Στις 14 Σεπτεμβρίου 2010, είχαμε δηλώσεις από δύο πρόσωπα για το ίδιο θέμα. Από τον υπουργό Οικονομικών Χ. Σταυράκη και από τον Επίτροπο για την Οικονομία Όλι Ρεν. Στη Λευκωσία ο Χ. Σταυράκης, με αφορμή την έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο του Προϋπολογισμού για το 2011 μιλούσε για αύξηση φόρων, συγκράτηση των δαπανών και για «πρωτόγνωρο σφίξιμο» στις μη παραγωγικές δαπάνες του δημοσίου. Σύμφωνα με δικούς του υπολογισμούς η οικονομική αυτή λογιστική οδηγεί σε ένα έλλειμμα περίπου της τάξης του 5,4%. Ωστόσο παραδέχεται ότι υπάρχει «η δέσμευση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να μειωθεί το έλλειμμα τουλάχιστον στο 4,5% το 2011 και κάτω από το 3% το 2012». Αναζητεί δε επιπρόσθετα μέτρα για έσοδα της τάξης των 150 εκατ. ευρώ.
Ο Χ. Σταυράκης υποστηρίζει ότι με τον τρόπο αυτό θα επιτύχει τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη μείωση των ελλειμμάτων που με τόση απρονοησία άφησε η κυβέρνησή του να εκτοξευτούν σε 2 χρόνια άνω του 6%.
Την ίδια ημέρα στις Βρυξέλλες ο Επίτροπος Όλι Ρεν εξηγούσε άλλα. Η οικονομική ανάκαμψη στην ΕΕ «κερδίζει έδαφος» και προβλέπεται πλέον αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 1,8% στην ΕΕ και κατά 1,7% στη Eυρωζώνη. Ο Όλι Ρεν πιστεύει ότι «βασικές προτεραιότητες στην ΕΕ παραμένουν η διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και η συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης…» Ωστόσο δεν περιορίζεται σε αυτά και σημειώνει με έμφαση: «Είναι αναγκαίο να επισπεύσουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να ενισχύσουμε το αναπτυξιακό δυναμικό μας. Όσο πιο άμεση και εντατική είναι η δράση μας στο μέτωπο αυτό, τόσο περισσότερο θα διασφαλιστεί η σταθερή ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων απασχόλησης».
Θεωρώ ότι αν αναλύσουμε τις δηλώσεις των δύο προσώπων θα βρούμε μια άκρη για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κυπριακή οικονομία την ίδια περίοδο που τόσο η ΕΕ όσο και ευρωζώνη βελτιώνουν πραγματικά το ΑΕΠ τους. Οι θέσεις που αναπτύσσει ο Χ. Σταυράκης αφορούν, κυρίως, δύο πράγματα: μείωση δαπανών στο δημόσιο και φόρους. Δεν ακούσαμε τίποτα για αναπτυξιακά σχέδια, δεν ακούσαμε λέξη για διαρθρωτικές αλλαγές, δεν διαβάσαμε τίποτα για ενίσχυση του αναπτυξιακού δυναμικού μας. Αυτοί, κατά την άποψή μου, είναι οι λόγοι που η κυβέρνηση Χριστόφια δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση και δεν είναι σε θέση να συμπορευτεί με πολλές οικονομίες στην ευρωζώνη. Η πολιτική της είναι λογιστική και όχι αναπτυξιακή γιατί δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει διαρθρωτικές αλλαγές και δεν είναι σε θέση να προωθήσει σύγχρονες πολιτικές που θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη, στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην αύξηση της απασχόλησης. Έτσι ο προϋπολογισμός για το 2011 δεν έχει καμιά διαφορά από προηγούμενους αφού κυρίως αναφέρεται στην προσπάθεια που έγινε για περιορισμό στις δημόσιες δαπάνες.
Προσωπικά δεν θεωρώ ότι αυτό πρέπει να καλύπτει ένας κρατικός προϋπολογισμός. Ο κάθε προϋπολογισμός είναι ο καθρέφτης της οικονομικής φιλοσοφίας κάθε κυβέρνησης. Στις δύσκολες συνθήκες που διανύουμε μια σύγχρονη και προοδευτική κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάζει ένα σχέδιο που να θέτει τις βάσεις για αλλαγές στο αναπτυξιακό μοντέλο της Κύπρου με στόχο να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση και να μεγαλώσουμε την πίτα της παραγωγικότητας. Η επανάληψη παλαιότερων προϋπολογισμών δεν συνιστά σοβαρή οικονομική πολιτική. Αν προσέξουμε τις απόψεις που εκφράζει ο Όλι Ρεν καταλαβαίνουμε γιατί άλλες χώρες λύνουν προβλήματα και βελτιώνουν το ΑΕΠ τους και άλλες είναι ικανοποιημένες διατεινόμενες ότι συγκρατούν τις δαπάνες και μαζεύοντας νέους φόρους.
