του Νίκου Τορναρίτη
Η τραγωδία στη ναυτική βάση άφησε πίσω της νεκρούς και ανυπολόγιστες καταστροφές. Τραυμάτισε ταυτόχρονα και την ψυχή της Κύπρου, αναδεικνύοντας όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη για ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και τον τρόπο που λειτουργούμε. Πολλά ζητήματα που έγιναν μέρος μιας ρουτίνας στην Κύπρο για χρόνια – και δυστυχώς τα επιδείνωσε η διακυβέρνηση Χριστόφια – δεν είναι πλέον ανεχτά από την κοινωνία και τους πολίτες.
Το πιο κλασσικό μη ανεχτό φαινόμενο είναι η προχειρότητα στη διαχείριση πολύπλοκων θεμάτων. Ένας συνδυασμός περιορισμένης πολιτικής αντίληψης, επίμονης και απόλυτης τοποθέτησης, με τον ερασιτεχνισμό και την μετάθεση της ευθύνης, δημιούργησαν το εκρηκτικό μείγμα της πρωτάκουστης καταστροφής. Πέρασαν αρκετές ημέρες από τότε, αλλά μου φαίνεται ότι δυστυχώς, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν αντιλήφθηκε ακόμη το πελώριο μέγεθος της ευθύνης που του αναλογεί.
Επειδή προσωπικά αισθάνομαι ως πολιτικός την ανάγκη και της δικής μου αυτοκριτικής, θέλω να πω καθαρά ότι η ανάληψη της εξουσίας για τους πολιτικούς είναι πρώτιστα ανάληψη ευθύνης. Οι σύγχρονες χώρες δεν κυβερνώνται με κριτήρια και προδιαγραφές μιας στενής κομματικής εξουσίας. Είναι εύκολο να ηγείσαι ενός κόμματος, αλλά αυτό δεν συγκρίνεται με την ηγεσία μιας χώρας. Οι κοινωνίες έχουν εξαιρετικά σύνθετα και πολύπλοκα προβλήματα. Όταν αναλαμβάνεις να κάνεις κάτι, πρέπει να έχεις όραμα και στρατηγική. Ταυτόχρονα πρέπει να βάλεις κάτω ένα εφικτό σχέδιο και αξιόπιστα και ικανά πρόσωπα για να το υλοποιήσεις. Πρέπει να είσαι έτοιμος για ανατροπές, για απρόβλεπτες δυσκολίες, για πιέσεις… Τι από όλα αυτά έχει ισχύσει στη διαχείριση της υπόθεσης με τους τόνους των πυρομαχικών που κατέβασαν δίπλα από τον Βασιλικό;
Υποστηρίζω ότι τα γεγονότα στο Μαρί διαπερνούν όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς. Όσοι νομίζουν ότι απλώς θα επιστρέψουμε στις παλιές μας «συνήθειες», νομίζω ότι θα απογοητευτούν. Για μια σειρά από λόγους, πολιτικούς και οικονομικούς, τα πράγματα δεν θα γίνουν ποτέ όπως παλιά! Οι πολίτες θα είναι αμείλικτοι στις επιλογές τους μπροστά σε όποια κάλπη και απέναντι σε κάθε κόμμα. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πλήρως ποιο είναι το τίμημα να κυβερνάς ή απλώς να «κυβερνάς» μετατρέποντας το κράτος σε λάφυρο για τις σκοπιμότητές του καθενός.
Το μήνυμα για μένα είναι ξεκάθαρο: να ξεχάσουμε το ιδιοτελές και το στενοκομματικό. Με έργα και όχι λόγια, να δώσουμε την ευκαιρία σε αυτούς που αξίζουν να ηγηθούν του τόπου. Να δώσουμε βήμα στους ικανούς και άξιους που με τη δράση τους απέδειξαν ότι αντιλαμβάνονται τη δημόσια ζωή ως επιλογή ευθύνης και λογοδοσίας και όχι ως βάση ικανοποίησης ιδιοτελών συμφερόντων.
Να δουλέψουμε επιτέλους για έναν κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος παρά η αντιμετώπιση των μεγάλων πολιτικών και οικονομικών προβλημάτων που έχει τώρα ο τόπος μπροστά του.
