του Θανάση Τσώκου
Είθισται πλέον στα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου, ο προεκλογικός αγώνας και οι πολιτικές ζυμώσεις, για τις προεδρικές εκλογές, να αρχίζουν έστω και άτυπα, αρκετούς μήνες πριν από τη διεξαγωγή τους. Το φαινόμενο αυτό, παρατηρήθηκε έντονα τόσο στις προεδρικές εκλογές του 2003 όσο και του 2008.
Η προεκλογική περίοδος που είδη έχει αρχίσει, με φόντο τις προεδρικές του 2013, έχει τη δική της ιδιαιτερότητα. Η ιδιαιτερότητα αυτή, έγκειται στο γεγονός ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2012, η Κύπρος θα είναι η προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το επίσης σημαντικό, είναι ότι μετά τις συνομιλίες στο Green Tree, θα επισφραγιστεί το ναυάγιο των διακοινοτικών συνομιλιών. Γεγονός, που θα καθιστά αναγκαία την επανατοποθέτηση του Κυπριακού προβλήματος από τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την πολιτική μας ηγεσία. Όλα δε αυτά, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, της απαξίωσης μιας μεγάλης μερίδας πολιτών κυρίως νέων ηλικιακά προς την πολιτική και τους πολιτικούς και των θετικών για την χώρα μας εξελίξεων στο ενεργειακό.
Όλα αυτά, συνηγορούν στο γεγονός, ότι οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, την προεκλογική αυτή περίοδο μέχρι και τις προεδρικές εκλογές, θα πρέπει να τηρήσουν μια σοβαρή και υπεύθυνη στάση στα μεγάλα εθνικά θέματα. Κόντρα σε ότι ίσχυε μέχρι τώρα, που σε κάθε προεκλογική περίοδο, θέση είχαν συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, πλείστες από τις οποίες ήταν ανούσιες και χωρίς περιεχόμενο.
Οι ζυμώσεις και διεργασίες στο εσωτερικό των κομμάτων αλλά και εντός της κοινωνίας, καθώς και η ονοματολογία για τους εν δυνάμει υποψηφίους, είναι θεμιτές σε μια δημοκρατική κοινωνία. Το διακύβευμα όμως, είναι τη δεδομένη χρονική στιγμή, να κατατεθούν από τους υποψηφίους και τις πολιτικές δυνάμεις που τους στηρίζουν, ολοκληρωμένες προτάσεις εξουσίας με τις μέγιστες δυνατές μεταξύ τους συγκλίσεις όπου και όταν είναι αυτό δυνατό. Ειδικά σε τομείς, που δεν χρήζουν πολιτικής αντιπαράθεσης και συγκρούσεων, όπως ο πολιτισμός. Οι προτάσεις εξουσίας των υποψηφίων προέδρων, εξελικτικά θα αποτελέσουν και τη βάση για σύμπτυξη ευρύτερων συμμαχιών πριν, αλλά και μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών.
Ζητούμενο για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, αποτελεί η ενότητα στόχων των πολιτικών δυνάμεων σε μια κοινή προσπάθεια αντιμετώπισης των εθνικών προβλημάτων. Μπορεί η κοινωνία και ο τόπος να βγουν κερδισμένοι από μια παρατεταμένη προεκλογική εκστρατεία αν κατά την διάρκεια της, κυριαρχήσει η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα και ο ώριμος πολιτικός λόγος. Μέσα από την κατάθεση θέσεων, ως αποτέλεσμα ενός υγιούς και παραγωγικού διάλογου, που θα έχει ως αφετηρία το εσωτερικό των πολιτικών κομμάτων και συμμέτοχη την κοινωνία.
Σε μια περίοδο όπου οι πολίτες απαξιώνουν την πολιτική, αποτελεί πρόκληση για το σύνολο του πολιτικού κόσμου να αποδείξει, ότι μπορεί και κατά την διάρκεια προεκλογικών περιόδων, να ενώσει τον λαό και να τον εμπνεύσει γύρω από μεγάλους στόχους. Μια ελάχιστη ένδειξη των προθέσεων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου για ενότητα, θα μπορούσε να ήταν και η λήψη της απόφασης ότι το ενεργειακό, ως εθνικό θέμα, δεν θα αποτελέσει θέμα αντιπαράθεσης και τριβής κατά την διάρκεια του προεκλογικού αγώνα. Αλλά θέμα προς συζήτηση και λήψη αποφάσεων αν αυτό είναι εφικτό, στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου.
Μια ομαλά κλιμακούμενη προεκλογική εκστρατεία, με κατάληξη τον Φεβρουάριο του 2013, δεν θα οδηγήσει απαραίτητα σε αρνητικά αποτελέσματα. Τουναντίον, αποτελεί πρόκληση για τις πολιτικές δυνάμεις. Αφού αυτές, καλούνται να διαχειριστούν τους επόμενους μήνες, τα μεγάλα εκκρεμή εθνικά θέματα, να αντιπαραθέσουν προτάσεις και θέσεις στα πλαίσια του προεκλογικού αγώνα των προεδρικών, αλλά και να ενώσουν τον λαό για την επόμενη μέρα των εκλογών αυτών. Έτσι, που ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το 2013 να αναλάβει τα καθήκοντα του με τις καλύτερες προϋποθέσεις και οιωνούς, πάντοτε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
