του Χριστόφορου Φωκαΐδη
Την 1η Μαΐου κλείνουν πέντε χρόνια από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυστυχώς, οι ιδεολογικές αναστολές του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΕΛ και η έλλειψη γνώσης και ενδιαφέροντος για τα της Ευρώπης δεν μας επέτρεψαν να κατανοήσουμε πλήρως ακόμα ως κοινωνία και να αξιοποιήσουμε τα οφέλη που η ένταξη μας στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια μας προσφέρει.
Στο άρθρο αυτό θα καταπιαστώ μόνο με ένα τομέα που αφορά το ζήτημα της ασφάλειας. Ένα τομέα στον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ακόμα να διανύσει πολύ δρόμο. Ωστόσο, βήμα με βήμα, παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που προκύπτουν λόγω της ανομοιογένειας των εθνικών συμφερόντων των κρατών μελών, ο πυλώνας της ΚΕΠΠΑ ενισχύεται. Και θα ενισχύεται περισσότερο όσο προχωρά η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Σήμερα η Ε.Ε. έχει σημαντική παρουσία σε πολλές γωνιές του πλανήτη συμβάλλοντας στη διατήρηση της ειρήνης και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Από το Κόσσοβο, μέχρι και το Αφγανιστάν, από τον Κόλπο της Υεμένης μέχρι την Γεωργία.
Αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη μία τεράστια συζήτηση με θέμα την Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Ασφαλείας από την οποία δυστυχώς απουσιάζουμε. Το θέμα είναι ωσάν να αφορά άλλους. Η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα ΑΚΕΛ, εάν και όταν μιλήσουν για το θέμα περισσότερο περιπλέκουν παρά ξεκαθαρίζουν την εικόνα για το τι θέλουμε. Ο Πρόεδρος συναίνεσε στην έκδοση Συμπερασμάτων που ζητούν περαιτέρω ενίσχυση της σχέσης ΝΑΤΟ – Ε.Ε ενώ οι Ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ υπέγραψαν ψήφισμα που ζητεί την διάλυση του ΝΑΤΟ και την διάλυση των στρατιωτικών δομών της Ε.Ε.!
Την ίδια στιγμή επιχειρείται μια προσπάθεια να πεισθεί ο Κυπριακός λαός ότι η Ευρωπαϊκή Ασφάλεια δεν έχει και πολλά να κάνει με την δική μας ασφάλεια. Πρόκειται για τεράστια πλάνη. Η ασφάλεια μας συναρτάται άμεσα με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μας προσφέρει επιλογές που να χρησιμοποιηθούν δημιουργικά και για την επίλυση του τεράστιου ζητήματος των εγγυήσεων σε περίπτωση λύσης.
Στη Συνθήκη της Λισσαβόνας που αναμένεται ότι θα επικυρωθεί – αφού αρθούν οι επιφυλάξεις των Ιρλανδών-προβλέπεται μεταξύ άλλων και ρήτρα αλληλεγγύης σε περίπτωση που ένα κράτος-μέλος δεχθεί επίθεση. Στο άρθρο 49 ρητώς αναφέρεται: «Σε περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Για μας και μόνο αυτή η αναφορά θα έπρεπε να ήταν αρκετή για να πειστούμε να πούμε ΝΑΙ στη Συνθήκη της Λισσαβόνας που το ΑΚΕΛ καταψήφισε.
Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ισχυρότερο κάνει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, και μόνο αυτή η αναφορά, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όταν σύντομα θα συζητά το κεφάλαιο της ασφάλειας και των εγγυήσεων.
