ΑντιΘέσεις: Γύρισε το παιγνίδι λέει ο ΔΗΣΥ, πετυχημένο παραμύθι αντιτάσσει το ΑΚΕΛ
ΚΥΠΕ – Θωμάς Κεττένης
Ιστορία επιτυχίας ή πετυχημένο παραμύθι; Ο ηγέτης του κυβερνώντος ΔΗΣΥ και του αντιπολιτευόμενου ΑΚΕΛ Αβέρωφ Νεοφύτου και Αντρος Κυπριανού διαφωνούν και εκφράζουν τις εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις και αντιλήψεις στα θέματα της οικονομίας σε συνέντευξη στο ΚΥΠΕ, στην οποία κλήθηκαν να απαντήσουν στις ίδιες ερωτήσεις.
Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ δηλώνει πως η Κύπρος “έχει γυρίσει το παιγνίδι”, καθώς το 2013 η οικονομία ήταν υπό χρεοκοπία και αναξιόπιστη, ενώ σήμερα δημιουργούνται σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης, ενώ από την άλλη ο ΓΓ του ΑΚΕΛ δηλώνει πως Κυβέρνηση και ΔΗΣΥ δεν πρέπει να αναφέρονται σε επιτυχημένη ιστορία, αλλά σε “πετυχημένο παραμύθι”, αφού η ανεργία παραμένει στο 16% και 240 χιλιάδες άνθρωποι έχουν φτωχοποιηθεί.
Στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, ο κ. Νεοφύτου δηλώνει ότι παρόλο που αυτές, ως μνημονιακή δέσμευση, τις υπέγραψε η προηγούμενη Κυβέρνηση, το κόμμα του τις αντικρίζει ως ευκαιρία προσέλκυσης επενδύσεων. Αντιθέτως, ο κ. Κυπριανού εκφράζει την πλήρη αντίθεση του ΑΚΕΛ προς τις ιδιωτικοποιήσεις, χαρακτηρίζοντας τον ΔΗΣΥ και την Κυβέρνηση ως αγκυλωμένους στην ιδεολογική τους θέση υπέρ.
Έντονες διαφορές αναδεικνύονται και ως προς την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί στην οικονομία, με τον κ. Νεοφύτου να τονίζει την ανάγκη οικοδόμησης ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης της χώρας, στο οποίο το κράτος θα πρέπει να απεμπλακεί από εμπορικές δραστηριότητες και να περιοριστεί στον εποπτικό και ρυθμιστικό του ρόλο. Στον αντίποδα, ο κ. Κυπριανού τονίζει την ανάγκη χάραξης μιας πολιτικής για ανάπτυξη για τους πολλούς και όχι για τους λίγους και εκλεκτούς καθώς και πολιτικών που θέτουν στο επίκεντρο τους μικρομεσαίους.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της κοινής συνέντευξης:
ΕΡ: Η Κύπρος βρίσκεται λίγο πριν την έξοδο από το Μνημόνιο, με την Κυβέρνηση να χαρακτηρίζει την πορεία της οικονομίας από το 2013 και μετά ως μια “επιτυχημένη ιστορία”. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;
Α. Νεοφύτου: Πού ήταν η χώρα το 2013 και πού είναι σήμερα; Το 2013 ήταν υπό οικονομική χρεοκοπία και αναξιόπιστη. Σήμερα σταθεροποιείται η οικονομία και δημιουργούνται σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης. Τα δημόσια οικονομικά έχουν νοικοκυρευτεί και η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων όχι μόνο έχει επιτευχθεί, αλλά έχουν ξεπεραστεί οι προσδοκίες. Ως εκ τούτου, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης έχουν προβεί σε σημαντικές αναβαθμίσεις της κυπριακής οικονομίας και η χώρα έχει μπει σε πορεία ανάκαμψης.
Η Κύπρος έχει γυρίσει το παιγνίδι. Το δείχνουν οι αριθμοί που μαρτυρούν τη σημαντικότατη βελτίωση στα δημόσια οικονομικά, την αποκλιμάκωση της ανεργίας και το κλίμα εμπιστοσύνης που έχει ανακτηθεί. Η οικονομία έχει αφήσει πίσω της την ύφεση. Δεκατέσσερα τρίμηνα συνεχούς ύφεσης είναι πια παρελθόν. Η κυπριακή οικονομία μπήκε σε ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης με θετικό πρόσημο τα 2 πρώτα τρίμηνα του 2015. Εκτός συνταρακτικών εξωγενών παραγόντων, η χρονιά θα κλείσει με θετικό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης 1,5 – 2%.
Όμως, παρά την αποκλιμάκωση, η ανεργία εξακολουθεί να παραμένει σε ψηλά επίπεδα και έχουμε το υψηλότερο ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων στην Ευρώπη. Η πρόκληση που αποτελούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και οι τράπεζες οφείλουν να επιταχύνουν τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης δανείων.
Α. Κυπριανού: 70,000 συμπατριώτες μας ή το 16% είναι άνεργοι την ώρα που 30,000 νέοι έχουν μεταναστεύσει. 240,000 άνθρωποι έχουν φτωχοποιηθεί. 50,000 σιτίζονται στα κοινωνικά παντοπωλεία. Το σύστημα υγείας καταρρέει. Παιδιά πηγαίνουν στα σχολεία χωρίς πρόγευμα. Οι εκποιήσεις και το ξεσπίτωμα του κόσμου είναι μπροστά μας.
Οι κοινωνικές παροχές, που είναι στατιστικά οι χαμηλότερες στην Ευρώπη, έχουν κουτσουρευτεί επικίνδυνα. Οι εργασιακές σχέσεις αποδομούνται, ενώ ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται σε τιμή ευκαιρίας. Άρα η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ δεν πρέπει να αναφέρονται σε επιτυχημένη ιστορία, αλλά σε πετυχημένο παραμύθι. Γιατί σίγουρα η δική τους ιστορία δεν είναι η πραγματικότητα.
Σε ό,τι αφορά τα περί εξόδου από το Μνημόνιο επαναλαμβάνω ότι όλα τα Μνημόνια έχουν ημερομηνία λήξης. Όμως οι πολιτικές λιτότητας πάνω στις οποίες βασίζονται τα Μνημόνια δεν θα λήξουν. Γιατί αποτελούν την καρδιά της οικονομικής φιλοσοφίας της Κυβέρνησης Συναγερμού- Αναστασιάδη αλλά και των κυρίαρχων κύκλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα βγούμε από το Μνημόνιο αλλά όχι από τη δανειακή σύμβαση. Μέχρι την εξόφληση του 75% του χρέους μας θα είμαστε κάτω από μηχανισμό ελέγχου της ΕΕ. Θα λήξει λοιπόν το Μνημόνιο, αλλά όχι οι πολιτικές λιτότητας που μας επιβάλλονται.
ΕΡ: Οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν μεταξύ των όρων που έθεσε εξ αρχής η Τρόικα. Ο ΔΗΣΥ κατηγορήθηκε ότι θέλει το “ξεπούλημα” των ημικρατικών προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων και το ΑΚΕΛ ότι έχει “αγκυλώσεις” στο θέμα αυτό που κάνουν ζημιά στα δημόσια οικονομικά. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν ημικρατικοί οργανισμοί, και αν ναι, ποιοι και κάτω από ποιο καθεστώς;
Α. Νεοφύτου: Για να θέσουμε το σωστό πλαίσιο της ερώτησης θα πρέπει να θυμίσουμε για το ποιος έκανε δεκτή τη θέση της τρόικας αναφορικά με τις αποκρατικοποιήσεις. Ο Πανίκος Δημητριάδης, πρώην ΔΚΤ μιλώντας στις 8/01/13 στη βουλή είπε «έχουμε δεχθεί μέσα στο μνημόνιο συναντίληψης ότι, αν κριθεί αναγκαίο θα δεχθούμε και ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών. Αυτό το έχουμε αποδεχθεί ήδη» για να συμπληρώσει ο πρώην Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Χριστόφια κ. Σιαρλή λίγες μέρες αργότερα στις 11/01/13 ότι «ουδείς από την παρούσα κυβέρνηση μπορεί να ξεφύγει από τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέσα από την καταρχήν συμφωνία με την τρόικα για το Κυπριακό μνημόνιο, στο οποίο περιλαμβάνεται ξεκάθαρη αναφορά σε ιδιωτικοποιήσεις».
Εμείς αντικρίζουμε τις αποκρατικοποιήσεις ως ευκαιρία προσέλκυσης επενδύσεων. Οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν ακριβώς ένα όχημα εισροής ξένων κεφαλαίων στην οικονομία μας, με τρόπο μάλιστα που θα προσδώσουν προστιθέμενη αξία.
Για να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας είναι σημαντικό να έρθουν σημαντικές ξένες επενδύσεις και κεφάλαια στον τόπο μας, που με τη σειρά τους θα βοηθήσουν στο να ανοίξουν νέες δουλειές. Με τις αποκρατικοποιήσεις προσελκύουμε νέα κεφάλαια, νοικοκυρεύουμε και εκσυγχρονίζουμε τους οργανισμούς, διασφαλίζοντας τους εργαζομένους και ανοίγουμε τον ανταγωνισμό προς όφελος του καταναλωτή.
Είναι πλέον καιρός να πάψουν τα κόμματα και οι εκάστοτε κυβερνήσεις να διορίζουν τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των ημικρατικών οργανισμών. Τα κόμματα έχουν πια άλλο ρόλο στην εποχή μας. Οι κομματικοί διορισμοί είναι πολλές φορές αναξιοκρατικοί διότι γίνονται με λάθος κριτήρια και τελικά βλάπτουν τους ίδιους τους οργανισμούς και τους εργαζομένους σε αυτούς.
Για να ενδιαφερθούν όμως επενδυτές να επενδύσουν σε οργανισμούς και να εισρεύσουν ξένα κεφάλαια στην οικονομία ώστε να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη, είναι σημαντικό οι οργανισμοί αυτοί να έχουν προοπτική ανάπτυξης. Αλλιώς δεν θα κάνει νόημα για ένα επενδυτή να επενδύσει. Η λογική ότι σήμερα είναι κερδοφόροι, άρα δεν χρειάζεται οποιαδήποτε παρέμβαση, δεν ισχύει. Πρέπει να λάβουμε υπόψη το διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται και να δούμε πως αυτό επηρεάζει τις δραστηριότητες και τη μελλοντική τους προοπτική.
Στόχος είναι να θωρακίσουμε τους ίδιους τους οργανισμούς με επενδυτές – στρατηγικούς συνεργάτες, ώστε να καταστούν ακόμα καλύτεροι ως ζωτικό και ωφέλιμο κομμάτι της οικονομίας μας.
Α. Κυπριανού: Ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ δεν ελέγχονται μόνο επειδή θέλουν τις ιδιωτικοποιήσεις. Ελέγχονται και επειδή προεκλογικά είπαν ψέματα για τη θέση τους για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Αναστασιάδης ως υποψήφιος για την Προεδρία απέστειλε υπογεγραμμένη από τον ίδιο επιστολή προς τους υπαλλήλους των ημικρατικών μερικές μέρες πριν τις εκλογές, για να τους διαβεβαιώσει ότι δεν είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Άρα δεν είναι «αγκυλωμένο» το ΑΚΕΛ που ήταν ανέκαθεν εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά είναι ο κ. Αναστασιάδης πολύ εύκολος στην αποδέσμευση και από την ίδια την υπογραφή του.
Ως ΑΚΕΛ είμαστε εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων. Ο Πρόεδρος και ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι δογματικά υπέρ. Είναι οι ίδιοι αγκυλωμένοι στην ιδεολογική τους θέση για ιδιωτικοποιήσεις. Το λέω αυτό γιατί είναι οι ίδιοι που μας το ομολόγησαν πολλές φορές ότι δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Δηλαδή δεν προχωρούν σε ιδιωτικοποιήσεις επειδή υπάρχει οικονομική ανάγκη. Εξάλλου, αν τους πιστέψουμε ότι όλα βαίνουν καλώς, γιατί επιμένουν σε αυτές; Επειδή αυτή είναι η ιδεολογική τους πεποίθηση.
Το βασικό ερώτημα είναι: τι κερδίζει ο λαός και τι χάνει από τις ιδιωτικοποιήσεις. Το πρώτο ψέμα είναι ότι μέσω του ανταγωνισμού κερδίζουν οι καταναλωτές. Αυτά μας τα έλεγαν και για τις Κυπριακές Αερογραμμές και διερωτούμαι αν σήμερα είναι ευχαριστημένοι οι καταναλωτές με την ακρίβεια των εισιτηρίων. Αυτά ίσως να τα έλεγαν και στο λαό της Βουλγαρίας όταν του ιδιωτικοποιούσαν τον ηλεκτρισμό, αλλά διαψεύστηκαν από τις ψηλές τιμές που επιβλήθηκαν από τους ιδιώτες και που ανάγκασαν το λαό να προβεί σε μαζικές κινητοποιήσεις με αποτέλεσμα να παραιτηθεί η Κυβέρνηση.
Το δεύτερο ψέμα είναι ότι ζημιώνουμε ως οικονομία από την ύπαρξη των ημικρατικών. Το αντίθετο. Κερδίζει πολλά εκατομμύρια το κράτος από τους ημικρατικούς, τα οποία μπορούν να διοχετευθούν σε τομείς όπως η παιδεία και η υγεία. Το τρίτο ψέμα που επιστρατεύεται είναι ότι σε όλες τις σύγχρονες χώρες τα πάντα είναι ιδιωτικοποιημένα: ο ηλεκτρισμός, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές κ.λπ.
Λησμονούν τα τεράστια προβλήματα, την υποβάθμιση της ποιότητας και τις υπερτιμήσεις που δημιουργήθηκαν από τη στιγμή της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών, καθώς και το γεγονός ότι πλέον ακόμα και χώρες όπως η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία προχωρούν σε επανακρατικοποιήσεις. Τέλος, να αναφέρω ότι ιδιαίτερα κάποιοι Οργανισμοί, είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την εθνική ασφάλεια.
ΕΡ: Ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα και γενικότερα η οικονομική πολιτική της Κύπρου; Σε ποιο μοντέλο θα πρέπει να στηριχθεί ώστε να οδηγηθούμε σε ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας και μείωση της φτώχειας;
Α. Νεοφύτου: Τα επόμενα βήματα πρέπει να είναι οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς που θα συμβάλουν θετικά στην οικοδόμηση του νέου μοντέλου ανάπτυξης της χώρας. Η διαδικασία εκσυγχρονισμού της δημόσιας υπηρεσίας έχει ήδη ξεκινήσει. Μέσω της μεταρρύθμισης, η γραφειοκρατία πρέπει να μειωθεί ώστε να απλοποιηθούν οι διαδικασίες, να εξυπηρετηθεί καλύτερα ο πολίτης και να μειωθούν τα κόστη του ιδιωτικού τομέα στις συναλλαγές του με το δημόσιο.
Το κράτος δεν πρέπει να φορολογεί τους πολίτες για να κάνει κοινωνική πολιτική. Οι πολίτες δεν θέλουν ελεημοσύνη από το κράτος, αλλά θέλουν το κράτος να δημιουργεί τις οικονομικές συνθήκες για αξιοπρεπή εργασία. Όχι ως εργοδότης, αλλά παρέχοντας τις αναγκαίες πολιτικές ώστε να στηρίζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία και να ενθαρρύνεται ο ιδιωτικός τομέας να επενδύει και να αναπτύσσει επιχειρηματική δραστηριότητα. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία και να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα δίνοντας εφόδια και προοπτική στους νέους να δημιουργήσουν.
Το κράτος πρέπει να απεμπλακεί από εμπορικές δραστηριότητες και να περιοριστεί στον εποπτικό και ρυθμιστικό του ρόλο, ο οποίος πρέπει να ενδυναμωθεί και να ενισχυθεί. Δεν είναι δουλειά του κράτους να κατασκευάζει προϊόντα ούτε να παρέχει υπηρεσίες. Αυτά θα πρέπει να αφεθούν στον ιδιωτικό τομέα που μπορεί να τα παρέχει καλύτερα και σε χαμηλότερο κόστος.
Στην επόμενη μέρα για την οικονομία της Κύπρου στηριζόμαστε στους τομείς που συνέβαλαν στην πρόοδο και ευημερία των τελευταίων δεκαετιών, όπως ο τουρισμός, η οικοδομική βιομηχανία, οι επαγγελματικές υπηρεσίες, η ναυτιλία αλλά και στις νέες μας δυνάμεις. Επιβάλλεται να είμαστε αρωγοί στις κυπριακές επιχειρήσεις που καινοτομούν, αλλά και να ενισχύσουμε τις χιλιάδες μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στους παραγωγικούς τομείς. Να αναπτύξουμε και άλλους τομείς δραστηριότητας με υψηλή προστιθέμενη αξία, όπως η παιδεία, η υγεία, η έρευνα, και η τεχνολογία.
Η Κύπρος έχει τις δυνατότητες και το καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό ώστε να υλοποιήσει το όραμα της. Αυτές οι αλλαγές αποτελούν μονόδρομο για να κερδίσουμε τη μάχη της ανάπτυξης. Αυτή είναι η Κύπρος που θέλουμε και έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε.
Α. Κυπριανού: Καταρχήν τρεις μόνο λέξεις: στρατηγική για το φυσικό αέριο. Είναι λυπηρό που επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη ξηλώθηκαν όλοι οι σχεδιασμοί που είχαν γίνει. Γιατί η αξιοποίηση του φυσικού αερίου θα έδινε ώθηση στην ανάπτυξη στον τόπο μας και θα παρείχε ευκαιρίες εργοδότησης στον τομέα της ενέργειας.
Επιπλέον, πρέπει να ακολουθηθεί πολιτική για ανάπτυξη για τους πολλούς και όχι για τους λίγους και εκλεκτούς. Οφείλουμε να προωθήσουμε πολιτικές που θέτουν στο επίκεντρο τους, τους μικρομεσαίους. Που δε θα επιτρέπουν να τους στραγγαλίσουν οι πολιτικές των ωραρίων και των υπερχρεώσεων. Επίσης, συνολική αγροτική μεταρρύθμιση που θα καταστήσει ξανά την κυπριακή αγροτική οικονομία κερδοφόρα και πρωτοπόρα. Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός του τουριστικού μας προϊόντος κ.ά.
Το επόμενο βήμα είναι η δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και ανακατανομή των πόρων. Επίσης η υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα των οργανισμών δημόσιας ωφέλειας, η συνολική στρατηγική για τη νέα γενιά, ώστε να ανακόψουμε το τεράστιο κύμα μετανάστευσης.
Επιπλέον το φιάσκο του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος δημιούργησε τεράστια προβλήματα σε όσους έχουν ανάγκη. Η κοινωνική μας πολιτική χρειάζεται να ανασυγκροτηθεί.
Ταυτόχρονα, χρειάζεται να απαντήσουμε και στα καυτά προβλήματα μεγάλης μερίδας του λαού μέσω συγκεκριμένων μέτρων, όπως είναι η επιμήκυνση της παροχής του ανεργιακού επιδόματος, η επαναφορά και η διεύρυνση της Ενιαίας Εθνικής Στεγαστικής Πολιτικής, όπως και η αναστολή ποινικών διώξεων σε μικροοφειλέτες.
Επίσης, αυτό που χρειάζεται να γίνει άμεσα είναι μέτρα για μείωση των επιτοκίων, απαλλαγή του κόσμου από καταχρηστικές τραπεζικές χρεώσεις, προστασία της κύριας κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης και η διαχείριση του ιδιωτικού χρέους με βάση τις σημερινές οικονομικές και κοινωνικές πραγματικότητες. Στήριξη και εκσυγχρονισμός των δημόσιων νοσηλευτηρίων και εφαρμογή του ΓΕΣΥ.
Όλα αυτά περιλαμβάνονται σε προτάσεις και πολιτικές τις οποίες προτείναμε και προτείνουμε κατά καιρούς, όμως δυστυχώς η Κυβέρνηση είναι αλλού προσανατολισμένη.
Πηγή: ΚΥΠΕ
