Δήλωση του αναπληρωτή εκπροσώπου τύπου του Δημοκρατικού Συναγερμού Χριστόφορου Φωκαΐδη:
Είμαστε αναγκασμένοι να επανέλθουμε σήμερα στο θέμα του Προγράμματος Σταθερότητας αφού όχι μόνο δεν πήραμε απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε χθες αλλά φαίνεται πλέον να επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες, που επανειλημμένα είχαμε εκφράσει, σε σχέση με την καθυστέρηση από πλευράς κυβέρνησης στην προώθηση του πακέτου μέτρων για την οικονομία. Φαίνεται, δυστυχώς, πως αυτό που επιχειρείται, όπως είχε επισημάνει ο ίδιος ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού Νίκος Αναστασιάδης, δεν είναι παρά η μετάθεση της ευθύνης για τη λήψη μέτρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τότε, βεβαίως, μιλούσαν για συνομοσιολογίες του ΔΗΣΥ. Χθες, ακούσαμε ότι, τελικά, όχι μόνο έχουμε μείνει τελευταίοι από τους 27 στην υποβολή του Προγράμματος, αλλά αυτό που θα καταθέσουμε δεν είναι παρά ένα περίγραμμα. Από ποιον άραγε περιμένει η κυβέρνηση να μετατρέψει το περίγραμμα ιδεών σε συγκεκριμένα μέτρα;
Μετά από την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στη διάγνωση του προβλήματος- για να μην υπενθυμίσουμε και πάλι τις δηλώσεις περί αλώβητης οικονομίας- έχουμε σήμερα την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στη λήψη μέτρων, επειδή η κυβέρνηση αρνείται να αναλάβει, ως όφειλε, τις πολιτικές της ευθύνες.
Τη μια φταίνε οι τεχνοκράτες του υπουργείου Οικονομικών, την άλλη φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Τώρα θα βρούμε άλλοθι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί όταν το Μάιο, η κυπριακή οικονομία θα μπει υπό επιτήρηση, θα αναγκαστούμε υποχρεωτικά να λάβουμε μέτρα. Και μάλιστα αυστηρότερα μέτρα απ’ αυτά που θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει, αν έγκαιρα η κυβέρνηση ελάμβανε αποφάσεις.
Το κόστος αυτής της καθυστέρησης θα κληθεί βεβαίως να πληρώσει ο απλός πολίτης. Αυτό, όμως, δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους κυβερνώντες. Αυτό που βρίσκεται στην προτεραιότητα τους αυτή τη στιγμή είναι πώς να μεταθέσουν αλλού τη δική τους πολιτική ευθύνη. Αυτό φαίνεται να ήταν και ο στόχος του κοινωνικού διαλόγου που τόσο διαφημίστηκε αλλά ακόμα δεν ξεκίνησε.
Λυπούμαστε να παρατηρήσουμε πως ηγεσίες ή κόμματα που δεν μπορούν να αναλάβουν πολιτική ευθύνη δεν κυβερνούν, αλλά απλώς βρίσκονται στην κυβέρνηση.
