του Θανάση Τσώκου
Τη δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Ε.Ε. της ανακοίνωσης της Κυπριακής Κυβέρνησης για τον Β’ γύρο αδειοδότησης στα Κυπριακά οικόπεδα και τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, εξεύρεσης και παραγωγής υδρογονανθράκων, ακολούθησε η έκδοση από το Τουρκικό ΥΠ.ΕΞ., ανακοίνωσης σχετικής με το θέμα. Μιας ανακοίνωσης, η οποία ουσιαστικά, αντικατοπτρίζει την Τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, αλλά και το πνεύμα που διέπει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Με προκλήσεις και απειλές, η Τουρκική Κυβέρνηση αποπειράται για άλλη μια φορά, να δημιουργήσει κλίμα αστάθειας στην περιοχή. Υποστηρίζει, ότι οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, συμπίπτουν με την Τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο και διαμαρτύρεται «για το ανεύθυνο, προκλητικό και μονομερές βήμα στο οποίο προβαίνουν οι Ε/κ παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις» της.
Το όλο θέμα, συνδέεται από την Τουρκική κυβέρνηση και με τις συνομιλίες στο Κυπριακό. Υιοθετεί δε τη θέση, ότι «ο Β’ γύρος, θα αρχίσει σε μια περίοδο που οι συνομιλίες στα πλαίσια του ΟΗΕ, βρίσκονται σε κρίσιμη και καθοριστική φάση» και ότι «δείχνει ότι η Ελληνοκυπριακή πλευρά, παραβλέπει τα ίσα δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκοκυπριακής πλευράς, δεν επιθυμεί ένα κοινό μέλλoν με τους Τουρκοκύπριους και δεν είναι έτοιμη για λύση». Μεταξύ άλλων αναφέρει η ανακοίνωση και το ότι η διαδικασία, θα πρέπει να αναβληθεί μέχρι την επίλυση του Κυπριακού ή να ζητηθεί από τον Γ.Γ του Ο.Η.Ε η ανάληψη πρωτοβουλίας για λήψη κοινής απόφασης, σχετικά με το μέλλον των ερευνών και της εξόρυξης υδρογονανθράκων. Σε αντίθετη περίπτωση, τα κοινά μέτρα που θα λάβουν οι Τουρκοκύπριοι με την Τουρκία, θα προκαλέσουν αναπόφευκτα ένταση στην περιοχή.
Είναι πασιφανές, ότι η Τουρκία χρησιμοποιώντας για άλλη μια φορά τους Τουρκοκύπριους, προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα Εθνικά της συμφέροντα με την χρήση βίας, απειλών, ανυπόστατων ισχυρισμών και ανύπαρκτων εθνικών διεκδικήσεων. Φαίνεται ότι για πρώτη ίσως φορά, αισθάνεται όμηρος της πολιτικής της στο Κυπριακό, κάτι που ολοένα και περισσότερο αναγνωρίζεται από προοδευτικούς κύκλους στο εσωτερικό της χώρας. Η πρακτική των απειλών από πλευράς της Τουρκίας, έχει δοκιμαστεί ξανά στην Κύπρο. Τόσο πριν, όσο και μετά το 1974. Το 1967, μετά τα γεγονότα της Κοφίνου, η Τουρκία απείλησε με επέμβαση στην Κύπρο, αν από το νησί δεν αποχωρούσαν ο Στρατηγός Γρίβας, η Ελληνική Μεραρχία και αν δεν διαλυόταν η Εθνική Φρουρά. Ο Γρίβας και η Μεραρχία απεχώρησαν, η Τουρκική στήριξη όμως προς την ΤΜΤ όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά εντάθηκε, με τελικό στόχο τη διχοτόμηση. Απειλές και για στρατιωτική επέμβαση είχαμε από την Τουρκία και πριν την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Στο τέλος δεν έπραξε το παραμικρό. Παρόλο το γεγονός ότι δεν πρέπει οι Τουρκικές απειλές να υποτιμούνται ποσώς, τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είναι ούτε διαπραγματεύσιμα ούτε η Κύπρος είναι Κράτος περιορισμένης Εθνικής Κυριαρχίας. Ορθά λοιπόν η Κυβέρνηση προχώρησε στον Β’ γύρο αδειοδότησης.
Αποτελεί καθήκον και υποχρέωση λοιπών, όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, αλλά και της Κυπριακής κυβέρνησης, να καταγγείλουν διεθνώς την Τουρκία για τις απειλές και την προκλητική στάση και συμπεριφορά της στο ενεργειακό αλλά και στο Κυπριακό πρόβλημα ευρύτερα. Θα πρέπει η διεθνής κοινότητα, να στείλει ισχυρό μήνυμα στην κατοχική δύναμη που λέγεται Τουρκία, ότι σατραπικές νοοτροπίες και πρακτικές, δεν γίνονται πλέον αποδεκτές. Όποιος δε αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορεί κάλλιστα να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτό πράττουν τα κράτη που σέβονται το διεθνές δίκαιο και τους διεθνείς κανόνες.
Ο Θανάσης Τσώκος, είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Δημοκρατικού Συναγερμού.
