Τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη μαύρη επέτειο της 20ης Ιουλίου 1974, όταν οι ορδές του Αττίλα, με το πρόσχημα του προδοτικού πραξικοπήματος, εισέβαλαν στην πατρίδα μας με σκοπό την υλοποίηση των επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου.
Τριανταοκτώ χρόνια και οι αιμάσσουσες, όπως και τότε, πληγές στο μοιρασμένο μας νησί εξακολουθούν να βαθαίνουν, προκαλώντας περισσότερο πόνο στους πρόσφυγες που δεν μπορούν να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες, στους εγκλωβισμένους που ακόμη υποφέρουν καρτερικά την καταπίεση του Τούρκου κατακτητή και στους συγγενείς των αγνοουμένων που ζουν το δράμα της αναμονής για τη διακρίβωση της τύχης των αγαπημένων τους προσώπων.
Πρωταρχικό χρέος όλων είναι η απόδοση της οφειλόμενης τιμής στους ηρωικούς μαχητές, Κύπριους και Ελλαδίτες, που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα, στους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες, μαζί με την υπόσχεση ότι δεν θα υποστείλουμε σε καμιά περίπτωση το λάβαρο του αγώνα, αλλά θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση. Ο στόχος για μια ειρηνική λύση που να επανενώνει την Κύπρο σε συνθήκες ασφάλειας και με προοπτική ευημερίας και προκοπής όλων των κατοίκων της θα πρέπει, μέσα από ένα συντονισμένο αγώνα όλων των πολιτικών δυνάμεων της Κύπρου, να στεφθεί με επιτυχία.
Οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας ως διαπραγματευτή σε αυτή τη φάση είναι τεράστιες. Η ευέλικτη δήθεν πολιτική που εφάρμοσε είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των τουρκικών απαιτήσεων, στη βάση των οποίων η διαπραγμάτευση εκ μέρους της δικής μας πλευράς καθίσταται δυσκολότερη και με λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Επιβάλλεται όπως διαμορφώσουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική, με βάση την οποία να επιδιώξουμε την επίτευξη ουσιαστικής προόδου. Με σθένος και αποφασιστικότητα, έχοντας ως κύριο συμπαραστάτη την Ελλάδα και κατ΄ επέκταση την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας είμαστε ισότιμο μέλος, να διεκδικήσουμε τη λύση εκείνη που θα διασφαλίζει την ειρηνική συμβίωση όλων των νομίμων κατοίκων του νησιού σε συνθήκες ευημερίας και ασφάλειας.
Το εθνικό χρέος έναντι των νεκρών της τουρκικής εισβολής, μας επιβάλλει τη συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός ενώνει τη φωνή του με όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και καταδικάζει για άλλη μια φορά τη συνέχιση της κατοχής και τη διαίρεση της πατρίδας μας. Επαναβεβαιώνει τη διακηρυγμένη πολιτική του για εθνική ενότητα, σύμπνοια και ομοψυχία. Η Κύπρος πρέπει να απαλλαγεί από το κατοχικό συρματόπλεγμα και επανενωμένη να ευημερήσει και πάλι μέσα σε συνθήκες μόνιμης ασφάλειας στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας.
