του Θανάση Τσώκου
Ακόμη ένα καμπανάκι ήχησε για την κυβέρνηση, αλλά και την πολιτεία, με τον ξυλοδαρμό ενός νέου αστυνομικού, πατέρα ενός παιδιού, που κλήθηκε να επιτελέσει το καθήκον του. Να προστατέψει δηλαδή, στο βαθμό που μπορούσε, το προσωπικό του Γραφείου Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας στη Λάρνακα, από μαινόμενους «πολιτικούς πρόσφυγες» από το Ιράκ, παλαιστινιακής καταγωγής.
Τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στο Γραφείο Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας Λάρνακας, δεν τιμούν την Ευρωπαϊκή Κύπρο. Δεν τιμούν βέβαια, ούτε τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής Αρχής στην Λευκωσία. Ο ρόλος των οποίων δεν αρχίζει και δεν τελειώνει εν πάσει περιπτώσει, στην έκδοση απολογητικής, με αιχμές πάντοτε, ανακοίνωσης για το θλιβερό περιστατικό.
Προβληματισμό προκαλεί και η δήλωση της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τα γεγονότα. Η κ. Χαραλάμπους, παρέπεμψε τους ταραξίες Παλαιστίνιους στα πολιτικά κόμματα για εξηγήσεις. «Γιατί δεν απευθύνονται στα πολιτικά κόμματα για να τους εξηγήσουν τα προβλήματα από το γεγονός, ότι αυτή η απόφαση θα εφαρμόζεται κάθε μήνα και επιτίθενται στις υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας και στο Υπουργείο Εργασίας; Με αυτό τον τρόπο θέλουν να λύσουν τα προβλήματα; Είναι λυπηρό.» Λες και η Βουλή των Αντιπροσώπων ή τα πολιτικά κόμματα είναι υποχρεωμένα να λογοδοτούν για τις αποφάσεις τους σε ταραξίες και βανδάλους.
Γιατί αυτούς έστειλε με την ατυχή δήλωση της στα πολιτικά κόμματα η κ. Υπουργός και όχι τους οργανωμένους φορείς των Παλαιστινίων. Ατυχής, ήταν η δήλωση της Υπουργού και για την αυθόρμητη στάση εργασίας των εργαζομένων οι οποίοι πραγματικά κινδυνεύουν την ώρα της εργασίας τους. Ενώ προβληματισμός γεννάται και από το ότι διερωτήθηκε γιατί κάνουν στάση εργασίας. Το βέβαιο είναι ότι οι δηλώσεις Κυβερνητικών αξιωματούχων, αλλά και η στάση μερίδας των Μ.Μ.Ε., θα ήταν διαφορετική, αν ένας αστυνομικός, τραβούσε έστω το αυτί σε ένα από αυτά τα άτομα μπροστά στις κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών.
Θα πρέπει σοβαρά και υπεύθυνα, να εξεταστεί από τις αρχές ασφαλείας και το κατά πόσο τα γεγονότα αυτά, είναι υποκινούμενα από τρίτους. Καθώς επίσης και σε πιο βαθμό, ξένες μυστικές υπηρεσίες ή άλλες οργανώσεις τρομοκρατικές ή μή, έχουν διεισδύσει στους κόλπους μουσουλμανικών κοινοτήτων στις ελεύθερες περιοχές. Αν στην Κύπρο, δρουν παράνομα ομάδες, ή πυρήνες ομάδων, με στόχο να πλήξουν τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας ή τα συμφέροντα άλλων κρατών. Αλλά και το κατά πόσον άτομα λήπτες βοηθημάτων, έχουν εμπλοκή σε παράνομες και εγκληματικές δραστηριότητες.
Θα πρέπει παράλληλα να καταγγελθεί στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η πρακτική της Τουρκίας, η οποία εκδίδει βίζες εισόδου στη χώρα, οι οποίες ισχύουν και για ένα ταξίδι στην κατεχόμενη Κύπρο. Ενώ παράλληλα καταργεί σταδιακά τις βίζες με αρκετές γειτονικές της χώρες, με αποτέλεσμα να αποτελεί την πύλη εισόδου λαθρομεταναστών σε Ευρωπαϊκά εδάφη. Ενώ αρνείται να υπογράψει συμφωνία επανεισδοχής με την Κυπριακή Δημοκρατία. Αρνούμενη να σεβαστεί την κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική σε θέματα μετανάστευσης. Ανέκαθεν η Τουρκία, στόχευε στην αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου, κάτι που φαίνεται ότι σταδιακά επιτυγχάνει. Επιπλέον, θα πρέπει να ζητηθεί η συμβολή της Frontex για τον έλεγχο των Βορίων ακτών του νησιού, οι οποίες λόγω της κατοχής δεν αστυνομεύονται από τις αρχές ασφαλείας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αυτό που σίγουρα θα πρέπει να αποφευχθεί και αποτελεί πραγματικό κίνδυνο, είναι η δημιουργία συμπαγών μουσουλμανικών πληθυσμών, σε διάφορες περιοχές ή επαρχίες, όπως στην προκειμένη περίπτωση στη Λάρνακα. Όπως επίσης, θα πρέπει να αποφευχθεί και η γκετοποίηση ατόμων. Κάτι που όπως καταδεικνύουν τα πράγματα συντελείται σταδιακά στην εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας.
Όλοι πλην των κυβερνώντων, αρκετές από τις δηλώσεις των οποίων προκαλούν την κοινή γνώμη και δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη πολυπολιτισμικής κουλτούρας στον τόπο, αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα αλλαγής των διαδικασιών καταβολής επιδομάτων, αλλά και την κατάργηση των υπερπρονομίων που παρέχονται σε τρίτους. Επιδομάτων-πρόκληση για τον μέσο Κύπριο και προνομιακής μεταχείρισης που ενοχλεί.
Εξάλλου, μεταναστευτική πολιτική δεν μπορεί να υλοποιηθεί με επιδοματικού χαρακτήρα λογικές και πρακτικές. Η Κύπρος, θα πρέπει να πάψει λόγω της καταβολής υψηλών επιδομάτων, να είναι ελκυστικός προορισμός για τους «πολιτικούς» ή οικονομικούς μετανάστες. Για τα άτομα τα οποία διακινούνται στα πλαίσια της μή ελεγχόμενης μετανάστευσης. Θα πρέπει επίσης, να εκπονηθεί σχέδιο εθελοντικής κοινωνικής εργασίας για τους λήπτες κρατικών βοηθημάτων τέτοιας μορφής, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών. Θα πρέπει να δοθεί τέλος στις προκλήσεις των επιδοματιών, αλλά και στα επιδόματα-πρόκληση.
