σχέσεις Τουρκίας – Αιγύπτου επίσης κακές. Η Ευρώπη αναζητεί άλλες ενεργειακές οδούς. Οι ΗΠΑ θέλουν σταθερότητα στην περιοχή. Ούτε η Ρωσία αλλά ούτε και το Ισραήλ επιθυμούν την προέκταση της Τουρκίας και στην Κύπρο σε θέματα Ασφάλειας. Όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες για τη λύση του κυπριακού, με νέους όρους που παλαιότερα βρίσκαμε τοίχο στη συζήτηση τους στο τραπέζι των συνομιλιών…
Όπως;
Να σας πω ένα παράδειγμα. Το θέμα των Εγγυήσεων. Γιατί νομίζετε η Τουρκία εμφανίζεται για πρώτη φορά έτοιμη να συζητήσει ένα νέο μηχανισμό εγγυήσεων; Επειδή ακριβώς τα γεωπολιτικά δεδομένα δεν την παίρνουν να επιμένει για εγγυήσεις, όπως διατηρεί βάσει του Συντάγματος του 1960, επί της Κύπρου. Το αν η Τουρκία νιώθει μια πίεση λόγω των πιο πάνω που περιέγραψα και βλέπει το Κυπριακό ως μια διέξοδο για να αποδείξει ότι έχει βούληση και διάθεση για να συμβάλει στην σταθερότητα στην περιοχή, αυτό είναι κακό για εμάς; Τουναντίον, αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε και να πετύχουμε μια σωστή λύση στο κυπριακό… Αλλά την ίδια ώρα να μην θεωρούμε ότι αυτές οι συγκυρίες που υπάρχουν σήμερα και μπορούμε να τις εκμεταλλευθούμε προς όφελός μας θα υπάρχουν και μετά από ένα ή δυο ή τρία χρόνια.
Και αν η Τουρκία αθετήσει τη συμφωνία λύσης;
Τότε γιατί συνομιλούμε για τη λύση του Κυπριακού; Μα εάν θεωρούμε ως δεδομένο ότι η Τουρκία δεν θα σεβαστεί καμία συμφωνία, τότε διερωτώμαι γιατί συζητούμε για λύση του Κυπριακού. Ειλικρινά. Ο Μακάριος γιατί συνομιλούσε; Ο Βασιλείου, ο Γλαύκος Κληρίδης, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο Χριστόφιας. Γιατί συνομιλούσαν όλοι αυτοί για λύση; Μα με το να λέμε a priori ότι η Τουρκία δεν θα σεβαστεί την συμφωνία τι θα καταφέρουμε; Την συνέχιση του status quo. Εάν κάποιοι προτιμούν την παρούσα κατάσταση να μας το πουν. Αλλά να μας πουν και τους κινδύνους του στάτους κβο. Διότι να μην νομίζουμε ότι η μη λύση είναι χωρίς συνέπειες.
Να σας πω μόνο κάτι. Πόσοι από τους σημερινούς πρόσφυγες, από τους πολίτες που έχουν προσφυγική ταυτότητα, έχουν βιώματα στα κατεχόμενα εδάφη μας; Η πλειοψηφία δεν έχει καν βιώματα. Κινδυνεύουμε να χάσουμε την σύνδεση, αυτό τον ισχυρό δεσμό, μεταξύ ανθρώπου και γης που μεγάλωσε. Διότι αλλιώς σκέφτεται ένας πρόσφυγας που έζησε και μεγάλωσε και δούλεψε στο κατεχόμενο χωριό του και αλλιώς σκέφτεται ο εγγονός του, ο οποίος δεν έχει αυτά τα βιώματα.
Επίσης. Δεν σκεφτόμαστε ότι δημιουργούνται και παγιώνονται τετελεσμένα; Μα δεν αντιληφθήκαμε ότι το Δίκαιο μεταβάλλεται λόγω τετελεσμένων; Εάν δυο χρόνια μετά την εισβολή διεκδικούσαμε τα σπίτια μας και προσφεύγαμε στο ΕΔΑΔ, υπήρχε ενδεχόμενο το Δικαστήριο να μην αποφάσιζε υπέρ μας; Ακόμη και έως το 2001 κερδίσαμε την 4η Διακρατική Προσφυγή κατά της Τουρκίας. Τι έγινε όμως το 2010; Το ίδιο το Δικαστήριο, το ΕΔΑΔ, ήρθε και μας παρέπεμψε στην επιτροπή περιουσιών για εξεύρεση θεραπείας. Και τι θα γίνει το 2020; Πιστεύετε ότι θα μπορεί ο εγγονός του πρόσφυγα να διεκδικήσει το σπίτι του παππού του με τις ίδιες αξιώσεις και να έχει τις ίδιες πιθανότητες να δικαιωθεί όπως το 1990 ή όπως το 2001 ή έστω όπως σήμερα; Η διαδρομή μέσω της ιστορίας άλλα καταδεικνύει όσο και εάν δεν μας αρέσουν αυτά που δείχνει… Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα τετελεσμένα μεταβάλλουν και την κρίση και το πνεύμα ως προς το τι εστί «Δίκαιο» και «Δικαιοσύνη». Αυτό να μην το ξεχνούμε ποτέ.
Με επιστολή σας στον πρόεδρο της Βουλής κύριε Νεοφύτου, ζητάτε την προώθηση συγκεκριμένων νομοσχεδίων στην ολομέλεια προς ψήφιση πριν τις βουλευτικές εκλογές. Γιατί τόση βιασύνη και γιατί φτάσατε στο παραπέντε για τόσα νομοσχέδια που θεωρείται προφανώς σημαντικά για να θέλετε να ψηφιστούν;
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος είπε μια ορθή θέση: ‘Μα τόσο καιρό ψηφίζαμε για τις Τράπεζες, πότε θα ψηφίσουμε για μεταρρυθμίσεις, τελευταία στιγμή;’. Εγώ κάλεσα όλα τα κόμματα όπως ξενυχτήσαμε τότε, ναι, για τις Τράπεζες να ξενυχτήσουμε και τώρα για τους πολίτες, συζητώντας και ψηφίζοντας τις μεταρρυθμίσεις.
Άργησε η Κυβέρνηση να τις καταθέσει στην Βουλή; Αυτό θα συζητούμε τώρα; Αν άργησε ή όχι; Εγώ λέω ναι, ότι εδώ και 6 μήνες καθυστέρησε η Βουλή. Αφού τα Νομοσχέδια βρίσκονται πλέον στην Βουλή από τις 3 Σεπτεμβρίου 2015. Ας τα συζητήσουμε λοιπόν. Και θέλω να χαιρετήσω την θέση των κομμάτων, τα οποία ομόφωνα αποδέχτηκαν την πρόταση μας για συζήτηση και οδήγηση των κρίσιμων νομοσχεδίων για την Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας ενώπιον της Ολομέλειας πριν αυτή διαλυθεί για τις βουλευτικές εκλογές στις 14 Απριλίου.
Εκεί θα κριθούμε όλοι. Διότι, ξέρετε, είναι εύκολο να φωνάζουμε αλλά δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι για κάποιους να ψηφίσουν κιόλας μεταρρυθμίσεις που επηρεάζουν συγκεκριμένα οργανωμένα σύνολα.
Εμείς ως ΔΗΣΥ είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τομές. Και θα κάνουμε τομές…
Είναι τομές αυτά τα Ννομοσχέδια;
Και βεβαίως είναι. Αλλάζουν άρδην την φιλοσοφία στην Δημόσια Υπηρεσία. Ένα θα σας πω. Μέχρι το 2012 –διότι από τότε μέχρι σήμερα πάγωσαν οι αυξήσεις, προσλήψεις και προαγωγές στο Δημόσιο- ξέρετε τι αυξήσεις είχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι ετησίως; Κατά μέσο όρο 7%. Κάθε χρόνο αγαπητέ Πάμπο. Βρέξει χιονίσει. Καλός ή κακός ο υπάλληλος λάμβανε αύξηση. Είτε πήγαινε καλά το κράτος είτε όχι στα οικονομικά, η αύξηση ήταν εκεί. Δεδομένη, με ύφεση ή με ανάπτυξη. Ε, όλα αυτά με την ψήφιση των Νομοσχεδίων αλλάζουν. Διότι οι αυξήσεις πλέον θα έχουν οροφή, η οποία θα καθορίζεται από τον Ρυθμό Ανάπτυξης του ΑΕΠ του κράτους.
Δηλαδή…
Δηλαδή, αν το 2016 έχουμε Ρυθμό Ανάπτυξης 1,5% τότε οι αυξήσεις για το 2017 δεν θα υπερβαίνουν το 1,5%. Θα υπάρχει εξισορρόπηση μεταξύ Ανάπτυξης οικονομίας και μισθολογίου. Να το θέσω αλλιώς. Εσείς ξέρετε καμιά εταιρεία ανά το παγκόσμιο να έχει αύξηση στον κύκλο εργασιών της ποσοστό 3%, να έχει κέρδη 1% τον χρόνο και να δίδει αυξήσεις στους υπαλλήλους της 10%; Θα καταγράφει ζημιές εάν δίδει τέτοιες αυξήσεις που δεν συνάδουν με τα κέρδη της. Ε, τόσα χρόνια αυτό κάναμε στην Κυπριακή Δημοκρατία και βρεθήκαμε τελικά με έλλειμμα στα δημοσιονομικά.
Κάλιο αργά παρά ποτέ δηλαδή η διόρθωση…
Ναι αλλά τώρα ήρθαμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να περιορίσουμε το μισθολόγιο. Όταν όμως κάποιοςφώναζε από το 2008 για τούτο, μας έριχναν αυγά και μας απειλούσαν και μας έβριζε όλος ο κόσμος ότι θέλουμε δήθεν να καθηλώσουμε τον δημόσιο τομέα και τους υπαλλήλους. Δεν αντιλαμβάνονταν ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι υπέρ του καλού υπαλλήλου. Υπέρ του παραγωγικού Υπαλλήλου. Τι σημαίνει προαγωγή βάσει αρχαιότητας; Εμείς λέμε προαγωγή βάσει ικανοτήτων. Και ναι, εάν ένας 40άρης είναι ικανός να προαχθεί ασχέτως εάν έχει άλλους 10, 20 αρχαιότερούς του. Φτάνει πια να παράγουμε την μετριότητα σε αυτό τον τόπο. Θέλουμε να πληρώνεται ο καλός καλύτερα και να ανελίσσεται γρηγορότερα. Στο χέρι του κάθε ενός υπαλλήλου είναι να αποδείξει την αξία και την ικανότητά του μέσα από ένα σοβαρό και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης. Όλα αυτά με τα νομοσχέδια για την Αναδιάρθρωση του Δημοσίου μπαίνουν επιτέλους σε τάξη.
Σας κατηγορούν οι πολιτικοί σας αντίπαλοι ότι πολεμάτε τους εργαζόμενους και ότι προωθείτε τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των εχόντων. Πως απαντάτε;
Μόλις σας είπα πιο πάνω. Το 2008 με κατηγορούσαν ότι ήθελα να μειώσω τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων για να εξυπηρετηθούν οι ιδιώτες. Τώρα, όλοι αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα περιορισμού του μισθολογίου. Σε αυτό τον τόπο δαιμονοποιούμε το κέρδος από το επιχειρείν. Δαιμονοποιούμε τις εταιρείες και τις επιχειρήσεις. Αλλά ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία των θέσεων εργασίας καλύπτεται από τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά και οι θέσεις εργασίας στο Δημόσιο πληρώνονται από τον φορολογούμενο και τις επιχιερήσεις.
Και βεβαίως είμαι υπέρ του φιλικού περιβάλλοντος για τις επιχειρήσεις.
Και βεβαίως θέλω το κράτος να διευκολύνει τις επιχειρήσεις με κίνητρα και απλοποίηση διαδικασιών και διαφόρων άλλων γραφειοκρατικών λαβυρίνθων, στους οποίους τώρα ρίχνονται οι επιχειρήσεις αλλά και ο απλός πολίτης.
Και βεβαίως θέλω διαδικασίες και περιβάλλον που να ελκύουν και όχι να αποθαρρύνουν νέους επιχειρηματίες, νέους επενδυτές, νέα κεφάλαια.
Και αυτός είναι ένας στόχος της Κυβέρνησης. Και για αυτό παλεύουμε.
Και τι σημαίνει «έχοντας» δηλαδή; Αόριστη ερμηνεία, η οποία ρίχνεται με τόση ευκολία στην λαϊκίστικη επιχειρηματολογία. Άλλο είναι να προσπαθείς και να δημιουργείς φιλικό πεδίο για ένα σωστό υγιές και ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον και άλλο να δίδεις κάλυψη στο «κεφάλαιο» για παρατυπίες και κακό επιχειρείν.
Λένε, ‘μα ο Αβέρωφ είναι με το κεφάλαιο’. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι. Ο κ. Βγενόπουλος εθεωρείτο ως «κεφάλαιο»; Ναι εθεωρείτο. Ποιος ήταν ο μόνος πολιτικός που ήρθε σε ρήξη με τον Βγενόπουλο; Και δεν μιλώ για τώρα. Διότι τώρα είναι της μόδας όλοι να τα βάζουν με τον Βγενόπουλο. Μιλώ για τότε, που κάποιοι υποκλίνονταν στον Βγενόπουλο και που έχασαν τον ύπνο τους όταν απειλούσε για μεταφορά της έδρας της Λαϊκής στην Ελλάδα αν δεν γίνονταν αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο. Ποιος τάχθηκε εναντίον; Ο υποφαινόμενος αγαπητέ. Συνεπώς οι μαγκιές και οι ψευτοπαλληκαρισμοί αλλού. Όλοι κρινόμαστε.
Πάντως κύριε Πρόεδρε από τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η αποχή υπερισχύει και κάποιοι την ερμηνεύουν ως κίνηση απαξίωσης των κομμάτων και των πολιτικών. Εσείς γιατί πιστεύετε ότι ο κόσμος, οι πολίτες, αποστρέφονται τους πολιτικούς και τους γυρίζουν την πλάτη και πώς μπορεί να αλλάξει;
Ένα ποσοστό αποχής είναι φυσιολογικό. Δεν θα ανακαλύψουμε στην Κύπρο τον τροχό. Υπάρχει κόσμος, και αυτό είναι ανά το παγκόσμιο, που θεωρεί ορθό να μην συμμετέχει στις εκλογές και να ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα.
Απ’ εκεί και πέρα, εάν υπάρχει μια απαξίωση στην Κύπρο προς τους πολιτικούς είναι ένα θέμα. Και υπάρχει αυτή η απαξίωση από τους πολίτες. Ξέρετε γιατί; Διότι δεν μάθαμε να τους κοιτάμε στα μάτια και να τους λέμε «όχι». Τους δίδουμε υποσχέσεις, τους λέμε «ναι» για να τσιμεντώσουμε το όχι.
Πάλι πρόσφατο παράδειγμα: Νοσηλευτές. Αίτημα πρώτο: Από 15νθήμεροι να γίνουν με 6μηνιαία συμβόλαια και μετέπειτα αορίστου χρόνου. Δίκαιο αίτημα; Μάλιστα. Έγινε; Μάλιστα.
Αίτημα δεύτερο: Να αναβαθμιστούν από κλίμακα Α4 ή Α5 -δεν παίζει καμία σημασία- σε κλίμακα Α8. Δίκαιο αίτημα; Κατά την άποψή μου όχι. Εφικτό αίτημα αυτή την περίοδο; Βεβαιότατα όχι. Γιατί να τους κοροϊδεύσω; Γιατί να τους πω «ναι έχετε δίκαιο και θα το δούμε» όταν την ίδια στιγμή προσωπικά κρίνω πως δεν έχουν δίκαιο;
Πότε θα με απαξιώσουν οι νοσηλευτές ως πολιτικό; Όταν τους πω ψέματα; Ή όταν τους πω αυτό που θεωρώ ορθό και ας είναι αντίθετο με τις δικές τους απόψεις. Να μιλήσουμε, να κάνουμε διάλογο. Μπορεί να με πείσουν, μπορεί να τους πείσω. Και ναι, όσο κάνουμε και ασκούμε πολιτική με συνθήματα αντί με πράξεις, η απαξίωση θα αυξάνεται. Και εμείς ως ΔΗΣΥ δεν πρόκειται να μπούμε στην λογική της συνθηματολογίας. Να μας κρίνουν οι πολίτες από τις πολιτικές μας πράξεις.
