Ομιλία Ανδρέα Θεμιστοκλεους για τον προϋπολογισμό του 2014

20 Φεβρουαρίου, 2014
https://disy.org.cy/wp-content/uploads/2014/02/vouli.0d85e95d1f7f9a9e3757912f810e8ef6-1.jpg

1.          Επικρατούσης μίας απίστευτης οικονομικής κρίσης κληθήκαμε αυτές τις μέρες, για να εγκρίνουμε ή να απορρίψουμε, τον πρώτο κρατικό προϋπολογισμό, μετά τα δραματικά γεγονότα τής περασμένης Άνοιξης. Τον πρώτο προϋπολογισμό της κυβέρνησης του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος τον περασμένο Φεβρουάριο ζήτησε και ανέλαβε από τον λαό την εντολή και την ευθύνη, για να διαχειριστεί την κρίση αυτήν, να αντιμετωπίσει τις άμεσες συνέπειες της, να σταθεροποιήσει την όλη κατάσταση και μετά με βήματα σταθερά και μεγάλες προσπάθειες να μας βγάλει από το μάτι του κυκλώνα.

 

2.          Καμία χώρα και κανένας λαός ούτε καταστρέφονται ούτε σώζονται από τη μία μέρα στην άλλη και κανένα κράτος και καμία οικονομία δεν φτάνουν στο χείλος της κατάρρευσης και της χρεοκοπίας μέσα σε λίγες μέρες.  Μέσα σε λίγες μέρες και από τη μία μέρα στην άλλη, αυτό που συμβαίνει δεν είναι η καταστροφή, αλλά η διαπίστωση, η γνωστοποίηση και η συνειδητοποίηση των ολέθριων και τραγικών συνεπειών της.

 

3.          Κάθε καταστροφής μίας χώρας, κάθε κατάρρευσης ή χρεοκοπίας μίας οικονομίας, προηγείται μία παρατεταμένη και γενικευμένη παρακμή, πρώτα ηθική και μετά πολιτική. Και παρακμή της πολιτικής σημαίνει παρακμή της δημοκρατίας, παρακμή των θεσμών και των συνειδήσεων. Σημαίνει παρακμή του κράτους και της οικονομίας.

 

4.          Οι βασικοί λόγοι και οι κύριες αιτίες της καταστροφής μας, είναι ο μόνιμος λαϊκισμός των κομμάτων και των πολιτικών, οι λανθασμένοι προσανατολισμοί, κάποιοι  ως προς την κατεύθυνση και κάποιοι ως προς την έκταση, της οικονομίας, η ανευθυνότητα απέναντι στη χώρα, το κράτος και τον λαό μας, η διαφθορά, η διαπλοκή και η συνακόλουθη απουσία δημόσιου και αποτελεσματικού ελέγχου, η καθιερωμένη ατιμωρησία και η κουφότητα σε κρίσιμες αποφάσεις και μείζονες επιλογές.

 

5.          Καταστραφήκαμε, διότι πιστεύοντας στην ουτοπία, ότι η Κύπρος θα μετατραπεί σε Σιγκαπούρη της Μεσογείου εξοντώσαμε αντί να προσαρμόσουμε την γεωργική και ζωική παραγωγή, εξοντώσαμε αντί να εκσυγχρονίσουμε τις βιοτεχνίες και τις βιομηχανίες μας, τις οδηγήσαμε στο κλείσιμο ή  την πτώχευση ή στο εξωτερικό. Πιστεύοντας στην ίδια ουτοπία και ενώ είμαστε σε μέγεθος μία μικρή βάρκα, νομίσαμε ότι μπορούσαμε να κάμνουμε πολιτικές μεγέθους υπερωκεάνιου.

 

6.          Καταστραφήκαμε, διότι ενώ η οικονομία πέραν από σωστούς επιστήμονες έχει ανάγκη και από σωστούς επαγγελματίες με άριστη επαγγελματική και πιστοποιημένη κατάρτιση, εμείς αφήσαμε τον χώρο ανάμεσα στο λύκειο και τις τεχνικές σχολές από τη μια και το πανεπιστήμιο από την άλλη, κενό και σχεδόν ακάλυπτο. 

 

7.          Καταστραφήκαμε, διότι η πανεπιστημιακή μας εκπαίδευση αναπτύχθηκε, όχι στη βάση των δεδομένων της χώρας, των αντοχών και αναγκών της κοινωνίας, της αγοράς και της οικονομίας, αλλά εική και ως έτυχε και στη βάση ποιοι ήθελαν να διοριστούν και να διορίζουν και ποιοι ήθελαν να πλουτίζουν. Αποτέλεσμα αυτού του εγκλήματος είναι να παράγουμε χιλιάδες ανέργους που ο καθένας κοστίζει στον λαό 80 χιλιάδες ευρώ και άλλες τόσες στην οικογένειά του, που η οικονομία, η βιομηχανία και η αγορά δεν πρόκειται ποτέ να τους απορροφήσει και ούτε και στο εξωτερικό υπάρχει δυνατότητα εργοδότησής τους. Και μην ακούσω το βλακώδες «ας κάμουν κάτι άλλο», γιατί τότε θα ρωτήσω, αυτό το κάτι άλλο, γιατί ως κράτος αποτύχαμε να τους το υποδείξουμε από νωρίς.

 

8.          Καταστραφήκαμε, διότι επιτρέψαμε τη δημιουργία και το γιγάντεμα νησίδων παρανομίας, βασιλείων διαφθοράς και πηγές προσωπικού πλουτισμού αθέμιτου και παράνομου.

 

9.          Καταστραφήκαμε, διότι επί μακρόν πολλοί που έτυχαν της εμπιστοσύνης του λαού και της πολιτείας και τιμήθηκαν με θέσεις και αξιώματα μεγάλης ευθύνης και ιερής αποστολής έθεταν και ακόμα θέτουν υπεράνω και εις βάρος της χώρας, υπεράνω και εις βάρος του γενικότερου καλού του λαού, το δικό τους και του κόμματος τους. Και το ερώτημα είναι : Αν οι κρατικοί αξιωματούχοι, βουλευτές, υπουργοί, επίτροποι, ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι, πανεπιστημιακοί, συνδικαλιστές, δήμαρχοι και τέλος πάντων η ηγεσία ενός λαού αποσυντίθεται ηθικά, παρά τις κάποιες εξαιρέσεις αρετής, τι ηθική αντοχή μπορούμε να  περιμένουμε από τον απλό άνθρωπο;

 

10.      Καταστραφήκαμε, διότι κάθε φορά που κάποιοι πολιτικοί προσπαθούσαν να εξυγιάνουν τον πολιτικό και τον δημόσιο βίο μας, σε κάποιο τομέα, κάποιοι άλλοι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι τους σταματούσαν ή ακόμα έπαιρναν ή έδιναν οδηγίες για την εξόντωσή τους.

 

11.      Καταστραφήκαμε, διότι κάποιοι ενώ διαλαλούσαν παντού ότι οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και ότι δήθεν οι νόμοι της αγοράς και οι εποπτικές αρχές ρυθμίζουν τα πάντα, στην πράξη αποδείχτηκε ότι ιδιωτικές επιχειρήσεις ήταν μόνο στα κέρδη τους και ιδιωτικές υποθέσεις το μοίρασμα αυτών των κερδών σε μπόνους και όπως είπε και ο Πρόεδρος της Ισλανδίας τα κέρδη ήσαν ιδιωτικά και οι ζημιές δημόσιες.

 

12.      Καταστραφήκαμε, διότι ενώ οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες είναι εθνικός πλούτος, τις παραδώσαμε σε κάποιους, χωρίς ποτέ να διαμορφώσουμε το θεσμικό πλαίσιο εκείνο που θα διαφύλασσε και θα προστάτευε τον λαό και προπάντων τη δημοκρατία ιδίως κατά την κρίσιμη ώρα της, που είναι οι εκλογές, όταν ο λαός καλείται να αποτιμήσει κόμματα και πολιτικούς και να πάρει αποφάσεις για το μέλλον του. Επιτρέψαμε σε κάποιους επιτήδειους να βγάζουν τη δημοκρατία σε προσφορές, για να πλουτίζουν και να προσπορίζονται επιρροή. Επιρροή στη Βουλή, επιρροή στα κόμματα, επιρροή παντού. Και αν αυτή κατάσταση αφεθεί να συνεχίσει να προχωρεί ανενόχλητη, τότε πολύ σύντομα ο πολιτικός μας βίος θα εκφυλιστεί, η δημοκρατία μας θα είναι μόνο κατ’ επίφαση και ο λαός μας θα καταντήσει να κυβερνάται, να εκπροσωπείται και στο τέλος να δικάζεται από τους εγκάθετους και τους αχυράνθρωπους της διαφθοράς και της διαπλοκής.

 

13.      Καταστραφήκαμε, διότι για πολλά χρόνια καταστήσαμε την Κύπρο, για τα εκατομμύρια που μας περιτριγυρίζουν έναν ηλιόλουστο και ελκυστικό προορισμό παροχής πλουσιοπάροχων επιδομάτων, τα οποία έβγαιναν από τον κόπο και το υστέρημα αυτού του λαού.

 

14.      Καταστραφήκαμε, διότι ενώ μπορούσαμε για τα περισσότερα επαγγέλματα να βάλουμε ως προϋπόθεση την επαρκή γνώση της Ελληνικής γλώσσας, όπως σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης για τη δική τους γλώσσα προ πολλού έπραξαν, για να προστατέψουμε νόμιμα και σωστά τους δικούς μας εργαζομένους, δεν το πράξαμε  διότι κάποιοι δήθεν προοδευτικοί μας κατηγόρησαν ως εθνικιστές, ρατσιστές και σωβινιστές.

 

 15.      Καταστραφήκαμε, διότι η επί μακρόν επικράτηση του λαϊκισμού, ανάμεσα στους πολιτικούς και τα κόμματα, μαζί με την ανευθυνότητα, την ασυδοσία, την παρανομία και την ατιμωρησία, που γεννά και εκτρέφει σε σημαντικούς οργανισμούς και θεσμούς, είχε ως συνέπεια για τη χώρα να ικανοποιεί την απληστία τού λαού, τη ματαιοδοξία και τη χρηματολαγνεία του, να θωπεύει τα ελαττώματα και να ενισχύει τα κατώτερα ένστικτα του, πλήττοντας ταυτοχρόνως τις αρετές, τις αξίες και τους άξιους του, υπονομεύοντας την ασφάλεια, την ελευθερία και τη δημοκρατία του, ναρκοθετώντας την οικονομία του και προπάντων πλήττοντας τον πατριωτισμό του και το αίσθημα ευθύνης του, απέναντι στο μέλλον της χώρας αλλά και στο μέλλον των παιδιών του.

 

 16.      Καταστραφήκαμε, διότι το πολιτικό σύστημα πάσχει από έναν γενικό και σύγχρονο βαθύτατο μιθριδατισμό. Πάσχει από τον βαθμιαίο εθισμό σε ολοένα ισχυρότερες δόσεις ατομικισμού, ολοένα ισχυρότερες δόσεις λαϊκισμού, ολοένα ισχυρότερες δόσεις ανευθυνότητας, ολοένα ισχυρότερες δόσεις ανοχής στην απάτη, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και προ πάντων ολοένα ισχυρότερες δόσεις ατιμωρησίας.

 

17.     Και εδώ θέλω να υπερτονίσω, ότι μόνον ο φόβος μιας τιμωρίας υπέρτερης και πιο μεγάλης από το κέρδος και το όφελος, μπορεί να αποτρέψει κάποιον άνθρωπο ή κράτος να ξεκινήσει ή να συνεχίσει ν’ αδικεί το περιβάλλον του και ν’ αποτρέψει ανθρώπους που εμπιστεύεται η πολιτεία από το να απατούν, να εξαπατούν και να αποσπούν χρήματα από τα δημόσια ταμεία.

 

18.      Είναι αδύνατον ν’ αντέξει η δημοκρατία μας, όταν σχεδόν το σύνολο του λαού ξέρει καλά, ότι χωρίς να φταίει πουθενά, θυσιάζεται και υποφέρει για τον πλουτισμό και την καλοπέραση των ολίγων και την ίδια ώρα νοιώθει καλά στο πετσί του, ότι οι ένοχοι ακόμα μιας δυστυχίας του, ενδεχομένως θα παραμείνουν για μια ακόμα φορά ατιμώρητοι.

 

19.      Καταστραφήκαμε, διότι το πολιτικό σύστημα κατά κανόνα ικανοποιούσε σχεδόν όλα τα αιτήματα που είχαν οικονομικό κόστος χωρίς την ίδια ώρα να κοιτάζει, ως όφειλε, και να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τα δεδομένα της χώρας, τις δυνατότητες του κράτους και προπάντων χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις αντοχές του λαού.

 

20.      Καταστραφήκαμε, διότι το πολιτικό σύστημα, που φέρει την πρώτη ευθύνη, για το πώς και το πού πάει αυτή η χώρα διαφεντεύεται αφενός από τον ο φόβο του διαβόητου και περιβόητου πρόσκαιρου πολιτικού κόστους και την παντί τρόπω αποφυγή του και αφετέρου από την  ελπίδα του πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους και την παντί τρόπω επιδίωξη του.

 

21.      Καταστραφήκαμε, διότι ο λαϊκισμός, αφού πρώτα με εύηχα συνθήματα και ηδονιστικές αυταπάτες, νάρκωνε  με γλυκασμό σημαντικό τμήμα της κοινωνίας, μετά τη φόρτωνε με βάρη υπέρτερα των αντοχών της, ύστερα στοχοποιούσε και εξουδετέρωνε κάθε εστία πολιτικής αντίστασης και κάθε φορέα ρεαλισμού, διόγκωσε τα προβλήματα και τις ανάγκες της, στη συνέχεια την αφαίμασσε και στο τέλος κατασπάραξε τις σάρκες της.

 

22.      Καταστραφήκαμε, διότι ενώ η δημαγωγία, προσφέρει άμεσα οφέλη στον δημαγωγό, με αμεσότερο το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος, καθιστά το πολιτικό σύστημα ανίκανο για να δώσει λύσεις στα προβλήματα, που παλιοί δημαγωγοί δημιούργησαν, συντηρεί και επιδεινώνει τα προβλήματα αυτά και σαν να μην έφτανε αυτό, δημιουργεί και φορτώνει πρόσθετα και καινούργια, με τις δυσχέρειες και το οικονομικό κόστος της επίλυσής τους, να παραπέμπονται πολλαπλασιασμένα εις το μέλλον.

 

23.      Καταστραφήκαμε, διότι ο λαός μας βαυκαλισμένος και ναρκωμένος, φορτώθηκε εξελικτικά, τεράστια βάρη στην καμπούρα του, που τον έφεραν στα όρια της ισορροπίας, των αντοχών και των δυνατοτήτων του, που με τα εγκληματικά σφάλματα και τα νέα επαχθή βάρη της διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ κυριολεκτικά κατέρρευσε, γονάτισε και σήμερα μέσα σε συνθήκες καταστροφής, καθημερινά ταπεινώνεται, υποθηκεύεται και δυστυχεί.

 

24.      Δυστυχώς, η χώρα, ο λαός και η κοινωνία πληρώνουν το διαχρονικό και συσσωρευμένο κόστος της δημαγωγίας, του λαϊκισμού, της ανευθυνότητας και της κουφότητας, αλλά δυστυχέστατα οι πολίτες εξακολουθούν ακόμα, ναρκωμένοι από ισχυρότερες δόσεις λαϊκισμού, να ανέχονται και εν πολλοίς να επιβραβεύουν τους δημαγωγούς και να τους επιτρέπουν να συνεχίζουν την πολιτική αγυρτεία τους και την πολιτική αλητεία τους.

 

25.      Η νέα αυτή μεταλλαγμένη, μετανεωτερική  μορφή δουλείας, που μας επιβλήθηκε και η γενοκτονία των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων, που ήδη οργιάζει και κάθε μέρα γίνεται και περισσότερο βάρβαρη, δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια να ελπίζω.

 

26.      Δεν σας το κρύβω, ότι και αν ακόμα βγούμε σύντομα από την οικονομική κρίση και αν ακόμα επανακτήσουμε τα όσα χάσαμε, μέσα μου αισθάνομαι, ότι αν δεν αντιμετωπιστούν κατά τρόπο σωστό και μόνιμο οι αιτίες, οι νοοτροπίες και οι παθογένειες, που μας οδήγησαν στην πολιτική παρακμή και στη συνέχεια στην καταστροφή, κάθε τόσο θα καταστρεφόμαστε, μέχρι να έρθει η πλήρης αποδυνάμωση και κατάρρευση της χώρας, με μοιραία κατάληξη την πλήρη τουρκοποίηση της και τον πλήρη εξανδραποδισμό μας.

 

Καλά Χριστούγεννα και είθε η Νέα Χρονιά, να είναι για τον λαό μας χρονιά ελπίδας και ανάτασης και για την πατρίδα μας, χρονιά δικαίωσης!

https://disy.org.cy/wp-content/uploads/2023/09/logo-site-members.disy_.cy_.png
Επικοινωνία
22883000
Πινδάρου 25, Λευκωσία

© 2023 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ. All Rights Reserved.