του Θανάση Τσώκου
Αρχίζει στις 28 Αυγούστου 2012, στη Λευκωσία, η Συνεδρία του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΟΜΑΚ και της ΠΣΕΚΑ, καθώς επίσης και το 6ο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας Αποδήμων Κυπρίων – ΝΕΠΟΜΑΚ. Η σύγκληση των δύο αυτών οργάνων των αποδήμων Κυπρίων, γίνεται σε μια δύσκολη ομολογουμένως χρονική συγκυρία για τον τόπο. Δύσκολη, λόγω της Παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, της παρούσας πολιτικο-οικονομικής κατάστασης στο εσωτερικό, το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται το κυπριακό πρόβλημα, την αξιακή κρίση και την κρίση ταυτότητας που διανύουμε σε μεγάλο βαθμό ως κοινωνία.
Δημιουργείται λοιπόν, αυξημένη ευθύνη της κυπριακής πολιτείας, έναντι του συνόλου των Κυπρίων της Διασποράς, των οργανώσεων τους και των κυπριακών κοινοτήτων, από την Αφρική μέχρι την Αυστραλία, όπου υπάρχουν και δραστηριοποιούνται απόδημοι πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενεάς. Η στήριξη αυτή, θα πρέπει να είναι πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη μέσα στα πλαίσια μιας νέας φιλοσοφίας που θα διέπει το κεφάλαιο Κυπριακή Διασπορά και τις νέες πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν. Σημαντικός, θα πρέπει να είναι και ο ρόλος της Εκκλησίας της Κύπρου, στην προσπάθεια αναδόμησης και εκσυγχρονισμού των δομών της Κυπριακής Διασποράς.
Δημιουργείται όμως και τεράστια ευθύνη για τις ίδιες τις ηγεσίες της ΠΟΜΑΚ και της ΠΣΕΚΑ οι οποίες καλούνται να συμβάλουν στην προσπάθεια αξιοποίησης Κυπρίων νέων δεύτερης και τρίτης γενεάς στις υφιστάμενες τους δομές, σαν κύριο συστατικό του επιβαλλόμενου εκσυγχρονισμού και της ανανέωσης τους.
Είναι κοινά παραδεκτό, ότι το υφιστάμενο μοντέλο που εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια, έχει ξεπεραστεί. Σε κάποιο βαθμό δε, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι έχει αποτύχει κιόλας. Έχουμε αποτύχει σαν πολιτεία να συμβάλουμε στην καλύτερη δυνατή οργάνωση και δραστηριοποίηση των Κυπρίων της Διασποράς, στις χώρες όπου διαμένουν, αλλά και στην οργάνωση τους σε ηπειρωτική και παγκόσμια βάση. Μια προσπάθεια, που θα μπορούσε να ευοδωθεί και με την συμβολή του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού – ΣΑΕ αν αυτό έπαιζε τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε. Δυστυχώς όμως, ο ρόλος του έχει υποβαθμιστεί σε τέτοιο βαθμό, που και αυτό αδυνατεί να συμβάλει στην υλοποίηση τον σκοπών και στόχων δημιουργίας του. Το μοντέλο οργάνωσης και δράσης της Εβραϊκής Διασποράς και η αποτελεσματικότητα του, θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα και για μας.
Η προσπάθεια θα πρέπει να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη, θα πρέπει να ξεκινήσει μέσα από την ίδια την Κυπριακή Διασπορά. Αφού προβούν οι ίδιοι οι απόδημοι μας, σε μια αξιολόγηση των υφιστάμενων δομών τους, θα πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα: Τι είναι αυτό που θα πρέπει να αλλάξει, για να πετύχουμε τους στόχους και τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, στη νέα διαμορφούμενη εποχή; Σαν αποτέλεσμα της εσωτερικής αυτής διεργασίας, θα πρέπει να είναι η κατάθεση τολμηρών εισηγήσεων και η λήψη ρηξικέλευθων αποφάσεων, στα συλλογικά όργανα των ιδίων των αποδήμων με στόχο την αυτοβελτίωση.
Η αξιοποίηση της Κυπριακής Διασποράς, η καλύτερη οργάνωση της σε παγκόσμια βάση, η πιο αποτελεσματική δράση της, η στήριξη των προσπαθειών της στις χώρες όπου υπάρχει και δραστηριοποιείται, ο παγκόσμιος συντονισμός της, ο τρόπος βοήθειας και η συμβολή της στον τόπο, η δημιουργία παγκόσμιου μητρώου οργανώσεων αποδήμων, επιστημόνων, πολιτικών και επιχειρηματιών, η ακτινωτή σύνδεση και σχέση των διαφόρων Κυπριακών Κοινοτήτων μεταξύ τους, ο συντονισμός με την εκκλησία και τις διάφορες μητροπόλεις που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, αποτελούν εθνική υπόθεση. Για τον λόγο αυτό, το κράτος θα πρέπει να προχωρήσει στην εκπόνηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής, για τον τρόπο δράσης και συντονισμού του τόσο σημαντικού και εκλεκτού κομματιού του λαού μας, των αποδήμων, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και προκλήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας στη νέα εποχή. Ξεφεύγοντας από τον διαχειριστικό τρόπο αντιμετώπισης του θέματος. Κάτι που ισχύει για πολλά χρόνια τώρα.
Ευχή όλων θα πρέπει να είναι φέτος, από το βήμα του Συνεδρίου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΟΜΑΚ και της ΠΣΕΚΑ και του 6ου Συνεδρίου της ΝΕΠΟΜΑΚ να σταλούν, από την πολιτική μας ηγεσία, μηνύματα ενότητας και σύμπνοιας προς τους εκπροσώπους των αποδήμων. Να αποτυπωθεί η βούληση για εκπόνηση και εφαρμογή νέων πολιτικών για την Κυπριακή Διασπορά, με όραμα και προοπτική.