του Θανάση Τσώκου
Σε ένα «ανοικτό» κόμμα, οι εσωκομματικές διεργασίες, ειδικότερα δε αυτή των αρχαιρεσιών και της ανάδειξης νέας ηγεσίας όπως άλλωστε και σε κάθε ευνομούμενο κράτος, οι εκλογές, αποτελούν θεμελιώδεις και αναντικατάστατες συνιστώσες της σύγχρονης δημοκρατίας. Μόνο μέσα από την εμβάθυνση της εσωκομματικής του δημοκρατίας και τον εκσυγχρονισμό, ένα κόμμα μπορεί να αποτελέσει βασικό θεσμό πολιτικής οργάνωσης και αντιπροσώπευσης στη νέα εποχή που διανύουμε. Να μπορέσει, ως συλλογικό πολιτικό υποκείμενο, να διαχειριστεί τη διπλή κρίση της πολιτικής, ως κρίση της πολιτικής αξιοπιστίας και πειστικότητας του πολιτικού βίου αλλά και της κρίσης της πολιτικής αντιπροσώπευσης.
Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η κοινωνία, προσεγγίζει με ολοένα και μεγαλύτερη καχυποψία, δυσπιστία αλλά και απαξίωση, την πολιτική και τους πολιτικούς. Δεδομένο όμως είναι επίσης και το ότι η άσκηση πολιτικής και οι αποφάσεις των πολιτικών, έχουν άμεσο αντίκτυπο στον ιδιωτικό και δημόσιο βίο του καθενός από μας. Καθώς επίσης και το ότι η σύγχρονη δημοκρατία, δεν είναι μετακομματική, αφού δεν υπάρχει θεσμός υποκατάστατος των πολιτικών κομμάτων. Άρα μέσα από τη συμμετοχή στην όποια εκλογική διαδικασία, που επιβάλλεται να γίνεται, θα πρέπει να έχουμε ως κύριο μέλημα μας, την έγκυρη πολιτική αντιπροσώπευση της κοινωνίας, επιλέγοντας αυτούς που θεωρούμε πραγματικά ικανούς να αρθρώσουν σύγχρονο πολιτικό λόγο, ως πολιτικά υποκείμενα. Και υπάρχουν μέσα στους πολιτικούς σχηματισμούς πολιτικά υποκείμενα, πολιτικοί δηλαδή, που μπορούν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις κοινωνίας και πολιτικών σε μια νέα βάση.
Η ευθύνη και ο ρόλος του Δημοκρατικού Συναγερμού στην δύσκολη αυτή οικονομική, κοινωνική και πολιτική συγκυρία που όλοι βιώνουμε, είναι πιο αυξημένος από ποτέ άλλοτε. Το κόμμα, ως συγκυβερνώσα παράταξη, καλείται να συνδιαμορφώσει κυβερνητικές πολιτικές, να υλοποιήσει πολιτικές που περιλαμβάνονταν στο κυβερνητικό πρόγραμμα του προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και να αποτελέσει αξιολογικό κριτή των κυβερνητικών πολιτικών και πρακτικών. Ρόλος σύνθετος και πολυδιάστατος.
Η ηγεσία του κόμματος που θα εκλεγεί μέσα από την κορυφαία εκλογική διαδικασία της 27ης Απριλίου 2013 για ανάδειξη των τριών αντιπροέδρων αλλά και αυτή που θα ακολουθήσει στις 11 Μαΐου 2013, για ανάδειξη των είκοσι μελών του πολιτικού γραφείου (η αναβολή των συνεδρίων δεν ήταν δυνατή καταστατικά αλλά ούτε και πολιτικά δόκιμη), θα πρέπει να συμβάλει στην επανεκκίνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού. Η συμμετοχή των ψηφοφόρων στις δυο αυτές εκλογικές αναμετρήσεις, θα πρέπει να είναι καθολική.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, στη νέα εποχή, θα πρέπει να παραμείνει ένα μεικτό, πολυσυλλεκτικό κόμμα με διεισδυτικότητα στο νέο διεθνές και ευρωπαϊκό σκηνικό, στη βάση της υπάρχουσας ιδεολογικής και πολιτικής του φυσιογνωμίας. Κόμμα με έμμισθα στελέχη υψηλού βαθμού επαγγελματικής κατάρτισης και ισχυρό πολιτικό δυναμικό με συνθετικές ικανότητες, που να μπορεί να αναλάβει με επάρκεια κρατικά αξιώματα, με διεισδυτικότητα στις τοπικές κοινωνίες αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας ευρύτερα. Κόμμα με οργανωτική και πολιτική συνοχή και εξωστρεφείς προσανατολισμούς, με αποδέκτες των πολιτικών του μηνυμάτων, το σύνολο της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας των αποχρώσεων, με νέες αντιλήψεις, δίκτυα και απαιτήσεις.
Θα πρέπει να διευρύνουμε το κοινωνικό μας ακροατήριο και να λειτουργήσουμε ως βασικό forum πολιτικών διεργασιών και θέσεων. Να επιδιώξουμε την ηλεκτρονική αποκέντρωση μέσα από την ψηφιακή, τεχνολογική και διαδικτυακή αναβάθμιση. Να αναθέσουμε νέους ρόλους στις τοπικές επιτροπές και τα επαρχιακά συμβούλια με στόχο, μέσα από την πολιτική τους αποκέντρωση, την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών, δράσεων και παρεμβάσεων, περιφερειακού και τοπικού χαρακτήρα. Και όλα αυτά, μέσα από την προσπάθεια για διαμόρφωση μιας νέας σχέσης με την κοινωνία των πολιτών, την πολιτική κοινωνία, ως κόμμα των πολιτών, που θα επιτρέπει την ενεργό και ουσιαστική συμμετοχή τους, στο κομματικό, άρα και το πολιτικό γίγνεσθαι.
