Σε επαναβεβαίωση της πάγιας θέσης και της εμμονής του Δημοκρατικού Συναγερμού σε λύση διζωνικής – δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με βάση τις συμφωνίες κορυφής 1977 και 1979, τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006, τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις ευρωπαϊκές αρχές, προέβη σήμερα ο πρόεδρος του κόμματος Νίκος Αναστασιάδης μιλώντας ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά τη συζήτηση του κυπριακού προβλήματος στην Ολομέλεια του Σώματος. Ο κ. Αναστασιάδης τόνισε ότι μια τέτοια Ομοσπονδία θα πρέπει να αποτελεί μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία να είναι αδιαίρετη και αδιάλυτη, να έχει μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Οι πρόνοιες της λύσης να συνάδουν με τις αρχές και αξίες πάνω στις οποίες η Ε.Ε. εδράζεται, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων βασικών ελευθεριών, χωρίς μόνιμες παρεκκλίσεις, και να προβλέπει ότι τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα θα αποχωρήσουν μέσα σε ένα στενό χρονοδιάγραμμα.
Απορρίπτουμε και αποκλείουμε, είπε, την όποια μορφή λύσης που οδηγεί στη νομιμοποίηση του status quo ή στη λύση δύο χωριστών κρατών αλλά και την πολιτική που παραπέμπει στην εξεύρεση λύσης σε βάθος χρόνου ή βασίζεται σε ανεδαφικές προσδοκίες ή απροσδιόριστες να επισυμβούν ευνοϊκές συγκυρίες, είπε ο κ. Αναστασιάδης, προσθέτοντας:
- Η λύση να είναι προϊόν συμφωνίας και όχι το αποτέλεσμα επιβολής εκ των έξω.
- Να υπάρχουν ισχυρές και αξιόπιστες εγγυήσεις εφαρμογής της λύσης με ουσιαστική συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Να εξασφαλίζεται η πλήρης και ενεργός συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας
Στην εισαγωγή της ομιλίας του ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού αφού κατέγραψε την διαδρομή των ολέθριων λαθών της κυπριακής ηγεσίας, από της ενάρξεως του αγώνα για την Ένωση έως την προδοσία και την καταστροφή του 1974, τόνισε ότι η λεπτομερής καταγραφή τους δεν θα πρόσφερε την όποια υπηρεσία. Θα πρόσθετε όμως, είπε, ένας νηφάλιος προβληματισμός για την πορεία που ακολουθήσαμε τα τελευταία 37 χρόνια για να διαφανεί αν διδαχτήκαμε από τα λάθη και τα πάθη που μας έφεραν στην σημερινή τραγική κατάσταση.
«Σκοπός μου δεν είναι να παρακάμψω τα αυτονόητα, πως δηλαδή κύρια ευθύνη για τη μη λύση του Κυπριακού φέρει η Τουρκία», τόνισε. «Στόχος μου είναι μέσα από την αυτοκριτική και την καλόπιστη κριτική να προκαλέσω τον προβληματισμό για τις δικές μας ευθύνες, λάθη και παραλήψεις. Ένα προβληματισμό που πηγάζει από την ίδια με εσάς αγωνία για τη τύχη του Κυπριακού Ελληνισμού».
«Γι’ αυτό –τόνισε- και δεν θα διστάσω να μιλήσω και σήμερα με τη γλώσσα της αλήθειας. Δεν θα υπολογίσω εκλογές, πολιτικό κόστος και τις όποιες σκοπιμότητες. Θα παραθέσω γεγονότα και εκτιμήσεις για τη μέχρι σήμερα πορεία αλλά και με αίσθημα ευθύνης θα καταθέσω τις θέσεις και προτάσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού».
Ανασκοπώντας τις επιλογές και πολιτικές των τελευταίων 37 χρόνων διαπιστώνουμε πως ακολουθήσαμε μια πορεία που τη διέκρινε ο πλεονασμός συνθημάτων, συναισθημάτων και ψευδαισθήσεων. Που της έλειπε το ορθολογικό όραμα. Μια πορεία από την οποία απουσίαζε η συνέπεια, η συγκροτημένη στρατηγική και η συλλογική διαχείριση. Αποτέλεσμα, ακολουθώντας μια «ευφάνταστη και πολυδιάστατη» όπως την αποκαλούσαμε, πολιτική, να παραλείψουμε να κτίσουμε αξιόπιστες συμμαχίες, ζώντας στην πλάνη πως μπορούσαμε να παίζουμε πότε με την Ανατολή, πότε με τη Δύση και άλλοτε με τους Αδέσμευτους αφήνοντας το άλλοτε έντονο διεθνές ενδιαφέρον και στήριξη να μετατραπούν σε κόπωση και αδιαφορία. Συνεπεία τούτου, σήμερα οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες γίνονται δεκτοί από ηγέτες κρατών και την ηγεσία της ΕΕ, λεγόμενοι βουλευτές εκπροσωπούν το ψευδοκράτος στην ΚΣΣΕ, η χρήση του παρανόμου αεροδρομίου δεν θεωρείται πλέον ποινικό αδίκημα από την Κυπριακή Δημοκρατία, η διεξαγωγή εμπορίου με τα κατεχόμενα να τυγχάνει έμμεσης αναγνώρισης, ο εποικισμός να συνεχίζεται και το ΕΔΑΔ να αναγνωρίζει δικαιώματα στους έποικους, το ψευδοκράτος να αναπτύσσει σχέσεις με την ΕΕ και οι ε/κ περιουσίες να ιδιοποιούνται και αντί διεθνούς καταδίκης να βρίσκει σε μεγάλο βαθμό, δικαίωση από το ΕΔΑΔ.
Οι αναφορές σε θλιβερές εξελίξεις δεν αποσυνδέονται από τη δεδομένη και υπαρκτή τουρκική αδιαλλαξία. Ας αναλογιστούμε, όμως είπε, πως η μόνη φορά που η τουρκική πολιτική και η τουρκική διπλωματία δέχθηκαν ήττα, παρά το γεγονός ότι ήταν το ίδιο ισχυρές, ήταν όταν Κύπρος και Ελλάδα είχαν ολοκληρωμένη στρατηγική, συγκεκριμένους στόχους, αξιοπιστία, δημιούργησαν τις αναγκαίες συμμαχίες, αξιοποίησαν συγκυρίες και έκαναν κατορθωτό η αδύναμη Κύπρος να καταστεί πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αν είναι κάτι που επιτείνει τις ανησυχίες μας είναι πως δυστυχώς, παρά τα όσα έχουν επισυμβεί, αυτό που παρατηρείται τα τελευταία τρία χρόνια είναι η πλήρης απουσία μιας ανάλογης, αξιόπιστης και αποτελεσματικής στρατηγικής, όπως κατ’ επανάληψη και φορτικά είχαμε εισηγηθεί. Ανησυχούμε γι’ αυτό.
Την ίδια ώρα τόσο ο πρόεδρος όσο και η ηγεσία του ΑΚΕΛ καλούνται με αυτοκριτική διάθεση να αναλογιστούν πώς μέσα σε τρία χρόνια κατόρθωσαν να προκαλέσουν τέτοια ρήγματα στο εσωτερικό μέτωπο αλλά και να παραμείνουν στην ουσία μόνοι. Τρία χρόνια μετά την εκλογή του προέδρου Χριστόφια και την έναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας φτάσαμε στο σημείο να ακούμε από το στόμα του ίδιου το προέδρου ότι ούτε καν η βάση της λύσης δεν είναι πλέον ξεκάθαρη.
Είναι η πεποίθηση μας πως καθίσταται όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία η ετοιμασία ενός συνολικού πλαισίου προτάσεων για λύση του Κυπριακού που να συγκεντρώνει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση εάν όχι και την ομοφωνία του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων και η ενίσχυση της διαδικασίας των συνομιλιών με τη διευρυμένη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Τουρκίας και της Ελλάδας, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησία, αλλά και να μην αφήνεται σε ένα ατέρμονα διάλογο απεριορίστου χρόνου. Με αυτό τον τρόπο η ΕΕ και η Τουρκία θα τεθούν ενώπιον των ευθυνών τους. Αν η Ε.Ε. και Τουρκία δεν καταστούν μέρος στην εν εξελίξει διαπραγμάτευση πώς θα διαφανεί αν πραγματικά η Τουρκία στηρίζει ενεργά τις προσπάθειες για εξεύρεση δίκαιης, συνολικής και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού;
Καταλήγοντας ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού επανέλαβε την ανάγκη χάραξης μιας συγκροτημένης στρατηγικής στη βάση της συνεργασίας με την Ελλάδα, μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής και μιας ολοκληρωμένης πολιτικής στρατηγικών συμμαχιών.
- Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας δημοσιεύεται εδώ.
