Σε θεσινή δημοσιογραφική διάσκεψη ο επίτροπος Παιδείας του Δημοκκρατικού Συναγερμού Νίκος Τορναρίτης αναφέρθηκε σε δηλώσεις του ΑΚΕΛ για το Πανεπιστήμιο Κύπρου:
Τόσο οι πανεπιστημιακοί, όσο και οι φοιτητές είναι η πνευματική πρωτοπορία, που μαθαίνει να σκέφτεται δημιουργικά και η πνευματική εφεδρεία της κοινωνίας. Πανεπιστήμιο ένας χώρος που μπορεί να μας δώσει νέες ιδέες και ευρηματικές διεξόδους σε κάθε περίοδο, ηρεμίας ή κρίσης.
Ή Κύπρος χρειάστηκε περισσότερα από 30 χρόνια ανεξάρτητου βίου για να αποκτήσει πανεπιστήμιο. Όμως, ακόμη και 15 χρόνια μετά, κάποιες πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι ο χώρος του Πανεπιστημίου δεν είναι άλλος ένας ημικρατικός οργανισμός, τον οποίον θεωρεί καθήκον της να ελέγχει η κυβέρνηση της ημέρας. Τέτοιες προσεγγίσεις δείχνουν τη βαθύτατη άγνοια και την μικροκυπριακή, συντεχνιακή νοοτροπία που επικρατεί στο χώρο της «λαϊκής αριστεράς». Του κόμματος που στην εφημερίδα του δεν μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα στα Διοικητικά Συμβούλια οργανισμών και στο Συμβούλιο του Πανεπιστημίου που οφείλει να το σέβεται και όχι να το διοικεί….
Όλα αυτά τα ελλείμματα του ΑΚΕΛικού χώρου φάνηκαν στην προχθεσινή κρίση που ξέσπασε εξαιτίας των χειρισμών των διορισμένων από το ΑΚΕΛ μελών του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου.
Εμείς από το χώρο της πολιτικής οφείλουμε [στον τόπο και στο μέλλον των παιδιών μας] να δώσουμε στο Πανεπιστήμιο τα μέσα να μεγαλώσει και να ωριμάσει. Και τι κάνει το μείζον κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού; Αντί να αφήσει το Πανεπιστήμιο, στα πλαίσια της παγκόσμια αναγνωρισμένης αυτοδιοίκησής του να εφαρμόσει διεθνώς αποδεκτά ακαδημαϊκά κριτήρια για τις εκλογές και τις ανελίξεις του, βλέπουμε να γίνονται ωμές παρεμβάσεις, στηριγμένες σε παρατυπίες, λαϊκισμό και ψέματα.
Αρκεί κύριοι του ΑΚΕΛ. Δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτό. Αποδεχθήκατε, έστω και συρόμενοι, την Ευρώπη και τη μικτή οικονομία. Αποδεχθείτε επιτέλους και την προσωπική ελευθερία των ανθρώπων και την ελευθερία και το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων μας. Τον ακαδημαϊκό χώρο στην Κύπρο δεν μπορεί να τον κάνουμε να μοιάζει με την ανατολική Ευρώπη τον καιρό του αλήστου μνήμης Υπαρκτού Σοσιαλισμού.
Πώς έχουν τα γεγονότα;
Οι συνεντεύξεις για την θέση (Λέκτορας στην Πολιτική και Διπλωματική Ιστορία του Μεταπολεμικού Κόσμου) έγιναν τον Μάιο 2009. Ομόφωνα η πενταμελής επιτροπή (απαρτιζόταν από 3 Καθηγητές του Πανεπιστημίου Κύπρου και 2 από Πανεπιστήμια του εξωτερικού) εισηγήθηκε στην Φιλοσοφική Σχολή την εκλογή ενός συγκεκριμένου λέκτορα. Η Φιλοσοφική Σχολή ομόφωνα αποδέχθηκε την εισήγηση και την απέστειλε στην Σύγκλητο του Πανεπιστημίου. Σε συζήτηση που έγινε στην Σύγκλητο αποφασίσθηκε με 19 ψήφους υπέρ και 3 αποχές η εκλογή. Ακολούθως η απόφαση της Συγκλήτου αποστάληκε στο Συμβούλιο του Πανεπιστημίου που στις 14 Σεπτεμβρίου 2009 με 5 ψήφους υπέρ, 2 εναντίον και 2 αποχές αποφάσισε την εκλογή στην θέση Λέκτορα στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας.
Την Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου με αφορμή δημοσίευμα της Χαραυγής επανέφερε το θέμα της εκλογής στο Συμβούλιο του Πανεπιστημίου, υποστηρίζοντας ότι το θέμα της εκλογής θα πρέπει να τεθεί και πάλι σε ψηφοφορία γιατί χρειαζόταν την πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου (τα μέλη είναι 14) και όχι των παρισταμένων. Το θέμα έτσι τέθηκε και πάλι σε ψηφοφορία. Στην ψηφοφορία που έγινε ανάμεσα στα 11 παριστάμενα μέλη, 7 ψήφισαν υπέρ , 2 εναντίον και 2 αποχές. Έτσι αποφάσισαν να ακυρώσουν τον διορισμό!!! Σημειώνεται ότι (α) αυτό γίνεται για πρώτη φόρα στην ιστορία του Πανεπιστημίου και (β) ένας εκ των υποψηφίων για την θέση ήταν ο Ρολάνδος Κατσιαούνης που διατηρεί ειδική σχέση με ανώτατο στέλεχος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου.
Τέλος εγείρεται επίσης το ερώτημα γιατί το ΑΚΕΛ απαντά μόνο στον Δημοκρατικό Συναγερμό και δεν τοποθετείται στις ταυτόσημες απόψεις που εξέφρασαν ΔΗΚΟ ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ; Φαίνεται ότι κάποιοι στο ΑΚΕΛ δεν μπορούν να αποτάξουν το αντισυναγερμικό τους μένος.
