του Θανάση Τσώκου
Στο νέο κοινωνικό γίγνεσθαι, η δημόσια ραδιοτηλεόραση, συνεχίζει να διαδραματίζει ένα άλλο ρόλο από αυτό της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης. Πρακτική που ακολουθείται σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση, αποτελεί δημόσιο αγαθό και ο ρόλος και η αποστολή της, είναι εκ των πραγμάτων, πολύπλευρη και πολυδιάστατη. Ρόλος, που δεν συγκρούεται με αυτό της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης, πλην του κεφαλαίου που αφορά τα έσοδα από διαφήμιση. Που είναι ίσως και ο λόγος, για να ασκείται στο ΡΙΚ,ανάλογα με την περίπτωση, καλόπιστη ή κακόπιστη κριτική.
Το ΡΙΚ, όπως και όλοι οι άλλοι ημικρατικοί οργανισμοί, αλλά και το σύνολο της δημόσιας υπηρεσίας, χρησιμοποιήθηκε κατά το παρελθόν, ως λάφυρο εξουσίας από τους εκάστοτε κυβερνώντες, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Το σύνολο σχεδόν των σημερινών παθογενειών του ιδρύματος, οφείλεται στο γεγονός αυτό. Μια παθογένεια την οποία το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, μαζί με τη διευθυντική ομάδα και το σύνολο των εργαζομένων καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν.
Το ερώτημα το οποίο θα πρέπει λοιπόν να απαντηθεί, είναι τι ή καλύτερα ποιό ΡΙΚ θέλουμε; Για το λόγο αυτό, με απόφαση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος, έχει αρχίσει ένας δομημένος διάλογος με την κοινωνία για «Το ΡΙΚ που θέλουμε», μέσω της ιστοσελίδας του ΡΙΚ, αλλά και μέσα από επαφές με οργανωμένα σύνολα. Παράλληλα, το Υπουργείο Εσωτερικών, προχώρησε σεπροκήρυξη προσφοράς για παροχή υπηρεσιών συμβούλου, για ετοιμασία μελέτης, για στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό για το ΡΙΚ.
Εν αναμονή όμως των συμπερασμάτων της έρευνας και του δομημένου διαλόγου, θα πρέπει το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, να προχωρήσει στην κατάθεση του ετήσιου προϋπολογισμού του ιδρύματος. Κάτι, που θα έπρεπε να είχε γίνει, σίγουρα πριν από το τέλος του 2013, από την προηγούμενη Διοίκηση του Ιδρύματος.
Η κρατική χορηγία προς το ΡΙΚ για το 2014 θα ανέλθει στα 24,3εκ., ενώ τα έσοδα του ιδρύματος σε μια ομολογουμένως δύσκολη για την οικονομία χρόνια, προϋπολογίζονται σε 6 εκ. Ένας στόχος, που πιθανότατα να είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Το 2010, η κρατική χορηγία για το ΡΙΚ, ανερχόταν στα 43 εκ.
Θα πρέπει να γίνει πεποίθηση όλων, ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση, δεν θα κλείσει.Το κακό παράδειγμα της ΕΡΤ, δεν μπορεί ποσώς, να αποτελέσει προηγούμενο ή μοντέλο για τη δική μας ραδιοτηλεόραση. Θέληση και βούληση του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη και της Κυβέρνησης, είναι η ποιοτική αναβάθμιση των προγραμμάτων του ΡΙΚ, μέσα από ένα νοικοκύρεμα των οικονομικών του και βέλτιστης αξιοποίησης των δυνατοτήτων του. Οφείλουμε λοιπόν να το αναδομήσουμε. Κάτι που αποτελεί για μας καθήκον,αλλά και πρόκληση. Πρώτισταόμως υποχρέωση, έναντι της κοινωνίας και του λαού μας. Ευθύνη, έναντι των Κυπρίων φορολογουμένων, που για χρόνια καλούνται να πληρώσουν, πολλές φορές και αδικαιολόγητες δαπάνες εκατομμυρίων.
Στην προσπάθεια αναδόμησης του ΡΙΚ, άμεση συμμετοχή θα πρέπει να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι του Ιδρύματος. Το ανθρώπινο μας δυναμικό, που αποτελεί τον πλούτο μας και που στη συντριπτική τους πλειοψηφία, λαμβάνουν μέσο καθαρό μισθό 1.900 Ευρώ. Βρίσκονται δε, πάντοτε στοχοποιημένοι από την κοινωνία, λόγωκαι του προκλητικού για όλους συμβολαίου των 6.000 ευρώ, συγκεκριμένης δημοσιογράφου, η οποία αρνείται να συνεργαστεί με τη διεύθυνση του ιδρύματος στο θέμα της μείωσης των απολαβών της, σε 4.000 ευρώ. Επιπλέον, στο ΡΙΚ εργοδοτούνται 97 μόνιμοι υπάλληλοι τοποθετημένοι σε κλίμακες του δημοσίου, με τους οποίους η σχέση εργασίας δεν μπορεί να αλλάξει, απλά γιατί είναι μόνιμοι. Οι όποιεςμειώσεις στις απολαβές των οποίων, μπορεί να επιτευχθούν, μόνο με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Κυβέρνησης, ισχύουσα για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Κάτι που ήδη έχει γίνει.
Ο προϋπολογισμός του Ιδρύματος, θα πρέπει να κατατεθεί την ερχόμενη βδομάδα στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Θα είναι ένας προϋπολογισμός περισυλλογής, ο οποίος όμως δεν θα διασαλεύσει την εργασιακή ειρήνη στο Ίδρυμα, δεν θα φέρει το Ίδρυμα σε νομικές αντιδικίες με εργαζομένους και δεν θα λειτουργεί σε βάρος της παραγωγής προγραμμάτων, από τα οποία αναμένουμε σημαντικά έσοδα. Από την άλλη, δεν μπορεί κανείς πλέον στο ΡΙΚ, να αμείβεται για εργασία που δεν παράγει. Μέσα από εικονικές ώρες και ωράρια εργασίας. Την ίδια ώρα που οι πάντες, θα πρέπει να αντιληφθούν, ότι διαχρονικές παθογένειες και στρεβλώσεις, δεν μπορούν να διορθωθούν σε μια νύχτα.
