ΑΔΙΕΞΟΔΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΑΠΛΩΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ
– Καιρός για έναν ισορροπημένο και λειτουργικό συμβιβασμό στη βάση των παραμέτρων των Η.Ε. που θα επιτρέψει τη συμβίωση και τη συνεργασία σε ένα κοινό ευρωπαϊκό κράτος
Κλείνουν 34 χρόνια από τότε που, παραβιάζοντας κατάφορα τις δυο συμφωνίες υψηλού επιπέδου, του 1977 και του 1979, αλλά και κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου, η τουρκική πλευρά προχώρησε στην παράνομη και κατ’αυθαίρετο ισχυρισμό ανακήρυξη των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας ως δήθεν ξεχωριστού κράτους.
Έκτοτε η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς συστηματικά –πλην όμως μάταια- προσπαθούν να αποσπάσουν σημεία αναγνώρισης στη διεθνή σκηνή. Κανένας εκτός της ίδιας της Τουρκίας δεν αναγνωρίζει αυτό το παράνομο σχήμα. Εξάλλου, την ενέργεια εκείνη της Τουρκίας καταδίκασαν σαφώς με ψηφίσματα τα Ηνωμένα Έθνη. Ταυτόσημη είναι έκτοτε η άρνηση και καταδίκη που εμπεριέχεται σε όλες τις εκκλήσεις διεθνών οργανισμών και σημαντικών δυνάμεων του κόσμου για εξεύρεση μιας συμφωνίας στη βάση των αποφάσεων των Η.Ε., για ένα κοινό ομοσπονδιακό κράτος.
Παρά το ότι κανένα κράτος στον κόσμο δεν δέχτηκε τις παράνομες ενέργειες και την τουρκική λογική κατά την οποία στην Κύπρο μπορεί να υπάρξουν δυο διαφορετικά κράτη, η τουρκική πλευρά δεν θέλησε τόσα χρόνια να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των Η.Ε. Ενώ ακόμα και αυτή η «απομόνωση» για την οποία διαρκώς διαμαρτύρονται οι Τουρκοκύπριοι, είναι αποτέλεσμα της περιχαράκωσής τους στο παράνομο ψευδοκράτος.
Ακόμα και αυτή τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, που πρέπει να γίνονται στη βάση και με τις παραμέτρους των Η.Ε. για τη δημιουργία ενός κοινού ομοσπονδιακού κράτους, η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς προσπαθούν συχνά να την εκμεταλλευτούν προβάλλοντας αξιώσεις για το παράνομο κατοχικό κρατίδιο. Ενδεικτικές είναι σήμερα οι φωνές που ακούγονται στα κατεχόμενα ότι σε μια νέα προσπάθεια συνομιλιών θα πρέπει να μπει «χρονικό όριο» πέραν του οποίου να αναγνωριστεί το ψευδοκράτος. Τέτοιες αξιώσεις δημιουργούν εξάλλου ερωτηματικά κατά πόσον αποσκοπούν πράγματι σε μια λυσιτελή διαπραγμάτευση.
Στη διάρκεια αυτού του χρόνου, χάρη στις πρωτοβουλίες και την αποφασιστικότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας έγιναν αποφασιστικές διαπραγματεύσεις, που έφτασαν σε πολύ προχωρημένο στάδιο. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μπόρεσε να διαπραγματευτεί κατά πρόσωπο με την Τουρκία, στην παρουσία και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη να έχουν καταγράψει για πρώτη φορά ότι η επιδιωκόμενη συμφωνία για το Κυπριακό περνά μέσα από την κατοχύρωση της ασφάλειας χωρίς εγγυήσεις και δυνατότητα ξένων επεμβάσεων και χωρίς μόνιμη παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία με την άρνησή της και την αδιάλλακτη στάση της οδήγησε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη των Η.Ε. για την Κύπρο στο Κραν Μοντανά, πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για να απαλλάξουμε τη χώρα μας από την τουρκική κατοχή και τη διαίρεση, βασισμένοι στα αποτελέσματα και στο διπλωματικό «κεκτημένο» που έχουν φέρει οι προσπάθειες του Προέδρου Αναστασιάδη με τη στήριξη και της ελληνικής κυβέρνησης.
Η πρόσφατη σημαντική πρωτοβουλία της Κυβέρνησής μας και η ένταξη της Κύπρου στην πρώτη γραμμή της Αμυντικής Ένωσης της Ευρώπης, μέσω της προσχώρησης στην Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία για την Άμυνα και την Ασφάλεια θα αποτελέσει αναμφίβολα ένα ισχυρό έρεισμα για να καμφθούν οι αξιώσεις της Τουρκίας ναδιατηρήσει έλεγχο στην Κύπρο είτε μέσω εγγυήσεων και παρεμβατικών δικαιωμάτων είτε μέσω στρατιωτικής παρουσίας.
Εκτιμούμε και επιδιώκουμε στο επόμενο διάστημα –και εφόσον υπάρξει η κατάλληλη προεροιμασία- η Τουρκία να δοκιμαστεί και πάλι στο πεδίο των διαπραγματεύσεων για μια αποδεκτή συμφωνία για λύση του Κυπριακού στη βάση των Ψηφισμάτων και Αποφάσεων των Η.Ε., του διεθνούς δικαίου, αλλά και των αρχών και κανόνων της ενωμένης Ευρώπης
Η προοπτική μιας συμφωνίας για τη δημιουργία ενός κοινού λειτουργικού κράτους, με κριτήριο το τι είναι καλό για την Κύπρο και τους Κυπρίους και η ειρηνική συμβίωση μέσα σε μια σύγχρονη δημοκρατική πολιτεία, στη βάση των ευρωπαϊκών κανόνων και αρχών, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην πραγματικότητα θα δώσει διέξοδο και στους Τουρκοκύπριους. Διότι εδώ και περισσότερο από τρεις δεκαετίες τώρα μένουν εγκλωβισμένοι και κάτω από πλήρη έλεγχο της Άγκυρας, με μόνο αντίκρυσμα φρούδες ελπίδες ότι τα κατεχόμενα θα μπορούσε να αποτελέσουν ποτέ κράτος με αναγνώριση και υπόσταση στον κόσμο.
Απευθυνόμενοι ιδιαίτερα στους Τουρκοκυπρίους, στέλνουμε το μήνυμα ότι έφτασε η ώρα να καταλάβουμε όλοι ότι μπορούμε να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας μέσα σε ένα κοινό ομοσπονδιακό κράτος. Ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν οι οποιεσδήποτε αποσχιστικές τάσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Αρκεί να προτάξουμε το συμφέρον της Κύπρου και των Κυπρίων και να πάψουμε να έχουμε κατά νουν σχεδιασμούς και συμφέροντα άλλων. Γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι μπορούμε και πρέπει να θέσουμε ένα τέρμα στην κηδεμόνευση της χώρας μας από άλλα κράτη και να αναζητήσουμε το κοινό μέλλον μέσα από μια έντιμη συμφωνία που θα εξασφαλίζει ένα βιώσιμο και λειτουργικό πλαίσιο συνύπαρξης, μέσα σε ένα ευρωπαϊκό δημοκρατικό κράτους δικαίου.
Επαναβεβαιώνοντας την πολιτική βούληση της παράταξής μας για μια σωστή και λειτουργική λύση του Κυπριακού, ελπίζουμε και αναμένουμε ότι με την επανεκλογή του ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης θα αξιοποιήσει όσα πέτυχε τα προηγούμενα χρόνια και θα δώσει συνέχεια στην προσπάθεια για μια πολιτική συμφωνία αμοιβαίου, λειτουργικού, αλλά και ισορροπημένου συμβιβασμού, που θα ανοίξει το μέλλον για τον τόπο και τους ανθρώπους μας, χωρίς ξένους στρατούς και παρεμβάσεις άλλων χωρών.
Λευκωσία, 15 Νοεμβρίου 2017
