του Χριστόφορου Φωκαΐδη
Οι ηγέτες των «17» της Ευρωζώνης στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ, που υπέγραψαν στις 11 Μαρτίου 2011, έχουν δεσμευτεί στην υλοποίηση σημαντικών μέτρων μεταρρύθμισης για την έξοδο από την κρίση. Θεωρώ ότι κάθε πτυχή αυτής της πολιτικής συμφωνίας, θα πρέπει να γίνει κτήμα των κοινωνικών φορέων αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας.
Οι οικονομίες της Ευρωζώνης βρίσκονται μπροστά σε δομικά προβλήματα, τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν προκειμένου να εξέλθουν από την κρίση. Και η έξοδος από την κρίση περνά μέσα από την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημοσίου τομέα, με τρόπο ισορροπημένο και αλληλοσυμπληρούμενο.
Απαιτείται κατάλληλη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού αλλά και απαλλαγή από διαχρονικές παθογένειες όπως η γραφειοκρατία, οι αλόγιστες σπατάλες, η αναξιοκρατία. Επιπρόσθετα το κράτος χρειάζεται αναδιοργάνωση για να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις για την κοινωνική προστασία: επαρκείς και βιώσιμες συντάξεις σε ένα γηράσκοντα πληθυσμό, καθώς και καθολικά συστήματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Όλα αυτά τα κεντρικά ζητούμενα για τις οικονομίες της Ευρωζώνης αποτυπώνονται σε ένα ενιαίο κείμενο 15 σελίδων, το οποίο συνυπογράφουν οι ευρωπαίοι ηγέτες. Μεταξύ αυτών και ο Δημήτρης Χριστόφιας. Μόνο που στην Κύπρο, το κόμμα του προέδρου και η ίδια η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά δείχνουν ότι κινούνται στη λογική αυτή.
Είναι πιστεύω σημαντικό να τροφοδοτήσουμε ξανά το δημόσιο διάλογο στην Κύπρο με αφορμή το Σύμφωνο για το Ευρώ. Σε τί ακριβώς έχουμε συμφωνήσει ως Κύπρος; Πώς θα τα επιτύχουμε όλα αυτά και σε πιο ζωτικό χρόνο;
Η προώθηση αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στην πατρίδα μας είναι ευθύνη πρωτίστως της κυβέρνησης. Αυτή η πρωτοβουλία που συνεπάγεται κατάθεση προτάσεων, συγκεκριμένων εισηγήσεων και έγκαιρη διαβούλευση με τα κόμματα και τους κοινωνικούς εταίρους, εδώ και τρία χρόνια δεν προχωρά. Αντίθετα οι εξελίξεις στην Ε.Ε. μας προσπερνούν. Είναι άδικο για μια χώρα μέλος, η συζήτηση να εξαντλείται με μια γενικόλογη δήλωση του προέδρου της Δημοκρατίας μετά τη λήξη της Συνόδου, από την οποία δεν μπορεί να βγάλει κανείς συμπεράσμα.
Πολύ σύντομα θα κληθούμε ξανά στο Συμβούλιο Κορυφής να παρουσιάσουμε τα πρώτα μέτρα για την υλοποίηση του Συμφώνου για το Ευρώ. Είναι επίσης ξεκάθαρο στο συμφωνηθέν κείμενο ότι οι δημοσιονομικές μας επιλογές, η αποφυγή συσσώρευσης ελλειμμάτων, ο περιορισμός της σπατάλης, συνδέονται πια με δεσμευτικά μέτρα και αποφάσεις. Δεν είναι θέμα δηλώσεων ή προθέσεων, είναι πρωτίστως θέμα αποφάσεων.
Έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι η προώθηση μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών αποτελεί επιπρόσθετα και υποχρέωση της παρούσας πολιτικής ηγεσίας απέναντι στη νέα γενιά. Η Ελλάδα σήμερα υποφέρει από τις λανθασμένες επιλογές της πολιτικής της ηγεσίας. Το κόστος όμως, το επωμίζεται ακέραιο η νέα γενιά που για 20 τουλάχιστον χρόνια θα χρειαστεί να εργαστεί σκληρά για να αποπληρώσει τα ελλείμματα και να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας διεθνώς.
Η αναβλητικότητα της κυβέρνησης Χριστόφια στην υλοποίηση ενός συνολικού μεταρρυθμιστικού σχεδίου, θα επιβαρρύνει όχι μόνο τους εργαζόμενους σήμερα, αλλά και όσους θα εισέλθουν στην αγορά εργασίας τα χρόνια που έρχονται, σε ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες. Και αυτό θα συμβεί γιατί η παρούσα κυβέρνηση δεν μερίμνησε έγκαιρα, θέλησε να αποφύγει το πολιτικό κόστος και σκέφτηκε μόνο το στενό κομματικό και πρόσκαιρο της συμφέρον.
