του Αβέρωφ Νεοφύτου
Είναι κοινά αποδεκτό πως σε όλες τις οικονομίες που λειτουργούν με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, είναι βασική προϋπόθεση η ύπαρξη ενός υγιούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο πως ανά το παγκόσμιο, στα πλαίσια του περιορισμού των επιπτώσεων της διεθνούς οικονομικής κρίσης, τα χρηματοπιστωτικά συστήματα έτυχαν τεραστίων ενέσεων ρευστότητας και στήριξης από τις κυβερνήσεις των χωρών τους. Αυτό μας δείχνει, πως παρά τα σοβαρότατα λάθη που έγιναν στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι κυβερνήσεις τα στήριξαν με υπέρογκα ποσά για να μην καταρρεύσουν. Και οι διάφορες κυβερνήσεις δεν το έπραξαν αυτό από αφέλεια, αλλά από ανάγκη. Γιατί γνώριζαν και γνωρίζουν πως ένα υγιές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε ανοικτή οικονομία.
Και ενώ ανά το παγκόσμιο ποσά που ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ έχουν διατεθεί για να στηρίξουν χρηματοπιστωτικά συστήματα διαφόρων χωρών, στην Κύπρο δεν χρειάστηκε ούτε ένα σεντ να καταβάλει η κυβέρνηση για να στηρίξει το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εξαιρουμένων των 2,2 δις ευρώ που δανειστήκαμε φθηνό χρήμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπου το κράτος είχε και επιπρόσθετο όφελος μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Και αυτό γιατί δανείστηκε με επιτόκιο 1% και το δάνεισε προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με επιτόκιο 1,75%. Και αυτό γιατί τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μας δεν είχαν επενδύσει σε τοξικά προϊόντα και διατήρησαν την αναγκαία ρευστότητα που χρειάζονταν για να παραμείνουν υγιή.
Στην Κύπρο κυβερνά το ΑΚΕΛ. Εδώ και χρόνια υπάρχει απόφαση του ΑΚΕΛ να μην παρουσιάζονται εκπρόσωποι του κόμματος σε Γενικές Συνελεύσεις χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα που κυβερνούν, συνεχίζουν να μην παραβρίσκονται στις Γενικές Συνελεύσεις. Με αυτή την εμμονή τους σε παλαιές κομματικές αποφάσεις, στέλνουν και ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ότι ακόμα και τώρα που κυβερνούν, στέλνουν έμμεσα το μήνυμα πως δεν εμπιστεύονται το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα.
Αυτές οι συμπεριφορές πλήττουν την εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα και την κυπριακή οικονομία γενικότερα, αφού ο χρηματοπιστωτικός τομέας αποτελεί το πιο δυνατό κομμάτι της οικονομίας μας. Εκτός αυτού πλήττεται και η εικόνα του διεθνούς επιχειρηματικού κέντρου που θέλουμε να δημιουργήσουμε, αφού χωρίς να υπάρχει εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, δεν μπορεί να υπάρξει η έννοια της Κύπρου σαν διεθνές επιχειρηματικό κέντρο. Ένας άλλος τομέας που πλήττεται είναι η προσέλκυση ξένων παραγωγικών επενδύσεων και η προσέλκυση ξένων καταθέσεων. Δεν μπορεί κάποιος ξένος να εμπιστευτεί τις καταθέσεις του στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, εάν παρατηρεί μια αρνητική στάση προς αυτό από το κυβερνών κόμμα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για εταιρίες που θα ήθελαν να κάνουν την Κύπρο βάση τους για επενδύσεις. Είναι βασική προϋπόθεση για να γίνουν όλα αυτά πως η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα θα πρέπει να επιδείξουν τον ανάλογο σεβασμό και εμπιστοσύνη προς το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να επιτύχουμε σε αυτούς τους στόχους.
Δυστυχώς αντί αυτού γίνεται μια συνεχής, συνειδητή προσπάθεια επίθεσης ενάντια στον πυλώνα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Παραδείγματα πολλά. Τα πιο πρόσφατα είναι, πρώτον, η δημόσια τοποθέτηση του ΑΚΕΛ για επιπρόσθετη φορολογία. Δεύτερον, ένα από τα μέτρα που εισηγείται η κυβέρνηση για πάταξη της φοροδιαφυγής, αυτό που δεσμεύει υπέρ του κράτους το τελευταίο ακίνητο πωλητή εάν αυτός οφείλει προς τον Φόρο Εισοδήματος, μειώνει δραστικά την αξία των υποθηκών. Τέτοιες τοποθετήσεις, μαζί με τους αυξανόμενους κινδύνους λόγω Ελλάδας, είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των κυπριακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Και αυτό θα πρέπει να προβληματίσει την κυβέρνηση και το κυβερνών ΑΚΕΛ.
Ένας απλός τρόπος να αρχίσουν να δείχνουν, έστω και λίγη εμπιστοσύνη προς το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα είναι η απλή παρουσία τους στις Γενικές Συνελεύσεις των ιδρυμάτων. Και εάν ακόμα είναι εναντίον της ιδεολογίας τους, ας το πράξουν, έτσι συμβολικά σαν κυβέρνηση σε χώρα της Ευρωζώνης.
