του Θανάση Τσώκου
Τα θέματα αυτά θα πρέπει να είναι: 1) η λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η σύληση των εκκλησιών και μοναστηριών μας στα κατεχόμενα και η άρνηση του Τουρκικού Στρατού να επιτρέψει την έναρξη εργασιών για αναστήλωση του Μοναστηριού του Αποστόλου Αντρέα, 2) το νέο κύμα εποικισμού των κατεχόμενων μετά την εξαγγελία Έρογλου για παραχώρηση 15.000 νέων «ιθαγενειών» σε εποίκους,
3) η επιστροφή της Πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, 4) τα εγκλήματα του Τουρκικού Στρατού κατά την διάρκεια της Τουρκικής εισβολής, 5) τις προκλητικές παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Τουρκικό στρατό και 6) την αναβολή αξιολόγησης της Τουρκίας τον Δεκέμβριο του 2009.
Αρκετοί είναι αυτοί που αφελώς θα σπεύσουν να θεωρήσουν την εισήγηση αυτή ως άκαιρη λόγω της ευρισκόμενης σε εξέλιξη διαπραγματευτικής διαδικασίας των συνομιλιών. Θα μπορούσε βέβαια να τους απαντήσει κανείς ότι με το ίδιο σκεπτικό η Τουρκική και η Τουρκοκυπριακή πλευρά θα έπρεπε να σεβαστούν την διαδικασία των διαπραγματεύσεων και να μην προβαίνουν σε προκλητικές ενέργειες και δηλώσεις. Τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια κατοχής, στην Κύπρο, διεξάγονται κατά καιρούς συνομιλίες. Τις οποίες όμως, η άλλη πλευρά, όχι μόνο δεν σέβεται, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις αξιοποιεί για την εδραίωση των τετελεσμένων της εισβολής. Για τα πιο πάνω θέματα όπως για παράδειγμα τον εποικισμό, την Αμμόχωστο, τα εγκλήματα πολέμου του 1974, υπάρχουν αποφάσεις Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οργάνων. Αποφάσεις τις οποίες η Τουρκία προκλητικά περιφρονεί. Ενώ με 151 ψήφους, από αντίστοιχο αριθμό κρατών μελών του Ο.Η.Ε., εκλέγηκε μη μόνιμο Μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού.
Η Τουρκία και οι σύμμαχοι της, προ της αξιολόγησης της, τον Δεκέμβριο του 2009 προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ωραιοποιημένη εικόνα της χώρας προς τους Ευρωπαίους και τον διεθνή παράγοντα. Αν συμβάλουμε και εμείς με την απραξία, την ανεκτικότητα και την υποτελή νοοτροπία μας, στο να σχηματιστεί στα Ευρωπαϊκά Φόρα, αυτή η επίπλαστη και ωραιοποιημένη εικόνα, θα είμαστε συνένοχοι και συμμέτοχοι σε ένα έγκλημα. Η Τουρκία θα πρέπει πλέον να αξιολογείται με τα έργα της και όχι με τις προθέσεις, ή τις εξαγγελίες της ή τους δικούς μας αφελείς ευσεβοποθισμούς.
Την περίοδο αυτή και μέχρι τον Δεκέμβριο θα κριθεί για άλλη μια φορά η αξιοπιστία και οι δυνατότητες της πολιτικής μας ηγεσίας και ειδικά της Κυβέρνησης Χριστόφια, να διαχειριστούν το Κυπριακό σε μια δύσκολη καμπή του. Δυνατότητες, οι οποίες αμφισβητούνται πλέον από την συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.
Η μάχη την οποία θα κληθούμε να δώσουμε τον Δεκέμβριο θα είναι δύσκολη. Όλα συνηγορούν στο ότι η δική μας πλευρά, θα πρέπει να ταχθεί υπέρ της αναβολής της αξιολόγησης της Τουρκίας μέχρι την επόμενη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον Ιούνιο του 2010. Η αναβολή, θα πρέπει να συνδυαστεί και με οδικό χάρτη. Ο οποίος θα περιλαμβάνει κυρώσεις οι οποίες θα πρέπει να επιβληθούν στην Τουρκία αν αυτή δεν συμβάλει αποφασιστικά και στην επίλυση του Κυπριακού.
Όλα αυτά προϋποθέτουν ισχυρή πολιτική βούληση από τους κυβερνώντες και ισχυρό αρραγές εσωτερικό μέτωπο. Προϋπόθεση που μάλλον δεν υπάρχει αφού τα συνκυβερνώντα κόμματα αποκλίνουν σε βασικές πτυχές του Κυπριακού προβλήματος. Ενώ η Κυβέρνηση απέτυχε να αναβαθμίσει το Εθνικό Συμβούλιο και να δημιουργήσει προϋποθέσεις για ομόφωνες θέσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς. Κάτι που έγινε το 1989.
Επιβαλλόμενη, είναι επίσης η συνεργασία και συνεννόηση με την Ελληνική Κυβέρνηση. Κάτι που κακώς δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα, εξ υπαιτιότητας και των δύο μερών. Η προκήρυξη εκλογών στην Ελλάδα, για τις 4 Οκτωβρίου 2009 και η πιθανή αλλαγή κυβέρνησης, σίγουρα θα έχει συνέπειες στην διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος.
Εάν θέλουμε να θεωρούμαστε σοβαρό Κράτος, πέραν του διαλόγου μεταξύ των δύο κοινοτήτων και την ισχυρή θέληση μας για επίλυση του Κυπριακού, που είναι δεδηλωμένη, θα πρέπει να ασχοληθούμε και με τα θέματα που θίγουν την εθνική μας αξιοπρέπεια και αποτελούν κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξη μας. Και αυτά τα θέματα θα πρέπει να συζητηθούν διεξοδικά στο Εθνικό Συμβούλιο. Στόχος η λήψη κοινών αποφάσεων από το σύνολο των πολιτικών κομμάτων. Σε αντίθετη περίπτωση, η πολιτιστική μας κληρονομιά θα αφανιστεί και μια ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων θα χαθεί, οι έποικοι θα ακουμπίσουν το 1 εκ., οι Τουρκοκύπριοι με Κυπριακά διαβατήρια θα ανέλθουν στις 150.000, συνέταιροι μας στο Νότο και αφέντες με τους έποικους στο Βορά, το μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα θα καταρρεύσει, τα τουρκικά αεροσκάφη θα βολτάρουν στον Κυπριακό ουρανό και τα τουρκικά πλοία στις Κυπριακές θάλασσες, η Αμμόχωστος θα παραμένει νεκρή πόλη, ο τουρκικός στρατός θα μας εμπαίζει με την διάνοιξη του οδοφράγματος Λιμνίτη, όπως στην περίπτωση των προσκυνητών στην γιορτή του Αγίου Μάμα, οι Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι δολοφόνοι των εγκλημάτων του 1974 θα παραμένουν ατιμώρητοι.
Την ίδια ώρα που εμείς θα επιχαίρουμε στην απύθμενη επιπολαιότητα μας και την εθνική μας μιζέρια.
