«Ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες γενιές.»
Arthur Clarke
Μέρα με την ημέρα η «πρόοδος» των συζητήσεων ανάμεσα στα 4 κόμματα αλλά και ο τρόπος που τοποθετείται το ΑΚΕΛ ως ο εν δυνάμει μελλοντικός κηδεμόνας του κυοφορούμενου άγνωστου «Χ» υποψηφίου βγάζει στο φως τους στόχους και τις επιδιώξεις της κάθε παράταξης.
Στο ΑΚΕΛ σίγουροι πλέον ότι έχουν βρει τρόπο να διεμβολίσουν το ΔΗΚΟ, ξεκίνησαν το παιχνίδι της πόλωσης με δηλώσεις γεμάτες μίσος σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν εσωστρέφεια και φανατισμό. Επικίνδυνο, λένε, το ενδεχόμενο ανόδου του ΔΗΣΥ στην εξουσία και θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να μη συμβεί κάτι τέτοιο! Δήλωση επιεικώς απαράδεκτη η οποία προσβάλλει πρωτίστως τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, αλλά και ρίχνει δυστυχώς από πολύ νωρίς, το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου. Από την άλλη, μπορώ να κατανοήσω ότι μετά από 4 χρόνια αποτυχημένης διακυβέρνησης το μόνο καταφύγιο για συγκράτηση των ποσοστών τους είναι η πόλωση.
Το δοκιμασμένο μέσο συσπείρωσης «μείνετε μαζί μας για να μην κερδίσουν οι κακοί δεξιοί» είναι το πιο απλοϊκό και το πιο παλιό κόλπο του ΑΚΕΛ. Εντούτοις, θέλω να πιστεύω ότι ειδικά η νέα γενιά αριστερών ακελικών ψηφοφόρων -ανεξαρτήτως του τι θα επιλέξει τελικά να ψηφίσει στις εκλογές – είναι σε θέση να κατανοήσει και να τοποθετηθεί κριτικά απέναντι σε τέτοιες δηλώσεις.
Όσο αφορά το ΔΗΚΟ, εκεί τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Ο Κάρογιαν με το λαβωμένο του αρχηγικό προφίλ επιχειρεί να επανασυστήσει τη συμμαχία που του χαρίζει προσωπική πολιτική ασφάλεια και γι’ αυτό προσπαθεί να «ρυμουλκήσει» τους εταίρους του σε μια νέα τριμερή, πράγμα το οποίο θα αποτελέσει μάλλον το κύκνειο άσμα της φιλόδοξης τετραμερούς προσπάθειας.
Η ΕΔΕΚ είναι ίσως η μόνη δύναμη η οποία στηριζόμενη στην αυτοπεποίθηση που της προσδίδει η δική της πολιτική συνέπεια, διατηρεί ένα διακριτικό και σοβαρό προφίλ. Σ’ αυτό συντείνει το ότι γνωρίζουν πως μπορούν άνετα να διεκδικήσουν με τον αρχηγό τους και να κατακτήσουν ένα πολύ καλό και αξιοπρεπές αποτέλεσμα που θα τους επιτρέψει να κρίνουν τα πράγματα στο 2ο γύρο και να ισχυροποιηθούν πολιτικά.
Η δε ηγεσία του ΕΥΡΩΚΟ κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί και να αποκοπεί εντελώς από το μικρό ποσοστό που της έχει απομείνει, δημιουργώντας κάθετη ρήξη με τη βάση του κόμματός της με τοποθετήσεις που προετοιμάζουν το έδαφος για επίσημη σύμπραξη με το ΑΚΕΛ. Ήδη πλήρωσαν ακριβά την ποντιοπιλατική τους απόφασή για αποχή στις προηγούμενες προεδρικές του 2008.
Καταλήγοντας, προσωπικά πιστεύω ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δύσκολα θα χάσει τις εκλογές. Πρώτο, επειδή με την αποφασιστικότητα που επέδειξε να θέσει την υποψηφιότητα του με σοβαρότητα, και ειλικρίνεια μακριά από κομματικά μαγειρέματα αναδεικνύεται στη συνείδηση του πολίτη. Επιπλέον, συζητώντας τα ονόματα των εν δυνάμει υποψηφίων με φίλους και συνεργάτες από διάφορους χώρους διαπιστώνω ότι όλοι συμφωνούμε πως πρόκειται για συνταγές προδιαγεγραμμένης αποτυχίας. Μπορεί ο Νίκος Αναστασιάδης να είναι ένας ηγέτης που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητος και σε προκαλεί είτε να συμφωνήσεις είτε να διαφωνήσεις μαζί του, αλλά, δύσκολα μπορεί κάποιος να αρνηθεί πως η ευστροφία, η αποφασιστικότητα, ο τσαμπουκάς και το διεθνές κύρος που διαθέτει, τον καθιστούν έναν ιδιαίτερα ισχυρό υποψήφιο.
