Χθεσινή ανακοίνωση του αναπληρωτή προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου σχετικά με την συζήτηση για εισαγωγή πλαφόν στα δίδακτρα της ιδιωτικής δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης:
Χθες η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας ασχολήθηκε μεταξύ άλλων και με το θέμα της εισαγωγής πλαφόν στα δίδακτρα της ιδιωτικής δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης.
Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα μια τάση, από όλους σχεδόν τους θεσμούς της κυπριακής πολιτείας, προς την εισαγωγή ανωτάτων ορίων πώλησης διαφόρων ειδών και υπηρεσιών. Θεωρούσε η πολιτεία πως δεν υπήρχαν συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά των καυσίμων και εισήγαγε πλαφόν στις τιμές πώλησης. Θεώρησε η πολιτεία πως τα δίδακτρα των ιδιωτικών πανεπιστημίων ήταν ακριβά και εισήγε πλαφόν στα δίδακτρα.
Αυτά όμως είναι αποφυγή του πραγματικού προβλήματος που υπάρχει στην κοινωνία μας. Όταν το κράτος προσφέρει δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και οι πολίτες επιλέγουν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά δημοτικά σχολεία και σε ιδιωτικά σχολεία μέσης εκπαίδευσης και μάλιστα σε αυξημένα ποσοστά χρόνο με το χρόνο, τότε το θέμα που πρέπει να μας προβληματίσει δεν είναι το θέμα των διδάκτρων αλλά η πορεία της δημόσιας εκπαίδευσης.
Το δημόσιο σχολείο ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πορεία υποβάθμισης. Ένα ποσοστό των μαθητών της τάξης του 20% περίπου φοιτά τώρα σε ιδιωτικά σχολεία. Και η ζήτηση για ιδιωτική εκπαίδευση μεγαλώνει κάθε χρόνο. Είναι καθαρό πως οι πολίτες σταδιακά χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης.
Εάν η λύση για αντιμετώπιση των προβλημάτων του δημόσιου σχολείου είναι η εισαγωγή πλαφόν στα δίδακτρα, αντί η αναγέννηση και αναδιάρθρωση του συστήματος δημόσιας εκπαίδευσης και εάν η λύση για αντιμετώπιση του προβλήματος της ακρίβειας είναι η εισαγωγή πλαφόν στα καύσιμα αντί η προαγωγή συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού και θωράκιση της ΕΠΑ, τότε η πολιτεία θα μπορούσε να προχωρήσει και με εισαγωγή πλαφόν σε άλλα προϊόντα και υπηρεσίες όπως στα επιτόκια, στο ψωμί, στο γάλα, στο κρέας, στα εστιατόρια και ξενοδοχεία, στα αεροπορικά εισιτήρια και άλλα πολλά.
Έχουμε αρχίσει να χάνουμε την σοβαρότητα μας. Εάν το κράτος δεν μπορεί να έχει μηχανισμούς που να προωθούν και να ελέγχουν τον υγιή ανταγωνισμό και την ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών, τότε δεν μπορεί να μας φταίει κανένας επιχειρηματίας. Είναι ευθύνη του κράτους η προστασία των πολιτών από την αισχροκέρδεια, αλλά δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την εισαγωγή πλαφόν σε προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά μόνο μέσα από την δημιουργία υγιών συνθηκών ανταγωνισμού και μηχανισμών ελέγχου που να μπορούν να προστατέψουν τον πολίτη από τέτοια φαινόμενα.
Στο τέλος η αδυναμία μας να χειριστούμε την κοινωνική οικονομία της αγοράς, μας οδηγεί να φέρνουμε από την πίσω πόρτα το κράτος σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Μετατρέπουμε το κράτος από ρυθμιστή, σε κράτος που αποφασίζει για τις τιμές και σταδιακά από κράτος επιτελικό θα το καταστήσουμε το κράτος επιχειρηματία και το κράτος του πλαφόν.
Και δυστυχώς, κατά την άποψη μας, η στάση αυτή δεν ξεκινά μόνο από το ΑΚΕΛ. Βρίσκει υποστηριχτές σε όλα τα κοινωνικοπολιτικά στρώματα του λαού μας. Το ΑΚΕΛ προωθεί την δική του ιδεολογία. Διερωτώμαι όμως σε τι διαφέρουμε όλοι οι υπόλοιποι.
