Βουλευτή ΔΗΣΥ – Λεμεσού
Ο προϋπολογισμός Σταυράκη για το 2011 δεν αντιμετωπίζει την ουσία αυτών των προβλημάτων. Υποτίθεται ότι στοχεύει στη συγκράτηση των ελλειμμάτων αλλά οι λογιστικοί υπολογισμοί δεν υποστηρίζονται από πολιτικές, ούτε επιτρέπουν αισιοδοξία για τους πλέον καλόπιστους.
Η κυβέρνηση Χριστόφια ως σύνολο, δείχνει σοβαρές ανεπάρκειες και έλλειψη πολιτικής βούλησης να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Από την αρχή έδειξε αναποφασιστικότητα. Τώρα διαπιστώνει ο κάθε πολίτης ότι αδυνατεί να επιτύχει συναίνεση, φοβάται να πάρει μέτρα και να κάνει τομές που θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη και την έξοδο από την κρίση. Έχει διανύσει το μισό της κυβερνητικής θητείας πράττοντας ό,τι περνούσε από το χέρι της για να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Πέταξε στον κάλαθο ολοκληρωμένες προτάσεις που κατέθεσε εδώ και μήνες ο Δημοκρατικός Συναγερμός.
Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο ίδιος ο κ. Τρισέ, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας κ. Ορφανίδης, όλοι οι γκουρού της οικονομίας, το ΚΕΒΕ, η ΟΕΒ, οι μεγάλοι και οι μικροί, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Φωνάζουν για την ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών αλλά δυστυχώς σε ώτα μη ακουόντων.
Η κυβέρνηση πίστευε ότι στρουθοκαμηλίζοντας θα μπορούσε να αποφύγει τις δυσκολίες. Αντί να κάνει εθνικό διάλογο με όλους, με τα κόμματα, με τα συνδικάτα, με τους φορείς της οικονομίας και τα επιμελητήρια, προτίμησε τον στενό κομματικό διάλογο. Μακρόσυρτες διαδικασίες, κάθε μέρα και άλλα μέτρα, εκφυλισμός της διαδικασίας για να καταλήξει στα φορομπηκτικά μέτρα στο παρά πέντε. Σκότωσε τις αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας, καθήλωσε τον επιχειρηματία και τις επενδύσεις, ακύρωσε έναν αναπτυξιακό προϋπολογισμό.
Η κυβέρνηση Χριστόφια δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει ανάπτυξη και αναπτυξιακή πολιτική. Αυτή η κυβέρνηση ενώ αρέσκεται να μιλά για ανάπτυξη έχει κάνει τα πάντα για να την σταματήσει. Ο ιδιωτικός τομέας και οι παραγωγικές τάξεις της οικονομίας απλά δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος 72 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και 44 χιλιάδων ληπτών δημοσίου βοηθήματος. Και αν πραγματικά θέλουμε να στηρίξουμε τόσο το εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη για κοινωνική στήριξη, θα πρέπει να αλλάξουμε πολιτικές σήμερα. Οι προτάσεις του ΔΗΣΥ έδιναν τις λύσεις που θα ήταν κοινωνικά αποδεκτές και θα διασφάλιζαν τις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας.
Το 2011 είναι κατά την άποψή μου ένα έτος – καμπή για την πορεία της κυπριακής οικονομίας. Κρίνεται κατά πόσο θα δημιουργηθούν συνθήκες που θα οδηγήσουν σε έξωθεν παρεμβάσεις και εξαιρετικά επώδυνα μέτρα. Δυστυχώς, η κυβέρνηση επαναλαμβάνει τον κακό εαυτό της και επιβεβαιώνει τις χειρότερες προβλέψεις.
