Ομιλία Προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού κ. Αβέρωφ Νεοφύτου στην Ολομέλεια της Βουλής για τον Προϋπολογισμό του 2016
Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων,
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι ιστορική μέρα η σημερινή. Διότι σήμερα που το κοινοβούλιο τίθεται ξανά ενώπιον της κορυφαίας νομοθετικής του πράξης, ταυτόχρονα η πράξη αυτή συνδέεται με την ανάκτηση της αξιοπρέπειας και της Εθνικής υπερηφάνειας του λαού μας.
Καλούμαστε σήμερα να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό που αποκαθιστά το κύρος της χώρας και την εθνική μας κυριαρχία.
Ο προϋπολογισμός που έχουμε ενώπιον μας, σηματοδοτεί την έξοδο της Κύπρου από το μνημόνιο.
Το τέλος της περιόδου που σοβαρές αποφάσεις μας, έπρεπε να έχουν την προηγούμενη συγκατάθεση των δανειστών μας.
Τον προσεχή Μάρτιο, θα έχουμε την επιτυχή ολοκλήρωση της τριετίας όπου η χώρα έπρεπε να εξυγιανθεί, να σταθεροποιηθεί και να ανακτήσει τον σεβασμό.
Η Κύπρος, γίνεται σήμερα πιο αξιόπιστη από ποτέ στο παρελθόν. Και σε οικονομικό και σε εθνικό και σε περιφερειακό, αλλά και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Για αυτή την αξιοπρέπεια είναι που πρέπει να μιλήσουμε σήμερα.
Διότι, για να στεκόμαστε ξανά αξιοπρεπής ως χώρα, χρειάστηκαν και εξακολουθούν να συνεχίζονται, μεγάλες και σκληρές θυσίες από το λαό μας.
Απαιτήθηκε από αυτή τη βουλή να περάσουν σκληρά μέτρα και να ληφθούν δύσκολες νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Απαιτήθηκε από την κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη να αναλάβει μεγάλες ευθύνες, μπροστά στη συντριπτική καταστροφή στην οποία βρέθηκε εικοσιτετράωρα μετά που ανέλαβε την εξουσία, και να εφαρμόσει ένα σκληρό πρόγραμμα εξυγίανσης.
Αυτή την αξιοπρέπεια λοιπόν, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την παίξουμε ξανά στα ζάρια του λαϊκισμού, της ευθυνοφοβίας και των μαγικών λύσεων.
Αυτή την αξιοπρέπεια οφείλουμε με σοβαρότητα να τη μετατρέψουμε σε δύναμη, σε ελπίδα και σε προοπτική για την καλύτερη Κύπρο που δημιουργείται.
Κύριε Πρόεδρε,
Την ώρα που η Κύπρος διανύει τους τελευταίους της μνημονιακούς μήνες, οφείλουμε όλοι να κάνουμε ένα βήμα πίσω.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δούμε την μεγάλη εικόνα.
Μόνο έτσι αντικειμενικά θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε το τι έχει γίνει.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε το που είμασταν το 2013 και που είναι η Κύπρος σήμερα.
Διότι σήμερα, η Κύπρος είναι αδιαμφισβήτητα μια πολύ καλύτερη χώρα από εκείνη που ήταν το 2013.
Κυρίως όμως, μόνο αν κάνουμε ένα βήμα πίσω θα μπορέσουμε να αποφασίσουμε τα επόμενα άλματα που χρειάζεται να γίνουν για να πετύχουμε την επόμενη μέρα της Κύπρου μας.
Να πετύχουμε την καλύτερη Κύπρο που οραματιζόμαστε.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Βιώνουμε μια περίοδο τεράστιων αντιφάσεων. Και δυστυχώς τα αρνητικά φαινόμενα – που όντως υπάρχουν – επισκιάζουν τα θετικά.
Αυτό συμβαίνει ακόμη και αν οι καλές εξελίξεις είναι πολύ μεγαλύτερης αξίας και σημασίας. Σε αυτή την περιδίνηση του μηδενισμού πρέπει να μπει ένα τέλος.
Αλλοίμονο αν αφεθεί η χώρα να παρασυρθεί στην ανθρωποφαγία, που το μόνο που εξυπηρετεί είναι τη θεωρία του χάους.
Μια θεωρία που δυστυχώς – για λόγους ξένους προς το εθνικό συμφέρον – πολύ θα ήθελαν κάποιοι να επικρατήσει.
Είναι πολύ αντιφατική η διαμετρικά διαφορετική εικόνα της Κύπρου και της οικονομίας της στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.
Πριν από χρόνια είχαμε μια επίπλαστη ευμάρεια, την ώρα που η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό κατρακυλούσε. Σήμερα, που κερδίζουμε την αξιοπιστία της χώρας μας στο εξωτερικό, εντός Κύπρου ορισμένοι εξακολουθούν να επιχειρούν τη δημιουργία της εικόνας του χάους.
Και ο πιο δύσπιστος παρατηρητής όμως διαπιστώνει ότι η Κυπριακή οικονομία έχει σταθεροποιηθεί. Τα δημόσια οικονομικά έχουν νοικοκυρευτεί.
Η Κύπρος, σε μόλις δύο χρόνια, πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα.
Μας έλεγαν πολλοί, εντός και εκτός βουλής, ότι της υπογραφής του μνημονίου θα ακολουθούσε ασύλληπτη φοροκαταιγίδα.
Και όμως, από την ημέρα που υπογράφηκε το μνημόνιο δεν έχει επιβληθεί ούτε ένας νέος φόρος.
Σήμερα μελετούμε νέες φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις που θα συνδράμουν στο περιβάλλον της προσέλκυσης επενδύσεων.
Μας έλεγαν πολλοί, ότι με την υπογραφή του μνημονίου η Κύπρος θα βυθιζόταν στην σκοτοδίνη της ύφεσης, του χρέους και των ελλειμάτων.
Και όμως, σε δύο μόλις χρόνια η Κύπρος παρουσιάζει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης των τελευταίων 7 ετών.
Με ανάπτυξη μεγαλύτερη του 1,5% η Κύπρος υπερβαίνει φέτος τον μέσο όρο της ευρωζώνης.
Ο αναπτυξιακός προϋπολογισμός του 2016, είναι κατά 5% ψηλότερος σε σχέση με τον προηγούμενο.
Την πολιτική των ελλειμάτων, την έχουμε αφήσει πίσω μας. Ούτε έκτακτα μέτρα χρειαστήκαμε, όπως αυτά που ερχόντουσαν εδώ στη βουλή κάθε τρεις και λίγο στο παρελθόν, ούτε και πρόσθετη βοήθεια απαιτήθηκε.
Αντιθέτως, έχουμε εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά. Κρατάμε το έλλειμα κάτω από 1% για δεύτερη χρονιά με πρόβλεψη να μηδενιστεί τον επόμενο χρόνο.
Κυρίως, έχουμε αναστρέψει την πορεία του δημοσίου χρέους, το οποίο από φέτος αρχίζει να μειώνεται.
Είναι πολλοί, εκείνοι που είχαν επενδύσει πολιτικά στην πιθανή καταστροφή. Και κάποιοι άλλοι ετοίμαζαν μελέτες για έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στη λίρα.
Είναι πολλοί, που επένδυσαν σε μαγικές προτάσεις, όπως εκείνες που επιχειρήθηκε να εφαρμοστούν στην Ελλάδα, φέρνοντας δυστυχώς τα χειρότερα των αποτελεσμάτων.
Όλους αυτούς τους κήρυκες του χάους, τους έχουμε διαψεύσει πανηγυρικά. Έχουμε πετύχει πολύ περισσότερα από όσα και οι πιο αισιόδοξοι αναλυτές του εξωτερικού ανέμεναν.
Σήμερα, η Κύπρος είναι αξιόπιστη και η οικονομία της αναβαθμίζεται με κάθε ευκαιρία.
Έχουμε βγει ξανά στις αγορές, έχοντας τα spreads των Κυπριακών ομολόγων σε επίπεδα κάτω του 4%. Επίπεδα που δεν είχαμε γνωρίσει ούτε και τότε που βιώναμε φρενήρης ρυθμούς ανάπτυξης.
Η μείωση των επιτοκίων του κρατικού δανεισμού, έχει φέρει απευθείας όφελος στα δημόσια οικονομικά.
Πάνω από εκατό εκατομμύρια υπολογίζεται το κέρδος της Κύπρου για το 2015. Το μέσο σταθμικό επιτόκιο του 4,2% το 2012, σήμερα το έχουμε μειώσει στο 2,75%.
Απελευθερώνοντας σωρεία ώριμων έργων που επιτέλους ξεκίνησαν να υλοποιούνται προς όφελος της Κύπρου, των τοπικών κοινωνιών και των πολιτών.
Πετυχαίνουμε την αντικατάσταση του εσωτερικού δανεισμού με εξωτερικό και μάλιστα φθηνότερο. Αναστρέφοντας την παντελή έλλειψη ρευστότητας που μας είχαν επιβάλει οι πολιτικές της κυβέρνησης Χριστόφια.
Διότι, ας μην ξεχνάμε. Το κράτος μας που σήμερα δανείζεται ξανά με αξιοπιστία, πριν λίγα μόλις χρόνια όχι μόνο από τα ταμεία προνοίας, αλλά μέχρι και από την Αγγλική Σχολή πήρε λεφτά για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Το τραπεζικό μας σύστημα είναι πλέον σταθερό. Έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη διεθνών επενδυτών.
Το πλαίσιο της αφερεγγυότητας, παρέχει επιτέλους το δίκτυ προστασίας που ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξε για τους δανειολήπτες και τις επιχειρήσεις.
Αυτό το πλαίσιο, σε συνδυασμό, ναι, με τον νόμο περί εκποιήσεων, έχουν δημιουργήσει το υπόβαθρό για ένα υγιές τραπεζικό σύστημα. Που βασισμένο σε στέρεα αυτή τη φορά θεμέλια, θα μπορέσει ξανά να δανειοδοτήσει πολίτες και επιχειρήσεις.
Η Κύπρος, το 2015, έχει καταργήσει εντελώς κάθε περιορισμό στη διακίνηση κεφαλαίων. Η Κύπρος δεν είναι πια χρηματοπιστωτικός προορισμός με ειδικές ανάγκες. Αυτό, είναι πλέον γεγονός!
Η Κύπρος έχει πετύχει εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρωπαϊκά κεφάλαια για να τροφοδοτηθεί η ανάπτυξη. Με ευνοϊκούς όρους για το κράτος και τις επιχειρήσεις.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Εύλογα κάποιος θα ρωτήσει αν τα πιο πάνω δημιουργούν μια επίπλαστη εικόνα.
Εύλογα κάποιος θα ανατρέξει στους δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που παραμένουν χωρίς εργασία. Στις οικογένειες που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Στα νέα παιδιά του τόπου μας που διερωτούνται αν μπορούν να έχουν μέλλον στην ίδια τους την πατρίδα.
Εγώ τους λέω ναι. Θα έχουν μέλλον σε αυτό τον τόπο. Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε καθημερινά. Για να δημιουργήσουμε τη νέα Κύπρο, την καλύτερη Κύπρο, που σύντομα θα δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για όλους τους πολίτες της.
Και αν επικεντρωνόμαστε σήμερα στους αριθμούς, είναι γιατί αυτοί αποτελούν την προϋπόθεση. Χωρίς αυτούς, ούτε επενδύσεις, ούτε αξιοπιστία, ούτε δουλειές μπορούν να υπάρξουν.
Η σοφιστία του οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι δυστυχούν, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δικαιολογία. Το διαβατήριο προς την παραμονή της κρίσης και της δυστυχίας.
Υπάρχουν όντως, δύο σημαντικά προβλήματα στην Κύπρο ακόμη.
Το πρώτο, είναι ο υψηλός δανεισμός και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Είναι αλήθεια, ότι την ώρα που εμείς, όλοι μας, έχουμε δώσει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όλα τα εργαλεία για να λειτουργήσει επιτέλους σωστά, εντούτοις οι καθυστερήσεις στην αναδιάρθρωση των δανείων είναι ακόμη δραματικές.
Το ίδιο το τραπεζικό σύστημα, οφείλει επιτέλους να αναλάβει τη δική του ευθύνη.
Υπάρχουν συμπολίτες και επιχειρήσεις μας που έχουν χάσει τους κόπους μιας ζωής σε καταθέσεις, μετοχές και αξιόγραφα, για να καλυφθούν οι αυθαιρεσίες των τραπεζών.
Τώρα που οι τράπεζες σώθηκαν, είναι η δική τους ώρα.
Να προβούν με τόλμη στις αναδιαρθρώσεις που χρειάζεται, να διαγράψουν από τις πρακτικές τους τις παράνομες ενέργειες και υπερχρεώσεις, να τροφοδοτήσουν την υγιή ανάπτυξη.
Η ευθυνοφοβία των τραπεζών, δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία απραξίας.
Να γνωρίζουν καλά, ότι δεν πρόκειται ποτέ να ευημερήσουν, αν δεν ευημερήσει πρώτα ο λαός και η οικονομία αυτού του τόπου.
Και αν σήμερα, υπάρχουν στην Κύπρο τα χαμηλότερα δανειστικά επιτόκια που είχαμε ποτέ, ούτε αυτό είναι αρκετό. Διότι σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, τα δανειστικά επιτόκια είναι πολύ ψηλά ακόμη.
Το μεγαλύτερο μας όμως πρόβλημα, είναι η ανεργία. Η υψηλή ανεργία είναι όντως μια θλιβερή πραγματικότητα. Όπως επίσης πραγματικότητα είναι ότι – έστω και λίγο – η απασχόληση ανακάμπτει και νέες θέσεις εργασίας άρχισαν να δημιουργούνται.
Διότι, εμείς, δεν έχουμε στόχο να στέλνουμε όλο και περισσότερους συμπολίτες μας στα επιδόματα.
Εμείς εργαζόμαστε για να μπορεί ο λαός μας στο σύνολο του να βρει ξανά δουλειά.
Ο περήφανος Κύπριος εργαζόμενος αξιοπρεπή εργασία που να ανταποκρίνεται στις δυνατότητές του ψάχνει. Δεν θέλει να ζητιανεύει αναζητώντας την κρατική ελεημοσύνη.
Θέλω όμως να πω και κάτι. Ακούω κάποιους να λένε ότι το 20% των φτωχότερων συμπολιτών μας, ζει σήμερα πιο δύσκολα. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά είναι η μισή αλήθεια.
Διερωτάται ο κάθε λογικός άνθρωπος: Πως θα μπορούσαν σήμερα αυτοί οι άνθρωποι να είναι καλύτερα, όταν 40,000 απ’ αυτούς στάλθηκαν στην ανεργία με τις πολιτικές της περασμένης πενταετίας.
Πως θα μπορούσε αυτός ο κόσμος να είναι καλύτερα, όταν με την πολιτική του να κρύψουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, να μην ενοχλήσουμε τα συμφέροντα, να μην αναλάβουμε εμείς την ευθύνη, τετραπλασιάστηκε η ανεργία και καταδικάστηκαν στη δυστυχία;
Λίγος σεβασμός δεν βλάπτει, όταν μιλάμε για αυτούς τους ανθρώπους. Που την περασμένη πενταετία δημιουργήθηκαν οι συνθήκες που τους έφεραν μέχρι εδώ.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Έχουμε θέσει τρεις βασικούς άξονες στην πολιτική μας.
Ο πρώτος είναι η απενεχοποίηση του κέρδους.
Η Κύπρος πλήρωσε πολύ ακριβά την ιδεολογική αγκύλωση που ήθελε το κέρδος εχθρό του λαού.
Εμείς θέλουμε τις επιχειρήσεις μας ξανά να δραστηριοποιούνται και να κερδίζουν. Γιατί χωρίς να κερδίζουν, ούτε νέους τομείς μπορούν να αναπτύσσουν, ούτε και θέσεις εργασίας να δημιουργούν.
Το λογικό κέρδος και ο ανταγωνισμός είναι ευλογία. Κατάρα είναι η ζημιά, τα μονοπώλια και η αισχροκέρδεια.
Ο δεύτερος άξονας είναι η δημιουργία ενός αξιόπιστου περιβάλλοντος προσέλκυσης επενδύσεων. Η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, η εμπιστοσύνη στην χώρα μας.
Χωρίς εμπιστοσύνη και αξιοπιστία, κανένας ξένος δεν θα επενδύσει στον τόπο μας. Και χωρίς ξένες επενδύσεις δεν μπορεί να υπάρξει γρήγορη οικονομική ανάπτυξη. Χωρίς επενδύσεις, δεν θα δημιουργηθούν δουλειές.
Και ναι, στην Κύπρο άρχισαν να έρχονται επενδύσεις. Και πραγματοποιήθηκαν αρκετές επενδύσεις μέχρι σήμερα.
Είναι και άλλες, ιδιωτικές επενδύσεις, που με κάθε τρόπο κάποιοι προσπαθούν να εμποδίσουν. Είτε αφορούν εργοστάσια χρυσού, είτε μονάδες που έχουν να κάνουν με τους υδρογονάνθρακες.
Ή και άλλες. Που δαιμονοποιούνται καθημερινά με την επίφαση ότι εξυπηρετούνται δήθεν συμφέροντα. Καλά, τις επενδύσεις ποιοι θα τις κάνουν; Επιχειρηματίες, παλιοί και νέοι θα τις κάνουν.
Φτάνει να δαιμονοποιούνται τα πάντα σε αυτό τον τόπο. Φτάνει να αφήνουμε καθηλωμένη την Κύπρο, για πέντε ψήφους και μια μέρα δημοσιότητας.
Ο τρίτος άξονας είναι η μεταρρύθμιση παντού. Η χώρα μας επιτέλους αλλάζει. Η Κύπρος γυρίζει σελίδα.
Έχουμε προχωρήσει στην τεράστια μεταρρύθμιση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
Δώσαμε πρόσβαση στην κοινωνική πολιτική του κράτους σε 20,000 οικογένειες που είτε ποτέ στον παρελθόν αυτή η πολιτεία δεν είχε κοιτάξει, είτε τους κοίταζε μόνο λίγο.
Βάλαμε τέλος στην κατάχρηση των επιδομάτων από τους λίγους και ανοίξαμε την πόρτα στους πολλούς. Αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη.
Η κοινωνική πολιτική που εφαρμόζουμε, αποτελεί σήμερα πρωτοποριακό μοντέλο παγκοσμίως. Ένα παράδειγμα κοινωνικού κράτους προς μίμηση.
Έτσι συνεχίζουμε σε όλους τους τομείς.
Προχωρούμε στην μεταρρύθμιση του κράτους για τον πολίτη και την οικονομία. Όχι για την εξυπηρέτηση των συντεχνιακών συμφερόντων εργοδοτών, εργαζομένων και κομμάτων, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις που προσθέτουν αξία σε αυτό τον τόπο.
Φέρνουμε την κινητικότητα στο δημόσιο και τη σύνδεση των μισθών με την οικονομική πορεία της χώρας. Αλλάζουμε την αξιολόγηση.
Και θέλω να πω και κάτι για τους δημοσίους λειτουργούς, που αιτήματα τους με βρήκαν πολλές φορές αντίθετο τα τελευταία χρόνια. Γιατί σήμερα θεωρώ ότι αξίζουν ένα έπαινο. Και διότι έχουν και αυτοί υποστεί περιορισμό στο εισόδημα τους, αλλά και – κυρίως – διότι η μεταρρύθμιση του δημοσίου γίνεται με την συναίνεση των ιδίων και των ηγεσιών τους.
Εργαζόμαστε για να έχουμε παιδεία για τα παιδιά μας. Όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς. Επικεντρωμένοι στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Δεν γίνεται να έχουμε το υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ για την παιδεία και τα χειρότερα αποτελέσματα.
Προχωρήσαμε επιτέλους στη σταδιακή κατάργηση του καταλόγου διοριστέων.
Ξεκινάμε την μεταρρύθμιση στην υγεία, έχοντας στο επίκεντρο τον ασθενή. Όχι μόνο τα συμφέροντα των γιατρών και των νοσηλευτών, είτε του δημοσίου, είτε του ιδιωτικού τομέα.
Η αυτονόμηση των νοσοκομείων είναι προϋπόθεση για να έχουμε μια καλύτερη υγεία. Και εκεί είναι πράγματι που θα κριθούμε όλοι, για το κατά πόσο θα ανοίξουμε τον δρόμο σε ένα υγιές, σύγχρονο και ωφέλιμο για τους ασθενείς και την οικονομία Γενικό Σύστημα Υγείας.
Θα προχωρήσουμε το επόμενο διάστημα στην μείωση της στρατιωτικής θητείας.
Εκσυγχρονίζουμε την αγροτική παραγωγή. Προωθούμε το σύστημα ταχύτερης και ποιοτικότερης απονομής δικαιοσύνης.
Και μειώνουμε την ίδια ώρα τα οικονομικά βάρη και την επιβάρυνση του πολίτη για χατίρι ενός σπάταλου και αναποτελεσματικού κράτους.
Για αυτό και έχουμε ήδη ξεκινήσει την μελέτη για να πετύχουμε μείωση φόρων, αντί της αύξησης που οι κακές γλώσσες προέβλεπαν.
Είναι για τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις που εργαζόμαστε.
Προχωρούμε να αλλάξουμε την Κύπρο.
Είμαστε προσηλωμένοι στην μεταρρύθμιση παντού.
Και είναι με τον ίδιο φακό που εργαζόμαστε και για τις αποκρατικοποιήσεις. Για να εξυπηρετήσουμε τον καταναλωτή και τα συμφέροντα του τόπου.
Διασφαλίζοντας τους εργαζομένους, δίνοντας τους επιλογές που τους ικανοποιούν. Με τον ίδιο τρόπο είχαμε πετύχει και στο παρελθόν την αποκρατικοποίηση των αεροδρομίων.
Χωρίς ούτε ένας εργαζόμενος να θυματοποιηθεί και χωρίς ο φορολογούμενος να επιβαρυνθεί έστω ένα σεντ, απέκτησε η Κύπρος αεροδρόμια που αποτελούν την καλύτερη βιτρίνα για τον τόπο.
Το ίδιο θα γίνει και με τις τηλεπικοινωνίες. Το ίδιο θα γίνει και με τα λιμάνια μας, χωρίς το κράτος να χάνει την κυριότητα.
Οι αποκρατικοποιήσεις, αποτελούν τις μεγαλύτερες άμεσες επενδύσεις που μπορούν να γίνουν σε αυτό τον τόπο. Το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον της οικονομίας και του Κύπριου καταναλωτή, δεν μπορούν να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, έναντι των ιδιοτελειών και των αγκυλώσεων.
Με την συμβολή του στρατηγικού συνεργάτη – επενδυτή, οι οργανισμοί θα μπορέσουν να κρατήσουν ψηλά την αξία και αξιοπιστία τους, να απαλλαγούν από τα δεσμά που τους επιβάλλει το θεσμικό πλαίσιο και να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του ανταγωνιστικού περιβάλλοντος.
Είναι πλέον καιρός να πάψουν τα κόμματα και οι εκάστοτε κυβερνήσεις να διορίζουν τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των ημικρατικών οργανισμών. Τα κόμματα έχουν άλλο ρόλο στην εποχή μας.
Το δημόσιο καλό, δεν είναι προνόμιο των συμφερόντων κανενός. Φτάνει πια να θυσιάζεται ο τόπος, για να μην γίνεται καμία αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση.
Βάζουμε επιτέλους τελεία.
Εμείς, τα βασίλεια ορισμένων, δεν τα συντηρούμε και δεν θα τα συντηρήσουμε.
Ξέρω, κάποιοι μας λέτε ξεροκέφαλους.
Ναι! Είμαστε ξεροκέφαλοι μεταρρυθμιστές.
Ναι! Είμαστε ξεροκέφαλοι εχθροί του λαϊκισμού.
Ναι! Είμαστε ξεροκέφαλοι εργάτες μιας καλύτερης Κύπρου.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Αυτή η κοινωνία έχει υπομείνει πολλά τα τελευταία χρόνια. Ο στωικός τρόπος αντίδρασης των Κυπρίων στα πολλαπλά πλήγματα της κρίσης, που σε μεγάλο μέρος της από δικές μας αστοχίες προήλθαν, είναι αξιοθαύμαστος.
Υποκλίνομαι στις θυσίες, στην καρτερικότητα και την υπευθυνότητα των συμπολιτών μας.
Η κοινωνική ειρήνη στην Κύπρο δεν διαταράχθηκε, παρά την εύλογη απόγνωση.
Πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να ρίξουν λάδι στην φωτιά της αγανάκτησης, όπως και το ΑΚΕΛ, το απέφυγαν. Αυτό το αναγνωρίζουμε.
Οι σημερινοί, είναι οι τελευταίοι προϋπολογισμοί της παρούσας βουλής.
Μιας βουλής που έχει κατηγορηθεί από τους πολίτες για σωρεία περιστατικών και αποφάσεων.
Πιστεύω, ότι πολλοί βουλευτές έχουν αδικήσει με συμπεριφορές τον εαυτό τους. Έχουν δοθεί αφορμές για σχόλια που δεν περιποιούν τιμή σε αυτό το σώμα. Έχουν γίνει λάθη πολλά. Και αναφέρομαι στο κόμμα μου, αλλά και σε όλα τα κόμματα.
Εγώ όμως, δεν θέλω να συνδράμω το γενικό κλίμα της απαξίωσης.
Διότι, αυτή η βουλή, με όλες τις αδυναμίες της, έχει πετύχει να δώσει διεξόδους στη ψήφιση κρίσιμων νομοσχεδίων. Αυτή η βουλή, όταν έπρεπε, ανέλαβε βαρύτατες ευθύνες για να μην χρεωκοπήσει η χώρα.
Κάθε άλλο παρά ο κανόνας είναι, κόμματα της αντιπολίτευσης να στηρίζουν μνημονιακά νομοσχέδια. Στην Ευρώπη ολόκληρη, κυβερνητικές πλειοψηφίες έχαναν την αυτοδυναμία τους σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Αυτό πρέπει να το πιστωθεί η παρούσα βουλή. Και πρέπει να το πιστωθούν και κόμματα, στο ΔΗΚΟ αναφέρομαι κυρίως, αλλά και σε άλλα κατά περίπτωση, που συμμετείχαν στην ευθύνη να επανεύρει η χώρα την αξιοπρέπειά της.
Δεν είμαστε αγνώμονες εμείς. Αναγνωρίζουμε το ό,τι καλό έχει γίνει.
Από αυτή την κρίση δεν πρέπει μόνο να βγούμε με ένα πιο ποιοτικό κράτος στην υπηρεσία του πολίτη και μια καλά θεμελιωμένη και αξιόπιστη οικονομία. Πρέπει να εξέλθουμε της κρίσης και με καλύτερη ποιότητα δημοκρατίας. Ένα ισχυρό και υψηλό περί δικαίου αίσθημα.
Η ευθύνη είναι ολονών μας. Της κυβέρνησης, των κομμάτων, της βουλής, των ανεξάρτητων αξιωματούχων αυτού του κράτους. Ουδείς εξαιρείται.
Διότι χωρίς καλύτερο κράτος και ποιοτικότερη δημοκρατία, θα έχουμε όλοι αποτύχει καθοριστικά.
Απαιτείται ακόμη περισσότερη σύνθεση και συνεννόηση. Και μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και μεταξύ πολιτικού συστήματος και κοινωνίας.
Είμαστε, θα συνεχίσουμε να είμαστε, ανεκτικοί στην κριτική όλων σας, αλλά και συνάμα έτοιμοι για συνεννόηση για το εθνικό καλό.
Είναι η ώρα να αφήσουμε πίσω τις προκαταλήψεις και τις αγκυλώσεις.
Να βάλουμε τέρμα στην μικροπολιτική. Να βρούμε τους τομείς εκείνους όπου όλοι μαζί μπορούμε να συνδράμουμε για να φτάσουμε στην καλύτερη Κύπρο.
Και να συνειδητοποιήσουμε ότι τα κόμματα δεν έχουμε την πολυτέλεια να συρρικνώσουμε άλλο τη δημοκρατία. Έχουμε υποχρέωση, όλοι μαζί, να κοινωνικοποιήσουμε την πολιτική, αντί να κομματικοποιούμε την κοινωνία.
Έχουμε μπροστά μας την ενεργειακή πρόκληση. Κάτι που μπορεί να βελτιώσει δραστικά την προοπτική της πατρίδας μας.
Έχουμε μπροστά μας ισχυρές και πολυεπίπεδες συνεργασίες που αναπτύσσουμε με κράτη γείτονές μας. Το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, μαζί και με την Ελλάδα.
Έχουμε να αντιμετωπίσουμε, μαζί και με τους Ευρωπαίους συμμάχους μας, την απειλή του Ισλαμικού φονταμενταλισμού, την τρομοκρατία, το προσφυγικό πρόβλημα.
Η Κύπρος δεν είναι πια ο φτωχός συγγενής. Ούτε η Ευρωπαϊκή χώρα που η μοναδική της απασχόληση είναι το εθνικό της πρόβλημα.
Η μικρή Κύπρος, έχει τεράστιες δυνατότητες να καταστεί η πολιτική και οικονομική γέφυρα συνεργασίας της περιοχής.
Είναι η χώρα που μπορεί να μιλάει και να συνεργάζεται την ίδια ώρα με όλους. Το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, τους ευρωπαίους τους Ρώσους και τους Αμερικανούς, το Ιράν και τις Ινδίες.
Η μικρή Κύπρος μπορεί να πετύχει πάρα πολλά σε αυτή την δύσκολη και δισεπίλυτη διεθνή συγκυρία.
Υπάρχουν τόσες προκλήσεις που μπορούμε να κυνηγήσουμε όλοι μαζί, παρά να κοκορομαχούμε, πολλές φορές μάλιστα για ασήμαντη αφορμή.
Κάτι που ασφαλώς ισχύει και για το Κυπριακό.
Δεν έχει νόημα ο διαχωρισμός στα Ναι και τα Όχι του παρελθόντος.
Είναι εκτός λογικής ο διαχωρισμός σε μειοδότες και απορριπτικούς.
Μιλάμε πλέον για άλλα πράγματα υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Ένα είναι το σίγουρο. Δεν μπορεί να αφήσουμε αυτή την τοπική και διεθνή συγκυρία να πάει χαμένη.
Οφείλουμε να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο προκειμένου η νέα προσπάθεια για το Κυπριακό να πετύχει. Οφείλουμε να προσπαθήσουμε.
Υπάρχει σήμερα ένας άλλος συνομιλητής στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, που όσο και αν πρόσφατες τοποθετήσεις του δικαίως μας προβληματίζουν, εντούτοις κανένας μας δεν μπορεί να τον ταυτίζει με τους προηγούμενους.
Οι διεθνείς συνθήκες είναι τέτοιες, που ένας σωστός συμβιβασμός στο Κυπριακό, όχι μόνο μπορεί να είναι επιθυμητός από όλους, αλλά μπορεί κιόλας να αποβεί προς το συμφέρον όλων.
Κατ’ αρχάς των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων που θα απελευθερώσουν τις μεγάλες προοπτικές της Κύπρου να καταστεί τόπος ευημερίας, ασφάλειας και σεβασμού των ελευθεριών.
Προς το συμφέρον της Ευρώπης και της περιοχής. Προς το συμφέρον της Ελλάδας, αλλά και της Τουρκίας.
Εδώ είναι που χρειαζόμαστε τη διεθνή κοινότητα. Να πείσει την Τουρκία πρώτα για την ανάγκη της λύσης, αλλά και – κυρίως – για την ανάγκη η λύση να είναι σύγχρονη και βιώσιμη.
Δεν μπορούμε το 2015 να συζητούμε με όρους που επικράτησαν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Δεν μπορούμε σε μια σύγχρονη χώρα να μιλάμε για εγγυήσεις και στρατεύματα τρίτων χωρών.
Δεν επιτρέπεται σε μια ευρωπαϊκή χώρα να εγείρεται – έστω – θέμα καταπάτησης του κεκτημένου και βασικών ελευθεριών.
Για αυτά είναι που προσπαθούμε. Και ναι, σε αυτά μπορούμε να αγωνιστούμε όλοι μαζί.
Το αποτέλεσμα – αν υπάρξει – θα έχουμε τον χρόνο ο καθένας μας να το κρίνουμε στο τέλος.
Να έχουμε όμως πάντα κατά νου ότι μεγάλα οράματα δεν χωρούν σε μοιρασμένες πατρίδες.
Και ότι καμία άλλη ατζέντα δεν υπερτερεί της απαλλαγής της χώρας μας από την παρουσία της Τουρκίας και των στρατευμάτων της.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή στη μάχη για ρήξη με τα κατεστημένα και τις νοοτροπίες άλλων εποχών.
Είμαστε έτοιμοι να επωμιστούμε το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, αρκεί να διασφαλίσουμε το μέλλον και την προοπτική στο τόπο μας.
Η πολιτική σήμερα είναι οι πράξεις. Εκεί κρινόμαστε όλοι. Έτσι γινόμαστε αξιόπιστοι. Έτσι διεκδικούμε την εμπιστοσύνη. Έτσι υπηρετούμε την πατρίδα μας.
Η πολιτική σήμερα είναι οι αποφάσεις που παράγουν πραγματικά αποτελέσματα και διαμορφώνουν την πραγματική ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας. Στην εργασία τους, στο νοικοκυριό τους, ακόμη και στην κοινωνική τους θέση.
Είμαστε εδώ για να πάρουμε τη χώρα μας μπροστά.
Στόχος μας είναι να φτιάξουμε μια καλύτερη πατρίδα.
Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε στους συμπολίτες μας ένα αξιόπιστο επίπεδο διαβίωσης στο πλαίσιο μίας αξιόπιστης δημοκρατίας.
Η Κύπρος μας είναι ξανά αξιοπρεπής.
Η Κύπρος μας, επανακτά την εθνική της κυριαρχία.
Γίνεται μια χώρα ξανά με αυτοπεποίθηση και ελπίδα.
Οι δύσκολες εποχές που περάσαμε, καθίστανται σιγά σιγά μια κακή ανάμνηση.
Ο προϋπολογισμός που σήμερα έχουμε ενώπιον μας, είναι το επόμενο βήμα αυτής της μεγάλης προσπάθειας.
Πολιτικές διαφορές και αντίθετες προσεγγίσεις μπορούμε και πρέπει να έχουμε. Ο μεγάλος στόχος όμως μπορεί και πρέπει να είναι κοινός για όλους μας.
Σας ευχαριστώ.
