Οι εξελίξεις στο κυπριακό μοιάζουν με ένα παιχνίδι με τα μάτια κλειστά. Κανένας δεν καταλαβαίνει ούτε πού πάμε, ούτε πού βρισκόμαστε. Οι πολιτικές δυνάμεις και κυρίως οι πολίτες ακούνε διαρκώς μαύρες ειδήσεις από την πλευρά του προέδρου Χριστόφια. Τι συζητούν για δυόμισυ χρόνια; Τι γίνεται στο τραπέζι των συνομιλιών;
Πέραν από τα ερωτήματα, αυτό που προσωπικά εκτιμώ είναι πως ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν φαίνεται ικανός να ολοκληρώσει μια προσπάθεια. Δυστυχώς, ξεκίνησε στραβά και συνεχίζει με προχειρότητα. Εξηγούμαι: αντί να προτάξει στα πρώτα βήματα των συνομιλιών με τον Ταλάτ την κωδικοποίηση των αλλαγών που ομόφωνα αποφάσισε το Εθνικό Συμβούλιο το 2005, ξεκίνησε από το μηδέν, πιστεύοντας ότι θα πείσει τον «σύντροφο» Ταλάτ. Στην ουσία επέτρεψε στην τ/κ πλευρά να πάει πιο πίσω και να μιλά για παρθενογένεση και άλλα. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος σε ερασιτεχνισμούς και επιπολαιότητες.
Τι θα μπορούσε να γίνει ήδη από το 2008; Οι αδυναμίες του ΟΗΕ επέβαλλαν την αξιοποίηση της ΕΕ στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης σαν ισοδύναμου παράγοντα. Τότε ακούσαμε για την Ομάδα Μπαρόσο που ασχολείται με το κυπριακό. Σήμερα καταλάβαμε ότι ήταν μόνο λόγια. Τότε ακούσαμε για τον απεσταλμένο του Μπαρόσο στο κυπριακό, τον κ. Μάουρερ. Σήμερα ουδείς γνωρίζει αν υπάρχει και πού βρίσκεται. Τότε ακούσαμε ότι συμφωνήθηκε με την ελληνική κυβέρνηση να έρθει στην Κύπρο μια ομάδα από εμπειρογνώμονες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών για να βοηθήσει στο κυπριακό. Ουδείς έμαθε τι έγινε από τότε. Τότε ακούσαμε ότι σχηματίστηκαν ομάδες εργασίας και διάφορες επιτροπές. Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι επιτροπές στην ουσία έχουν διαλυθεί και οι ελάχιστες υπάρχουν. Τότε ακούσαμε για συλλογικότητα και συνεργασίες στο κυπριακό. Σήμερα γνωρίζουμε ότι για όλα αποφασίζει ο ένας και γύρω του υπάρχει μια αδύναμη διαπραγματευτική ομάδα.
Δεν είναι τυχαίο που σήμερα όλοι παραδέχονται ότι η Τουρκία κερδίζει τις εντυπώσεις. Όλοι καταλαβαίνουν ότι η διαχείριση του κυπριακού από τον πρόεδρο Χριστόφια εμφανίζει σοβαρά ελλείμματα, κάτι που επιβεβαίωσε με τον πιο καθαρό τρόπο και η επίσκεψη του στη Νέα Υόρκη. Η περίφημη γκάφα του «για τις εισβολές από τις μητέρες πατρίδες» που εξίσωσε την τουρκική εισβολή με το πραξικόπημα, μόνο ως επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι εκ των υστέρων σοφιστείες των συνεργατών του δεν πείθουν.
Ο ΔΗΣΥ δεν επιχαίρει για όσα βλέπουμε γύρω μας. Εμείς δεν θέλουμε αυτή την κατάσταση και ασκούμε κριτική για να αποκτήσει ο τόπος μας περισσότερη συλλογικότητα και υπευθυνότητα. Ασκούμε κριτική και ταυτόχρονα προτείνουμε: αξιοποίηση της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις, ενίσχυση της διαπραγματευτικής ομάδας, κοινές δράσεις στο εξωτερικό, διαβούλευση με τα κόμματα πριν την κατάθεση προτάσεων, περισσότερη συλλογικότητα για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, κοινές δράσεις όπου υπάρχει συναντίληψη όπως η αποτροπή του απ’ ευθείας εμπορίου. Ο ΔΗΣΥ τηρεί στάση υπευθυνότητας και περιμένει ανάλογη στάση και από τον πρόεδρο Χριστόφια.
