Ο ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού-ΕΛΚ Ιωάννης Κασουλίδης προέβη σήμερα στη Λευκωσία στις πιο κάτω δηλώσεις:
Την ώρα της μεγάλης φουρτούνας, η πολιτική ηγεσία έχει την υποχρέωση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να υποδείξει το δρόμο. Ιδιαίτερα σήμερα που κυριαρχούν η ανασφάλεια, το αίσθημα της λανθασμένης πορείας και της έλλειψης λογοδοσίας. Είναι υποχρέωση μας να μετατρέψουμε την οργή του λαού σε προσπάθεια επανασύνταξης. Να δώσουμε ξανά ελπίδα και προοπτική. Να ανασκουμπωθούμε και να αναλάβουμε δράση για να εξέλθει ο τόπος από τα φοβερά αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει.
Οι προσεχείς δεκαοκτώ μήνες αποτελούν για την Κύπρο τους πιο κρίσιμους μήνες της ιστορίας της από το 1974. Σε αυτή την περίοδο πρέπει:
Α. Να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για να σωθεί η οικονομία από το χείλος του γκρεμού που έχουμε φτάσει. Η αναβλητικότητα και οι ιδεοληψίες, ήδη μας έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Αν δεν αναλάβουμε άμεσα το πολιτικό κόστος των απαιτούμενων διαρθρωτικών αλλαγών, τότε θα κληθούμε πολύ σύντομα να αντιμετωπίσουμε το φάσμα της χρεοκοπίας. Τυχόν προσφυγή μας στο μηχανισμό στήριξης, θα έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου του λαού μας, την μεγάλη μείωση μισθών και μόνιμη απεμπόληση εργασιακών κεκτημένων, την αύξηση φόρων, τον εκμηδενισμό του ήδη μειωμένου επενδυτικού ενδιαφέροντος. Θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο της μεγάλης φυγής των ξένων καταθέσεων, κάτι που θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα της ισχυρής οικονομίας που είχαμε μέχρι πριν τρία χρόνια.
Β. Να διαχειριστούμε το νέο περιβάλλον στο Κυπριακό, όπως διαμορφώνεται από την μεγάλη αλλαγή στη στρατηγική και τις προτεραιότητες της Τουρκίας. Οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την πιθανότατη αποτυχία των συνομιλιών που προβάλλει μπροστά μας και επισήμως, μετά από τις τοποθετήσεις του κ. Ερτογάν. Δεν επιτρέπεται η πλευρά μας να θεωρηθεί υπεύθυνη η συνυπεύθυνη ενός ναυαγίου. Θα παραμείνει συνεπώς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το ενδεχόμενο όμως να περάσει μακρό χρονικό διάστημα χωρίς λύση στο Κυπριακό, επιβάλλει στρατηγική διαχείρισης που θα αποτρέπει το χάσιμο υπομονής από τον ξένο παράγοντα, την αναβάθμιση ή αναγνώριση του ψευδοκράτους και άρα την επισημοποίηση της διχοτόμησης.
Γ. Να στραφεί και πάλι προς της Ευρώπη η εξωτερική μας πολιτική. Να ανατραπεί η ταύτιση της Κύπρου με χώρες όπως το Ιράν, η Συρία, η Κούβα και η Βενεζουέλα. Είναι αυτή η πολιτική που οδήγησε τον Πρόεδρο Χριστόφια να πάρει την απόφαση να κρατήσει στην Κύπρο τα κιβώτια του θανάτου, αγνοώντας τις προτάσεις των τριών μεγάλων Ευρωπαϊκών κρατών να μας βοηθήσουν για την καταστροφή τους. Οι ακροβασίες της ούτω καλούμενης πολυδιάστατης πολιτικής, μας οδήγησαν τελικά στο μοιραίο και καταστροφικό γλίστρημα της 11ης του Ιούλη. Το ενδεχόμενο δε να παραταθεί η εκκρεμότητα του Κυπριακού επιβάλλει ακόμη περισσότερο να πάρουμε πρωτοβουλίες, για να αμβλυνθούν τα προβλήματα που δημιουργούνται στην Ε.Ε. λόγω του προβλήματος. Όπως τη συνεχιζόμενη δυστοκία στον πολιτικό διάλογο ΝΑΤΟ-Ε.Ε. που απαιτεί περισσότερο παρά ποτέ την αίτηση ένταξης μας στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, η Κύπρος δεν επιτρέπεται να μένει χωρίς αξιόπιστους συμμάχους.
Δ. Να διεξαχθεί με επιτυχία η δική μας προεδρία της Ε.Ε. Πέραν της Ευρωπαϊκής, το επιβάλλει η ανάγκη ενίσχυσης της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και η πανηγυρική διάψευση των Ερτογάν και Μπαγίς. Η επιτυχία όμως δεν αυτοανακηρύσσεται, αλλά κερδίζεται. Η Κύπρος σήμερα δείχνει να μην θέλει, αλλά και να μην μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα ολόκληρης της Ευρώπης. Η κυρίαρχη αντίληψη ενός ευρωφοβικού κράτους όπως είναι ευρέως διάχυτη μέσα στην Ευρώπη, πρέπει άμεσα να ανατραπεί.
Ε. Να φτάσουμε στην κάθαρση που δικαιολογημένα και επίμονα ζητά ο λαός για τα θλιβερά γεγονότα στο Μαρί. Κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί από μια κυβέρνηση φορτωμένη με την προσωπική πολιτική ευθύνη του ιδίου του Προέδρου. Δεν μπορεί να αποτελεί κάθαρση η τιμωρία των υπευθύνων της διοικητικής ολιγωρίας, όταν δεν αναλαμβάνεται η πολιτική ευθύνη από τους «ηθικούς αυτουργούς» της τραγωδίας. Το θέμα είναι ξεκάθαρο: Αν η Κύπρος ανταποκρινόταν στις υποχρεώσεις της ως Ευρωπαϊκή χώρα και χώρα που σέβεται τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, το φορτίο δεν θα έμενε ποτέ στην Κύπρο για να μπορεί να εκραγεί. Είναι άνανδρο για ένα πρόεδρο να γίνεται θεατής της τιμωρίας υπηρεσιακών, οι οποίοι εφάρμοσαν απόφαση που πολιτικά πήρε ο ίδιος, αψηφώντας τους φοβερούς κινδύνους που ελλόχευαν.
Έχω προβληματιστεί πολύ έντονα και πολύ σοβαρά πριν καταλήξω στη πρόταση που υποβάλλω σήμερα. Ιδιαίτερα επειδή ο λαός βλέπει σήμερα τα πάντα με δικαιολογημένη, σε μεγάλο βαθμό, δυσπιστία. Το πρόβλημα όμως σήμερα είναι πολιτικό και μόνο πολιτική μπορεί να είναι η λύση του. Μια λύση που για να είναι πειστική, οφείλει να είναι ριζοσπαστική και ρηξικέλευθη .
Πιστεύω λοιπόν ότι η πλέον πατριωτική κίνηση από πλευράς του προέδρου Χριστόφια, είναι η άμεση υποβολή παραίτησης. Χρειάζεται κυβέρνηση με παγκοσμίως παραδεκτές πολιτικές για τους επόμενους δεκαοκτώ μήνες.
Όλα τα κόμματα μαζί, να συνέλθουν και να συμφωνήσουν σε έναν κοινό υποψήφιο για την Προεδρία, ο οποίος θα αναλάβει τη γραπτή δέσμευση ότι στο τέλος των δεκαοκτώ μηνών που λήγει η θητεία του δεν θα διεκδικήσει τις προεδρικές εκλογές. Σε αυτό το διάστημα, ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να λειτουργήσει με βάση τις μίνιμουμ αρχές που περίγραψα πιο πάνω:
Αρχή 1η – Η άμεση αντιμετώπιση της κατάστασης στην οικονομία με γενναίες αποφάσεις παρόμοιες με αυτές που πήραν πολλές άλλες χώρες που απέφυγαν τον μηχανισμό στήριξης, όπως η Ισπανία, το Η.Β., η Λετονία, η Ουγγαρία, το Βέλγιο, η Ιταλία ακόμα και η Γερμανία.
Αρχή 2η – Η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας με συστηματική αναθεώρηση της νομοθεσίας για απλοποίηση όλων των διαδικασιών και περιορισμό της πολυνομίας και των νομοθετικών επικαλύψεων με πολλαπλές γραφειοκρατικές απαιτήσεις.
Αρχή 3η – Η διαχείριση της δύσκολης κατάστασης και της σχεδόν βέβαιης αποτυχίας των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού.
Αρχή 4η – Η ριζική επιστροφή της εξωτερικής μας πολιτικής στα πλαίσια της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής από όλα τα Ευρωπαϊκά Κράτη χωρίς ακροβασίες.
Αρχή 5η – Η διεξαγωγή της Προεδρίας από «φιλοευρωπαϊκή» κυβέρνηση.
Αρχή 6η – Η κάθαρση και λογοδοσία παντός υπευθύνου ολιγωρίας και αμελείας με άμεσες ποινικές και πειθαρχικές διώξεις χωρίς ερευνητικές και άλλες χρονοβόρες παρελκυστικές διαδικασίες για τα πρόσφατα τραγικά συμβάντα.
Δεν χωρούν σήμερα ούτε κομματικές, ούτε προσωπικές σκοπιμότητες. Η κατάσταση είναι δραματικά κρίσιμη σε όλα τα επίπεδα. Αυτή τη στιγμή, ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν μπορεί να υποχρεωθεί να ακολουθήσει μια πολιτική στην οποία αποδεδειγμένα δεν πιστεύει. Θα ήταν εξευτελισμός. Ούτε και μπορούν να δώσουν τη λύση οι επικοινωνιακές πρωτοβουλίες, όπως ένας απλός ανασχηματισμός. Ούτε και η παλινωδίες με τα ανεπαρκή συμφωνημένα μέτρα για την οικονομία. Χρειάζεται πάνω απ’ όλα αλλαγή πολιτικής και διάθεση ανάληψης του τεράστιου πολιτικού κόστους που θα προκύψει. Αν το ΑΚΕΛ εξακολουθεί να μην μπορεί να ασπαστεί ένα τέτοιο πολιτικό πλαίσιο, τότε αυτό επιβάλλεται να γίνει από τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα, ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και Οικολόγους.
Το επιχείρημα ότι «σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά ο τόπος δεν είναι ώρα για παραιτήσεις και εκλογές» δεν στέκει αυτή τη χρονική στιγμή. Μια παραίτηση τώρα, οδηγεί σε εκλογές αρχές Σεπτεμβρίου. Ο Αύγουστος είναι μια περίοδος οικονομικά και πολιτικά νεκρή, συνεπεία και των αργιών που θα παραταθούν για λόγους εξοικονόμησης ηλεκτρικής ενέργειας.
Η εκκρεμότητα και οι δύσκολες στιγμές που περνά ο τόπος, κυρίως όμως οι κρίσιμοι δεκαοκτώ μήνες που θα ακολουθήσουν, επιβάλλουν την ανάληψη ευθύνης από όλα τα πολιτικά κόμματα. Μόνο μια τέτοια πρωτοβουλία θα δώσει διέξοδο και θα πείσει το λαό ότι έχει ηγεσία αντάξια των περιστάσεων. Μόνο έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να διασφαλίσουμε το παρόν και το μέλλον του τόπου μας.
Τα πάντα εξαρτώνται από μια κίνηση. Πατριωτική και σωτήρια για την Κύπρο. Τη γενναία απόφαση του Δημήτρη Χριστόφια να υποβάλει την παραίτηση του.
