Πραγματοποιήθηκε χθες με επιτυχία η δημόσια συζήτηση που διοργάνωσε ο Δημοκρατικός Συναγερμός με θέμα τα δημόσια οικονομικά. Η εκδήλωση εντάσσεται στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου του κόμματος κάτω από τον γενικό τίτλο ¨Κύπρος 2020 – Ανάπτυξη και Αλληλεγγύη».
Ομιλητές στη συζήτηση ήταν ο κ. Βασίλης Σκρόνιας, Προϊστάμενος του Οικονομικού και Εμπορικού Τμήματος της Ελληνικής Πρεσβείας, ο κ. Μάνθος Μαυρομμάτης, Πρόεδρος του ΚΕΒΕ και ο κ. Γιώργος Ηλιόπουλος, Υπεύθυνος Τύπου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρο.
Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε η βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού Μαρία Κυριακού, η οποία είχε και τον συντονισμό της συζήτησης. Ακολούθως μίλησε ο πρόεδρος του κόμματος Νίκος Αναστασιάδης ο οποίος σκιαγράφησε με συντομία το πλαίσιο μέσα από το οποίο η παράταξη μελετά τα προβλήματα της οικονομίας με στόχο την υποβολή μακρόπνοων προτάσεων με ορίζοντα δεκαετίας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του χαιρετισμού του κ. Αναστασιάδη:
Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να σας καλωσορίσω σε αυτή τη δημόσια συζήτηση που διοργανώνουμε μέσα στα πλαίσια του ανοικτού διαλόγου με την κοινωνία. Πρόκειται για μια διαδικασία που θα καταλήξει σε ένα πολιτικό-ιδεολογικό συνέδριο μέσω του οποίου θα προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε το όραμα μας αλλά και τους στόχους μας για την Κύπρο της επόμενης δεκαετίας. Την Κύπρο του 2020.
Η πρόκληση που ανοίγεται μπροστά μας είναι μεγάλη. Θα πρέπει να τρέξουμε με τους ρυθμούς της εποχής. Να καλύψουμε το χαμένο έδαφος για να φτιάξουμε μια Κύπρο της ανάπτυξης και της αλληλεγγύης.
Και είναι γι’ αυτό ακριβώς που θεωρώ πως η σημερινή συζήτηση για τα δημόσια οικονομικά αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Τα δημόσια οικονομικά εάν είναι υγιή, έχουν την δυνατότητα να συμβάλουν στη μακροοικονομική σταθερότητα και να προωθήσουν μακροπρόθεσμα την ανάπτυξη και την απασχόληση. Στην αντίθετη όμως περίπτωση, εάν δηλαδή τα δημόσια οικονομικά πάσχουν, θα υπονομεύουν τις παραγωγικές δυνατότητες και εν τέλει την ευημερία των πολιτών. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι ένα οικονομικά αποδυναμωμένο κράτος ούτε και τις εθνικές προκλήσεις είναι σε θέση να αντιμετωπίσει.
Είναι συνεπώς επιβεβλημένο, σε κάθε μακροπρόθεσμο πολιτικό σχεδιασμό, όπως είναι η δική μας προσπάθεια για την Κύπρο του 2020, να εξετάζουμε και να προβληματιζόμαστε για αυτή την καίρια πτυχή της οικονομίας.
Και ο δικός μας προβληματισμός, οφείλω να ομολογήσω, είναι μεγάλος. Κατ’ ακρίβεια θεωρούμε ότι έχει χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου. Τα τελευταία χρόνια το δημόσιο χρέος της Κύπρου επιδεινώνεται επικίνδυνα. Έστω και με τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης που προβλέπονται για τα επόμενα χρόνια, το δημόσιο χρέος θα ανέλθει από 48% το 2008, σε 68% το 2012. Πρόκειται για μια επιδείνωση της τάξης των 3.5 δις. ευρώ.
Εξίσου ανησυχητική όμως είναι και η ποιοτική αξιολόγηση των δαπανών του προϋπολογισμού. Δεν αρκεί δηλαδή να συγκρίνουμε πόσα φορολογικά έσοδα εισπράττει το κράτος και πόσα δαπανά. Πρέπει να ξέρουμε κατά πόσο οι δαπάνες αυτές είναι τελικά αποδοτικές για τους πολίτες.
Πόσο, για παράδειγμα, μας ικανοποιεί το γεγονός ότι σε σύγκριση με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, έχουμε στην Κύπρο το ψηλότερο κρατικό μισθολόγιο και την ίδια ώρα τις χαμηλότερες κοινωνικές δαπάνες, ως ποσοστό του ΑΕΠ;
Το κρατικό μισθολόγιο στη Κύπρο ανήλθε πέρσι στο 15.6% του ΑΕΠ έναντι 10.8% στην υπόλοιπη Ευρωζώνη ενώ αντίστοιχα οι κοινωνικές μας δαπάνες αντιστοιχούσαν στο 13.8% του ΑΕΠ έναντι 23.4% στην Ευρωζώνη. Και μετά κάποιοι επιμένουν να καταγγέλλουν το Ευρωπαϊκό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο ως νέο-φιλελεύθερο και ακραία καπιταλιστικό.
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι με αυτές μας τις επισημάνσεις ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το οικονομικό του επιτελείο κατ’ ουδένα τρόπο δεν εισηγούνται και δεν έχουν εισηγηθεί μειώσεις μισθών ή ασφαλώς απολύσεις εργαζομένων από τον δημόσιο τομέα, όπως κάποιοι προπαγανδιστικά προσπαθούν να υποβάλουν.
Αυτό που με σαφήνεια εισηγούμαστε όμως είναι τον σταδιακό περιορισμό του μεγέθους του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Πρέπει και εμείς να εξετάσουμε μεθόδους όπως η εναλλαξιμότητα, η σε βάθος χρόνου πρόσληψη μικρότερου αριθμού υπαλλήλων από αυτούς που αποχωρούν, η συνένωση υπηρεσιών και η εφαρμογή νέων τεχνολογιών και διαδικασιών που να πατάσσουν τη γραφειοκρατία. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν θα υπονόμευε τις απολαβές και τα ωφελήματα των δημοσίων λειτουργών, αλλά αντίθετα θα τα διασφάλιζε.
Δεν θα πρέπει με τις εμμονές και την ατολμία μας να οδηγηθούμε σε καταστάσεις τύπου Ελλάδας, όπου εκεί η χώρα αναγκάστηκε να περικόψει μισθούς και ωφελήματα.
Ούτε και πρέπει δογματικά να απορρίπτουμε τις επιλογές της μετοχοποίησης και ιδιωτικοποίησης σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις οργανισμών του δημοσίου, τη στιγμή που οι θέσεις εργασίας εύκολα μπορούν να διασφαλιστούν.
Αυτό που έχουμε προτείνει είναι τη δημιουργία ενός νέου, καλύτερου, πιο ευέλικτου και παραγωγικού δημόσιου τομέα. Όχι ενός κράτους επιχειρηματία αλλά ενός κράτους στρατηγείου που θα ελέγχει και θα ρυθμίζει τις αγορές. Που θα επικεντρωθεί επίσης σε σημαντικούς ρόλους όπως η δημόσια παιδεία και υγεία, η ασφάλεια, η κοινωνική πρόνοια.
Έχουμε προτείνει τρόπους για αύξηση των εσόδων του κράτους χωρίς να χρειαστούν νέες φορολογίες. Έχουμε προτείνει τρόπους μείωσης των δαπανών του δημοσίου χωρίς την απώλεια θέσεων εργασίας ή την περικοπή μισθών. Έχουμε τέλος προτείνει πάταξη της γραφειοκρατίας και κίνητρα για την ανάπτυξη, τη μόνη συνταγή που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.
Εισηγούμαστε με λίγα λόγια, όχι λογιστικά ημίμετρα με ορίζοντα μερικών μηνών, αλλά ένα νέο οικονομικό και παραγωγικό πρότυπο στη βάση της σύμπραξης του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα με ορίζοντα δεκαετίας.
Είναι αντιφατικό να θριαμβολογούμε από τη μια για την προτεινόμενη σύμπραξη με το Κατάρ και από την άλλη να θεωρούμε ως κατάρα ανάλογες εισηγήσεις που ο Δημοκρατικός Συναγερμός και άλλοι, έχουν κατά καιρούς καταθέσει.
Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι για τη συμμετοχή σας και προσβλέπω στις εισηγήσεις των εκλεκτών μας προσκεκλημένων.
