του Θανάση Τσώκου
Ο Νίκος Αναστασιάδης, έλαβε από το Ανώτατο Συμβούλιο του Δημοκρατικού Συναγερμού, το χρίσμα του υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές του 2013, συγκεντρώνοντας ποσοστό 86.7 % (673 ψήφους) έναντι 13% (103 ψήφους) της ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους. Από την όλη διαδικασία και υπό τις περιστάσεις, κερδισμένος είναι ο Δημοκρατικός Συναγερμός στον οποίο για άλλη μια φορά, λειτούργησαν υποδειγματικές ενδοκομματικές διαδικασίες και διεργασίες.
Η δέσμευση της Ελένης Θεοχάρους, ότι «θα σεβαστεί με θρησκευτική ευλάβεια το εκλογικό αποτέλεσμα», παρόλο το γεγονός ότι είναι διφορούμενη, σφυρηλατεί την ενότητα του Δημοκρατικού Συναγερμού. Αφού ο σεβασμός ενός εκλογικού αποτελέσματος, εξυπακούει τουλάχιστο το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας. Θα δώσει δε στο κόμμα και τον υποψήφιο του Νίκο Αναστασιάδη, μια νέα δυναμική, άρα και μια νέα προοπτική, στη μάχη των προεδρικών εκλογών του 2013.
Η επόμενη μέρα, θα πρέπει να βρει την Ελένη Θεοχάρους, να στηρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη στην μάχη των επικείμενων προεδρικών εκλογών. Η ίδια, αποτελεί σημαντικό πολιτικό και νοητικό κεφάλαιο για τον Δημοκρατικό Συναγερμό και την ευρύτερη κεντροδεξιά. Ένα κεφάλαιο το οποίο δεν θα πρέπει να αυτοακυρωθεί, λόγω πρόσκαιρων συναισθηματικών προσεγγίσεων και αναλύσεων. Δεν θα πρέπει η ίδια, να προκαλέσει την διαγραφή της από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, στην προσπάθεια της να κατέλθει ως ανεξάρτητη υποψήφια Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θέτοντας έτσι τον εαυτό της, στο πολιτικό περιθώριο. Παρασυρόμενη από αυτούς, που προσπαθούν να ακυρώσουν την πολιτική και τα πολιτικά κόμματα.
Στην ομιλία του ενώπιον των Συνέδρων, ο Νίκος Αναστασιάδης, ανέλυσε τους άξονες του προγράμματος διακυβέρνησης του τόπου, όπως αυτό θα κατατεθεί ολοκληρωμένο σύντομα στο λαό. Αφού πρώτα, προηγηθεί διάλογος με την κοινωνία των πολιτών και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Χαρακτηριστική φράση στην αναφορά του Προέδρου του Κόμματος, ήταν ότι: « Η πορεία προς τις προεδρικές εκλογές, προσφέρεται για την Δημοκρατική επανάσταση που απαιτείται» και ότι «οφείλουμε να καθιερώσουμε μια νέα πρακτική που θα ενώνει όσες των πολιτικών δυνάμεων είναι αποφασισμένες μακριά από πολιτικό κόστος, αλλά μέσα από τη διαβούλευση και τον αλληλοσεβασμό, να συνδιαμορφώσουν, ένα αξιόπιστο και τολμηρό κυβερνητικό πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που θα βασίζεται σε στέρεα θεμέλια, μιας υγιούς πολιτικής συνεργασίας και όχι στη βάση συναλλαγών».
Η Ελένη Θεοχάρους, ανάλωσε το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας της στο Κυπριακό πρόβλημα. Το σχόλιο της για την απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου, η οποία προδιέγραψε εκ των προτέρων ότι θα είναι σε αναντιστοιχία με την βούληση της βάσης του κόμματος και της κοινωνίας στο σύνολο της, ήταν τουλάχιστο ατυχές. Αξιοπρόσεκτη ήταν η αναφορά της, στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ως βάση λύσης του κυπριακού, κάτι που δεν εξαρτάτε από την δική μας πλευρά. Κριτική άσκησε και για διαχρονικές υποχωρήσεις και του Δημοκρατικού Συναγερμού στο Κυπριακό που εν μέρει είναι ορθή.
Πέραν τούτου όμως, οι αναφορές της στο Κυπριακό, δεν διέφεραν κατά πολύ σε φιλοσοφία και περιεχόμενο από αυτές του Νίκου Αναστασιάδη. Ένα βασικό σημείο σύγκλησης, υπήρξε η εμπλοκή και ο ρόλος της Ε.Ε. στο Κυπριακό. Παρόλο το γεγονός, ότι μερικοί επιχειρούν να προβάλουν την άποψη, ότι οι δύο ομιλίες είχαν εντελώς διαφορετικό στίγμα.
Ελένη Θεοχάρους και Νίκος Αναστασιάδης, μπορούν να βρεθούν σε ακτίνα συνεννόησης, μέσα από ένα γόνιμο διάλογο. Κάτι που θα πρέπει να επιδιωχθεί και από τους δύο. Για το καλό του Δημοκρατικού Συναγερμού, αλλά και του τόπου. Για τους ίδιους λόγους, που η Ελένη θεοχάρους, στήριζε μέχρι τώρα τον Νίκο Αναστασιάδη και το κόμμα της, τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Έστω και αν διαφωνούσε, όπως και άλλα κομματικά στελέχη κατά καιρούς, με κάποιες από τις αποφάσεις του. Διαφωνίες θεμιτές σε ένα «ανοικτό» κόμμα. Αναστασιάδης και Θεοχάρους, έχουν να διαδραματίσουν ρόλο στη νέα εποχή που βρίσκεται μπροστά μας. Στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε.
Η κοινωνία των πολιτών, τρέφει τεράστια εκτίμηση προς την Ελένη Θεοχάρους. Εκτίμηση αλλά και αισθήματα αγάπης τρέφει και ο κόσμος του Δημοκρατικού Συναγερμού έναντι της. Αγάπη και εκτίμηση που αποτυπώθηκε έμπρακτα και όχι θεωρητικά, πολλές φορές για αυτήν. Ευχή μου, οι χιλιάδες των Συναγερμικών να μην απογοητευτούν από τις επιλογές της και οι χιλιάδες συμπολίτες μας εκτός κόμματος, που εναποθέτουν ελπίδα σε αυτή, να δικαιωθούν μέσα από την συνέχιση της παρουσίας της στη μάχιμη πολιτική ζωή του τόπου.
