του Θανάση Τσώκου
Με την θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου, για επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης και την δήλωση του Ανδρέα Λοβέρδου, εκπροσώπου εξωτερικής πολιτικής του Κόμματος για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος και ΠΓΔΜ για την ονομασία των Σκοπίων και την τακτική που θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ για το θέμα, πυροδοτήθηκε, εν όψει των επικείμενων Εθνικών Εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 στην Ελλάδα, έντονη πολιτική συζήτηση για τα εθνικά θέματα.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επέκρινε τον Κώστα Καραμανλή για την διακρατική συμφωνία Ελλάδος και Ρωσικής Ομοσπονδίας. Γεγονός που ενόχλησε την Μόσχα η οποία δια του εκπροσώπου της Αντρέι Νεστερένκο, δήλωσε ότι «η αρχική δήλωση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, έχει καταγραφεί στην Μόσχα» και ότι: «η πρωτοβουλία για την κατασκευή του έργου αυτού, αναλήφθηκε την περίοδο που βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία». Ενώ ο κ. Λοβέρδος αναφερόμενος στο Σκοπιανό δήλωσε ότι: «Θα περιορίσουμε αυστηρά τις διαφορές μας στο θέμα του ονόματος και θα αναπτύξουμε σχέσεις με την πολιτική ηγεσία της χώρας», εννοώντας τον εθνικιστή ηγέτη τον Σκοπίων Γκρούεφσκι.
Το ερώτημα το οποίο προκύπτει από την αναφορά για επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με την Ρωσική Ομοσπονδία των συμφωνιών για τον αγωγό Μπουρκάς – Αλεξανδρούπολης και η δήλωση Λοβέρδου για το Σκοπιανό, είναι γιατί το ΠΑΣΟΚ, επέλεξε να ανοίξει μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, τα δύο αυτά σοβαρά κεφάλαια της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η δημόσια συζήτηση των οποίων πλήττει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Το ΠΑΣΟΚ, επί Πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, είχε υιοθετήσει διεκδικητική στάση και αξιοπρεπή πολιτική στα εθνικά θέματα. Χαρακτηριστική υπήρξε η περίπτωση του ερευνητικού σκάφους Σισμίκ 1 στο Αιγαίο τον Μάρτη του 1987 και ο τρόπος διαχείρισης της Ελληνοτουρκικής κρίσης από την κυβέρνηση του. Αλλά και η υιοθέτηση και εξαγγελία, του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Ελλάδος- Κύπρου το 1993, που υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πολιτικές πράξεις του Ανδρέα Παπανδρέου.
Οι επόμενες Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με Πρωθυπουργό τον Κώστα Σιμίτη, στις οποίες συμμετείχε και ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν διαχειρίστηκαν τα Εθνικά θέματα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση τον Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996. Για την περίπτωση των Ιμίων, ο πτέραρχος Νίκος Κουρής, ο οποίος από το 1993 ως το 1996 διετέλεσε βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, αναφέρει στο βιβλίο του: «Αιγαίο. Η μακρόχρονη διαμάχη και ο ρόλος των Αμερικανών», «Η Ελλάδα δεν κατόρθωσε να διαχειριστεί καλά την περίπτωση των Ιμίων και να επαναλάβει τις επιδόσεις που είχε επιτύχει στην κρίση του Μάρτη του 1987. Όπως ειπώθηκε, δεν υπήρχε στιβαρός κεντρικός έλεγχος των ενεργειών μας. Ο Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είναι επόμενο ότι δεν είχε χρόνο να ενημερωθεί επαρκώς για τα θέματα άμυνας και χειρισμού κρίσεων».
Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνά κανείς το φιάσκο της παράδοσης στους Τούρκους του ηγέτη των κούρδων Αμπτουλλάχ Οτζαλάν, τον Φεβρουάριο του 1999. Τότε, οι Ελληνικές αρχές μετά από παλινδρομήσεις, σειρά λανθασμένων και εσφαλμένων εκτιμήσεων, οδήγησαν στην Ελληνική πρεσβευτική κατοικία στην Κένυα τον Οτζαλάν. Τελικά όμως, τον παρέδωσαν στους Τούρκους με την συνεργασία Αμερικανών και Ισραηλινών πρακτόρων.
Όσον αφορά την Κύπρο, ο πρωθυπουργός Κώστας Σιμίτης είχε ασκήσει φοβερές πιέσεις στον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη, για την μη έλευση των πυραύλων S-300. Ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ το 2004, αποδέχθηκε το σχέδιο του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε κ. Κόφι Ανάν, το οποίο απέρριψε στην συντριπτική του πλειοψηφία ο Κυπριακός Ελληνισμός.
Στις Ευρωεκλογές του Ιούνη του 2009, ενώ η Νέα Δημοκρατία και ο Δημοκρατικός Συναγερμός κατάφεραν στο κείμενο διακήρυξης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ΕΛΚ να εγκριθούν με ψηφοφορία το σύνολο των παρεμβάσεων τους που υποστήριζαν τις εθνικές μας θέσεις, στο κείμενο διακήρυξης των Ευρωσοσιαλιστών δεν υπάρχουν καν αμυδρές αναφορές για τα εθνικά μας συμφέροντα και τα εθνικά μας θέματα.
Οι θέσεις του ΕΛΚ, όπως αυτές παρουσιάζονται στο κείμενο διακήρυξης, για την Ελλάδα και την Κύπρο, διασφαλίζουν τα εθνικά συμφέροντα μας σε αντίθεση με τις θέσεις των Ευρωσοσιαλιστών στις οποίες δεν γίνεται καμία αναφορά για το Κυπριακό, την προοπτική και τις προϋποθέσεις επίλυσης του, το ρόλο της Τουρκίας σε ό,τι αφορά τη στάση της στην επίλυση του Κυπριακού, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Θεολογική σχολή της Χάλκης. Ενώ η θέση του ΕΛΚ στο κεφάλαιο του σεβασμού στην αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας είναι πιο συγκεκριμένες και πιο σαφείς. Αφού κάνουν αναφορά, στις διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές των διεθνών σχέσεων σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, του σεβασμού της ανεξαρτησίας της κάθε χώρας, του σεβασμού στην αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας, αμοιβαιότητας δεσμεύσεων και εφαρμογής αμοιβαίων συμφωνιών που υπακούουν στο διεθνές δίκαιο.
Όλα συνηγορούν στο ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος του Γιώργος Παπανδρέου σε μια δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο, δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν τα μεγάλα εθνικά θέματα και ότι έχει κρυφή ατζέντα για αυτά. Κάτι που θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν του ο Ελληνικός λαός.
