Ο υπουργός Εσωτερικών είπε πως αυτά τα θέματα δεν λύνονται στα δικαστήρια. Συμφωνούμε. Το θέμα είναι πολιτικό. Και όντως είναι πολιτικό γιατί την αποκλειστική ευθύνη την έχει το κράτος με τις μεγάλες του αδυναμίες του για συντονισμό και αποφυγή στοιχειωδών λαθών που οδηγούν στις μεγάλες περιπέτειες. Όταν επιμέναμε ως παράταξη για τον ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό και τη μεταρρύθμιση του κράτους κάποιοι μας λοιδορούσαν ότι προτρέχουμε. Απλώς, κινούμαστε στους ρυθμούς της εποχής, της ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Εν πάση περιπτώσει, όταν οι διαδικασίες του κράτους πάσχουν οι πολίτες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν το δίκαιο τους. Αυτό σημαίνει ευρωπαϊκό κράτος δικαίου. Καθήκον του κράτους είναι να φροντίζει ώστε να μην καταλήγουν αυτά τα θέματα στα δικαστήρια. Χρειάζονται σωστές και μη διάτρητες διαδικασίες.
Η απόφαση ήταν αναμενόμενη εδώ και τρία χρόνια. Δυστυχώς, κανείς δεν ενήργησε ώστε σήμερα να μην είναι όλα εκτεθειμένα. Οι δικαιολογίες του τύπου ότι πρόκειται για διαδικαστικό θέμα φανερώνουν τάση υποβάθμισης αυτού του σοβαρού προβλήματος. Οι αρμόδιοι πρέπει να παραδεχθούν τα λάθη τους και να φροντίσουν ώστε να μην ξαναβρεθούμε ξανά σε αυτή τη δύσκολη θέση. Το σημαντικό είναι ότι ενώ ήταν αναμενόμενη η απόφαση, φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν είχε εναλλακτικό σχέδιο δράσης. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι δεν λειτουργούμε προληπτικά. Δεν λειτουργούμε ευρωπαϊκά.
Οι εξαγγελίες του υπουργού για δράσεις και διαβούλευση που προωθούν τη διαφάνεια φαίνεται ότι όντως οδηγούν σε κάποιες ικανοποιητικές λύσεις. Το ερώτημα παραμένει: Θα υλοποιηθούν μέσα σε αναγκαία χρονοδιαγράμματα; Χρόνια τώρα ως παράταξη επιμένουμε στη μεγάλη μεταρρύθμιση του κράτους. Αναμέναμε ότι πέντε χρόνια μετά την ένταξη μας η μεταρρύθμιση και ο εκσυγχρονισμός του κράτους θα ήταν οι μεγάλες τομές ως αποτέλεσμα αυτής της ευρωπαϊκής μας συμμετοχής. Έπρεπε να είναι στις άμεσες προτεραιότητες της κάθε κυβέρνησης. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως η παρούσα κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη συνεχίζει να κινείται με αντιλήψεις και πρότυπα άλλων εποχών.
Το επιπλέον κακό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε περίοδο σοβαρής οικονομικής κρίσης. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα γίνεται αντιληπτό ότι όλα χειροτερεύουν. Πώς να κινηθεί η ανάπτυξη γης και η οικοδομική βιομηχανία, στυλοβάτες της κυπριακής οικονομίας, όταν δεν ξέρει κανείς τι θα του ξημερώσει το αύριο;
